Er zullen dit jaar veel prijzen uitgereikt worden in Uden. Naast de eerste World Challenge is het tegelijkertijd de European Challenge en het Nederlands Kampioenschap 24 uur. Uiteraard zal Nederland weer vertegenwoordigd worden door een mannenteam.
De lijst met atleten waaruit het Nationale team 24 uur kan worden samengesteld is in de loop van 2002 behoorlijk uitgebreid door een aantal goede prestaties. Jeffrey Oonk presteerde opzienbarend tijdens de Spartathlon (3e plaats). Rut Zoutman won op overtuigende wijze de Jan Knippenberg Memorial 2002 en liep dit jaar een uitstekende 100 km in Moskou. Tom Hendriks liep een goede Elfstedenloop en prestaties in andere wedstrijden wijzen erop dat hij snel progressie boekt. Ben Mol liep in Almere onder moeilijke omstandigheden op een lastig parcours een afstand van ruim 208 km en zal gezien het feit dat hij zich nog maar kort op deze discipline richt, nog vooruitgang boeken. Ron Teunisse bewees, ondanks zijn matige voorbereidingen, met prima prestaties op de Jan Knippenberg Memorial en tijdens de Elfstedenloop dat hij het nog steeds niet verleerd is. Wim-Bart Knol, nog steeds een groot talent, wilde zich kwalificeren voor de eerste World Challenge en slaagde afgelopen Pasen op Texel ruimschoots voor zijn eerste examen door daar het dubbele rondje te winnen. Luigi Simbula overbrugde in 2002 in Apeldoorn een afstand van ruim 237 km en heeft de ambitie om deze prestatie te overtreffen. En last but not least Wim Epskamp. Winnaar van de Elfstedenloop 2002, een goed EC in Gravigny en een nieuw nationaal M45 record tijdens de EC 100 km in Moskou zijn slechts enkele voorbeelden van zijn goede prestaties.
Deze mooie lijst werd echter drastisch ingekort door blessures, concurrentie van de Spartathlon en een slecht geplande verhuizing. Hierdoor bestaat het Nederlands team nog uit vier atleten: Wim Epskamp, Tom Hendriks, Ben Mol en Ron Teunisse.
We streven naar een klassering bij de eerste zes in het landenklassement. Een behoorlijke uitdaging gezien het deelnemersveld.
World Challenge 100 km in Taiwan op 16 november 2003
Hoewel het er lang niet naar uitzag zal er toch een Nederlands team (bestaande uit drie atleten) aan de start verschijnen van deze World Challenge. Een royale bijdrage in de kosten door het organiserend comité maakt dit mede mogelijk.
De RUN in Winschoten is de laatste gelegenheid waar men nog aan de richtprestatie (8 uur) kan voldoen *). Overigens zal de gelopen tijd niet het enige criterium zijn bij de samenstelling van het team. Omdat het team met een minimum bezetting zal afreizen zal ook het ingeschatte uitvalrisico een rol spelen.
Het team zal in de week na de RUN samengesteld worden.
Ik wens alle deelnemers en deelneemsters (er zijn voor de tweede keer in successie voldoende inschrijvingen om een NK te rechtvaardigen!) aan de RUN succes.
Gerrit van Rotterdam
Bondscoach Ultralopen
*) Toelichting Martien Baars: hier is Gerrit in de war met zijn eigen regels vermoed ik. De 8 uur geldt voor opname in de ‘grote selectie’. Voor het afvaardigen van een team naar een kampioenschap is een cumulatieve prestatie van 22 uur voor de 3 lopers als eis gesteld. Daar voldoet het beoogde drietal al bijna aan, met 22.06 door de 7.11 van Wim Epskamp (EK Moskou dit jaar), en de 7.27 van Veron Lust plus de 7.28 van Edward de Ruiter (beiden Winschoten 2002). Die prestaties zijn 2 jaar geldig, dus aantonen van vormbehoud en een lichte verbetering van 1 van de 3 genoemde tijden lijken te volstaan. De klimatologische omstandigheden op Taiwan zijn dusdanig dat er niet vanuit gegaan wordt dat het team daar ook daadwerkelijk op een schema van 22 uur vertrekt. Maar dat ‘aangepaste’ lopen geldt natuurlijk voor alle deelnemende landenteams.