In de hal van het vakantiecentrum Wildrijck zit ik na te genieten van vier uur hardlopen. De kleedruimte is dezelfde als ook voor het zwembad wordt gebruikt. De temperatuur is er aangepast aan een verblijf in zwembroek, voor mij na 4 uur hardlopen veel te warm. Bovendien is er maar één douche (andere zijn er wel, maar die mag je alleen met zwembroek aan gebruiken), dus ik droog me alleen wat af, trek een droog T-shirt aan en ga gauw weer naar de hal. Ik douche me thuis wel. Comfortabel in een stoel gezeten zie ik de lopers één voor één of in groepjes binnenkomen na vier uur of meer hardlopen. Sommige zien er getekend uit, aan andere is het soms niet af te zien dat ze gelopen hebben. Maar schijn bedriegt. Dat wordt duidelijk als ik Lex de Boer als een oude man zie binnenstrompelen, stijf en stram. Maar, zo verklaart hij, dat is altijd zo. Over een uurtje is het over. En dat moet ook wel, want morgen (zondag) loopt hij nog even een halve marathon.
Ook Vincent Schoenmakers hoor ik binnenkomen, temidden van wat anderen. Hij is zeer content over zijn lopen. Hij ziet me zitten en vraagt of ik lekker gelopen heb. “Ja, Vincent, ik heb ook lekker gelopen, zelfs heel lekker”, maar voor ik echt goed kan antwoorden is hij door het groepje de kleedruimte ‘ingedrukt’.
Op een enkeling na heeft geloof ik iedereen lekker gelopen.
De loop was de 4 uur plus loop in Diever. Op een parcours van 4,1 km mochten wij onze rondjes draaien. Na 9 rondes en de aanloopronde van 5,3 km heb je de marathon afstand voltooid. Maar, je mag doorgaan. Binnen de vier uur mag je steeds aan een nieuwe ronde beginnen. Vandaar vier uur plus.
De laatste ronde heb ik beëindigd in 3;59:57. Voor de aanvang van die ronde had ik al besloten dat het de laatste zou zijn. Een afstand van 46,3 km in vier uur. Het was mooi geweest. De wat snellere lopers waren eerder doorgekomen en moesten/mochten nog een ronde.
Ik was rustig gestart. Vooraf had ik me voorgenomen zo rond de 5:15 / km te lopen. De eerste vijf kilometers gingen duidelijk te hard. Dus de volgende ronde maar wat rustiger aan gedaan. En dat was in de mooie omgeving van Diever geen straf. Een groot deel van de ronde voerde over schelpenpaden door afwisselend loof- en naaldbossen. Ik ben ecoloog en, al ben ik aan het hardlopen, dan toch zie ik altijd van alles wat met de natuur te maken heeft. In dit geval op veel plaatsen kraaiheide, een heidesoort die vrijwel alleen in Noord Nederland voorkomt, en dan vooral in Drenthe. In Midden Nederland, waar ik woon, komt kraaiheide niet voor.
In de bossen hadden we weinig last van de wind. Op het deel van de route buiten het bos was dat wel anders. Daar hadden we de wind of schuin links tegen, en na een haakse bocht schuin rechts tegen. En de wind was hard en ook koud. Maar, had je dat stuk gehad dan dook je het bos weer in en liep je weer heerlijk beschut.
Ronde na ronde legde ik af. Elke ronde ging sneller dan de voorgaande.Uiteindelijk werd mijn gemiddelde 5:11/km. Daar was ik zeer tevreden mee, temeer, daar ik de tweede helft sneller heb gelopen dan de eerste helft. Goede opbouw dus.
In de voorlaatste ronde zag ik Simon Pols voor me lopen. Nadat ik hem ingehaald had hebben we wat over Texel gepraat. Hij doet daar de 120 km, ik de 60. Het leek overigens wel een trainingskamp voor Texel. Behalve de al genoemde lopers zag ik daar onder andere ook Patrick Kloek en Ben Mol, die beide de 60 km gaan doen. Gijs Honing, die de 120 zou doen, moet vanwege een blessure het Texel-evenement laten schieten. Jammer.
Simon en ik hebben de laatste ronde samen afgelegd. 46,3 kilometer, het is weer mooi geweest voor vandaag. Volgende week de marathon van Londen als langzame duurloop en daarna de 60 van Texel. Volgens velen is het een zware loop. Het waait er altijd; tijdens het stuk over het strand is het altijd hoog water, waardoor je door het mulle zand moet lopen en het altijd weer een heel eind. Maar, ook dat zeggen ze allemaal, heb je het volbracht, dan heb je ook echt wat volbracht.
Ik ben benieuwd wat dat gaat worden, ik houd u op de hoogte.
Theo de Jong
viridis@planet.nl