De TransEuropa Lauf had op 9 mei haar langste etappe, de 21e van bijna 99 km. De eerste 5 lopers van het dagklassement zijn ook de lopers van de kop van het algemeen klassement. De nummer 4 daarin werd ditmaal afgetekend dagwinnaar: de Zwitser Martin Wagen in 8.49. Op ruime afstand gevolgd door algemeen nummer 5, Wolfgang Schwerk in 9.59, en nog weer vrij ver daarachter het leidende drietal van het algemeen klassement: nr 1 Robert Wimmer samen met nr 3 de Fin Janne Kankaansyrjä in 10.27, en de nr 2 Sloween Dusan Mravlje in 10.29. Als buitenstaander leidt je daaruit af dat de nummers 4 en 5 de aanval geopend hebben op de eerste drie posities van het klassement. Want de verschillen tussen die eerste vijf zijn verrassend klein (zie het klassement in de publicatie van gisteren die onderaan genoemd wordt): maar 6 uur tussen nummer 1 en nummer 5! En met nog tweederde van de 5150 km te gaan, kan het allemaal wel eens heel spannend worden. Het gat achter die vijf naar nummer 6, Luc Dumont, is groot, al meer dan 21 uur. Daartussen zit zelfs nog de eerste vrouw, de Japanse Hiroko Okiyama, op maar 7 uur achter Schwerk.
Niets van die spanning en de tactische strategieën van het titanengevecht van de koplopers is helaas merkbaar in de dagelijkse rapportjes die de meereizende, officiële fotojournalist Jurgen Ankenbrand op de officiële website zet, bv voor etappe 21 van 9 mei:
http://www.transeuropalauf.de/english/etappen/bericht.php?nr=21
Daarin staan wat algemene opmerkingen over de verblijfplaatsen, het eten, het weer, de moeilijkheden waar de organisatie mee geconfronteerd wordt, etc etc. Maar helaas niet over het raceverloop binnen een etappe. In de aanhef van zijn dagrapport staat standaard dat hij een boek over de loop gaat maken (‘Six million foot-steps to Moscow’) en misschien bewaart hij wel alle smeuïge verhalen en waarnemingen voor dat werkstuk (dat volgend jaar moet verschijnen). In ieder geval heb ik hem zaterdag een email gestuurd met de smeekbede om ons alsjeblieft wat meer dagelijkse racedetails te geven 😉
Gelukkig publiceert Jurgen ook trouw de uitslag van die dag elke avond vanaf een nieuwe locatie, en dat is al een hele mooie service, hier weer die van 9 mei:
http://www.transeuropalauf.de/english/etappen/wertungen.php?nr=21#ges
Al de uitslagen en standen diagonaal doorlopend vanaf de start in Lissabon op 19 april, ontstaat het volgende beeld. Na 21 van de in totaal 63 lange etappes van gemiddeld 80 km – de 64e etappe naar Moskou is een korte zegetocht van iets van 15 km – is het startveld van 44 lopers langzamerhand aardig uitgedund. Die 44 lopers (m/v) waren van 12 nationaliteiten: 20 Duitsers, 10 Japanners (het lijkt de Spartathlon wel), 2 Fransen (waaronder de enige wheeler, de van de Trans Gaule bekende Bernard Grojean), 2 Finnen, 2 Zwitsers, 2 Amerikanen, 1 Slowaak, 1 Sloween, 1 Griek, 1 Italiaan, 1 Nederlander (Cor Westhuis, zie de laatste Runner’s World), en 1 Braziliaan. Die laatste was de eerste uitvaller, na twee etappes. In die eerste week waren er in totaal 5 uitvallers, gevolgd in de tweede week met maar liefst 9, waaronder de Amerikanen (Don Winkley en Barbara Frye). Al het leed is nog niet geschied, want in de 3e week moesten nog eens 4 lopers stoppen: de Duitser Walter Zimmermann, de Zwitser Michael Misteli, en de Duitse vrouwen Martina Hausmann en Brigitta Biermanski. Er zijn nog maar 3 vrouwen in de race, allen uit Japan. Daarmee zijn van de 20 Duitsers die in Lissabon gestart zijn, er nog maar 10 over, terwijl van de 10 gestarte Japanners er nog 9 aan het lopen zijn!
De uitslagen per etappes zijn intrigerend gevarieerd. Met soms rare onderlinge verschillen in finishtijden van dag tot dag onder de toppers. Uit de dagrapporten blijkt dat menigmaal lopers verkeerd zijn gelopen, maar details over mogelijk dwalen van de koplopers ontbreken. Robert Wimmer won de eerste etappe in een eindsprint van de Slowaak Ondrej Gondras, en 3e was de toen nog goed draaiende Karl Graf. Daarna werden drie etappes op rij gewonnen door Wolfgang Schwerk, gevolgd door drie overwinningen op rij door Janne Kankaansyrjä. In de 4e en 5e etappe finishte Robert Wimmer op forse achterstand en hij duikelde toen naar plaats 6 in het algemeen klassement. Etappes 8 en 9 werden gewonnen door Martin Wagen, maar kenden ook herstel van Robert Wimmer (drie keer tweede), die vervolgens de etappes 10, 11, en 12 won. In etappe 13 zien we voor de eerste keer Dusan Mravlje als winnaar, samen met Martin Wagen. Ook etappes 17 en 19 kenden een finish met een duo dat samen aankomt, nu Dusan Mravlje met Robert Wimmer. Dat impliceert dat sommige van de toppers lijken te verbroederen, of in ieder geval elkaar niet kapot proberen te lopen. Althans in dit stadium van de monsterrace.
De tussenstand in dagzeges is na 21 etappes: 9 keer Robert Wimmer, 4,5 keer Martin Wagen, 3 keer Janne Kankaansyrjä, 3 keer Wolgang Schwerk en 1,5 keer Dusan Mravlje.
Hoe vergaat het Cor Westhuis in dit superevenement? Zijn doel is alleen maar om Moskou te halen, en dat lijkt hem tot nu toe prima te gaan lukken. De redactie van UltraNED heeft tot nu toe geen bericht van hem (of zijn meefietsende vrouw) gehad, maar uit de uitslagen blijkt dat de grootste moeilijkheden in het begin zaten. In de eerste twee weken finishte hij steeds rond plek 14 tot 19 van het dagklassement, maar dag 1 met plek 32, dag 5 met plek 27 en dag 6 met plek 30 waren kennelijk heel moeilijk.
In de derde week liep Cor nog steeds mooi zijn eigen tempo maar gaat kennelijk de vermoeidheid bij veel van zijn medelopers een rol spelen: want Cor scoort nu plots plekken 7 tot 11 in het dagklassement! In het algemeen klassement rukt Cor mooi op, mede door de vele uitvallers. Na week 1 plek 23 (met 40 totaal), na week 2 op plek 19 (met 31 totaal), en nu na week 3 naar plek 14 met nog 26 deelnemers totaal. Als we de rolstoel-atleet en de Japanse er tussenuit halen, dus zelfs 12e van de 22 mannen die nog in de strijd zijn.
De ‘aanleiding’ voor deze TransEuropa Lauf, de Duitser Manfred Leismann, zit gelukkig ook nog in zijn ‘eigen’ loop, op plek 14 bij de mannen, 5 uur achter Cor Westhuis. Die Manfred had de wens om deze monstertocht van 5150 km te gaan lopen, en na twee jaar intensieve voorbereiding onder leiding van racedirecteur Ingo Schulze, is die droom nu al voor éénderde gerealiseerd!
Martien Baars