De Cold Hawaaii Ultra is https://thyultra.dk/ een 50 mijl loop in Noord-Jutland, Denemarken. Start om 06:00 uur op de Bulbjerg en finish voor 20:00 uur Agger. Limiet dus 14 uur en onderweg geen cutoffs. Het is een van A naar B loop, we gaan met de bus naar de start op de Bulbjerg. Bus vertrekt om 4:30 uit Agger. Dat werd dus vroeg op, wekker stond om 03:00.
Het parcours volgt de kustlijn van noord naar zuid en loopt voor een groot deel over het Westkustpad of Redningsvejen https://naturstyrelsen.dk/naturoplevelser/naturguider/vestkyststien/ tussen BulBjerg en Agger. De Redningsvejen is onderdeel van de North Sea trail . De Cold Hawaii Ultra gaat 50 mijl door de duinen, over strand en heide. Met zo nu en dan ook wat asfalt. Start om 06:00 betekent hier dat je ongeveer een uur in het donker loopt.
Start is boven op de Bulbjerg https://nl.wikipedia.org/wiki/Bulbjerg Een kalksteenberg die 47 meter boven de omgeving uitsteekt. Boven op de berg staat een behoorlijk bries, blijkt windkracht west 5/6. Iedereen blijft dan ook tot het laatste moment in de bus. Minuut voor tijd gaat het naar de start en we kunnen bijna in een keer door lopen Voor mij vandaag geen haast. Doel is om rond 18:00 uur in Agger te zijn. Twaalf uur looptijd. Tweede verzorging is op 42 kilometer. Eerste doel is hier om 12:00 te zijn, dan nog 6 uur over voor de resterende 39 kilometer.
Vanaf de eerste meter ben ik de laatste loper. Achter mij loopt alleen nog een bezem-loper die ook direct de overvloedige parcours markering opruimt. Stokjes van 30 centimeter met oranje vlaggetjes. De hele 50 mijl maar één keer moeten zoeken naar de volgende markering!
Het eerste uur nog vol goede moed maar dan ben ik die windkracht 5/6 helemaal zat en dat gaat zeker nog 2 uur zo door. Kop naar beneden en doorlopen. Echt geniet was het dan ook niet die eerste 3 uur. Pas na de eerste verzorging ook een soort van een bos. Heerlijk even geen wind. Ik loop nu in de duinen bij Hanstholm. Eerste verzorging op 23 kilometer intussen voorbij.
Nu op weg naar Klitmøller. Hier is de tweede verzorging op 42 kilometer. Ik was een half uur later dan gepland op de eerste verzorging. Doel was om 12:00 bij verzorging twee in Klitmøller te zijn dat wordt nu dus een half uur later en Finish in Agger wordt dan 18:30. De bezem-loper is achter gebleven op de eerste verzorging, ik ben dus nu echte laatste.
Via de bossen en duinen bij Hanstholm verandert ook de looprichting. Na Hanstholm gaat het naar het Zuiden. Niet meer vechten met de wind, het echte genieten kan beginnen. Hobbelend door het landschap bereik ik om 12:15 de tweede verzorging. Kwartier eerder dan verwacht.
Volgende verzorging zit op 57 kilometer, Nørre Vorupør. Nog een paar straten bebouwde kom en dan gaat het weer door de duinen en over de heide. Tot nu toe bijna niemand tegen gekomen. Alleen zo nu en dan een wandelaar die de Redningsvejen loopt verder niemand. Rond het 50 kilometerpunt dan opeens een wandelende loper voor me. Ze had niet verwacht dat er nog iemand achter haar liep en schrikt als ik haar aanspreek. Een oude blessure in de kuit speelt op maar wandelend lukt nog. Ze wil wandelend de 50 mile uitlopen. Ze probeert nog even aan te haken maar geeft dit snel op.
Na 20 kilometer duinen en heide dan opeens bos. De Thagaards Plantage, een 200 jaar oud bos, ooit aangelegd om te zorgen dat de duinen verdwijnen door winderosie. Bleek een ijdele hoop, het duurde even voor er een bos ontstond. De eerste bomen berken en sparren bleek niet bestand tegen de aanhoudende wind en de zoute lucht. Daarna werden Oostenrijkse den en witte spar geplant en ontstond er een bos. De nog aanwezig berk en spar kregen nu ook een kans. Maar echte bomen zijn het nooit geworden. Ze zijn meer in de breedte gegroeid dan in de hoogte en zien er nu uit als fabelwezens.
Prachtig bos om door te rennen. Helaas maar een paar kilometer en dan sta ik al weer op het stand. Nog een paar kilometer over het strand en verzorging nummer 3 is bereikt. Aan de horizon zit ik het al liggen, Nørre Vorupør.
Nørre Vorupør is een vissersdorp maar heeft geen haven. Na het vissen worden de boten op het strand getrokken. Hier liggen nog een aantal grotere boten waar nog echt mee wordt gevist. Bij, Stenbjerg Landingsplads, een dorp verderop, liggen alleen nog kleine bootjes voor recreatief gebruik en zijn de witte gereedschapshuizen in stand gehouden om een indruk te geven van het verleden.
Na Nørre Vorupør is het even zoeken. Opeens zijn de oranje vlaggetjes verdwenen maar de route is duidelijk, over het strand naar Stenbjerg Landingsplads. Daar voorbij en bij de oude zeemarkering dan de duinen in. Vandaar gaat het naar Lyngby, daar is het bekend terrein. Ons vakantiehuisje staat daar in de buurt en in dat gebied de afgelopen week al heel wat kilometers gemaakt.
Na Lyngby is de vuurtoren van Lodbjerg het richtpunt en dan nog een 5 kilometer naar de finish in Agger. De beoogde 12 uur gaat het niet worden maar zit er dichtbij, veel dichter dan ik 20 kilometer geleden had gedacht. Na 12:21:48 dan de finish. Bleek ik toch weer de laatste te zijn. De loopster achter mij is in Lyngby uit de wedstrijd gestapt.
Na de finish is er nog een laatste verzorging in het Vesterhavshytten. Een eetgelegenheid direct naast de finish. De eerste drie uur was even afzien maar de rest was een mooi relaxte hobbel door het landschap. Na afloop nog even met een van de organisatoren gesproken. Zo nu een dan doen ze ook een 100 mijl. Zo staat er voor 2022 ook weer één op het programma. Eerste helft op GPS maar wel met verzorgingsposten en voor de gehele afstand een cutoff van 30 uur. Het begint al een beetje te kriebelen!
Gerik Mik