Jan Knippenberg Memorial 1996

Ingezonden brieven indertijd van Wim Epskamp en Wim Bart Knol naar Runner’s World, na afloop van de 1e JKM

Voorwoord van Martien Baars. Het UN-bericht van 21 november j.l over de gewijzigde opzet van de Jan Knippenberg Memorial 2004 heeft de Wegener en GPD dagbladen gehaald. Althans dat merkte ik toen ik van de week de sites http://www.hardlopen.nl en http://www.dehardloopkrant.nl bezocht, en een artikel zag dat aan het wegvallen van het superlange strandparcours was gewijd (zonder onze website expliciet als bron te vermelden, trouwens). Hoe de verandering bij de ultralopers gevallen is, weet ik niet, het UN-forum is nooit van de grond gekomen, en van de drie reacties die ik ken, wilde één de nieuwe organisatie graag feliciteren, een ander had zich al aangemeld, en een derde vond het maar niks, en bracht alle mooie beloftes en ambitieuze uitspraken van de vroegere organisatie nog eens in de herinnering. Om de historie van de JKM oude stijl onder de aandacht te brengen, wil ik de komende tijd wat verhalen van die vroegere edities publiceren. Waaronder het mooie stuk ‘Op de grens van land, lucht en zee’ van Rolf Bos over Ron Teunisse tijdens de eerste editie, en dat de dinsdag na die pinksteren van 1996 in de Volkskrant stond (Rolf’s toestemming heb ik al tijden binnen, ik moet het artikel alleen nog overtypen – of zijn er vrijwilligers onder u? ;-).
We beginnen met iets kortere teksten: twee ingezonden brieven die samen werden gepubliceerd in het juli/augustus nummer van Runner’s World 1996. Plus aansluitend een oproep om het onvolledige beeld van de uitslag van 1996 aan te vullen.

{i}Runner’s World, juli/aug 1996, pag. 98.
(Met dank aan ad interim hoofdredacteur Kees Kooman voor de verleende toestemming){ei}

{b}Knippenberg Memorial 1{eb}

Eindelijk. Een landelijk dagblad, de Volkskrant, besteedt aandacht aan een ultraloop. Op dinsdag 28 mei was in deze krant een sfeervol artikel te lezen over de Jan Knippenberg Memorial. Ik bedoel dan de strandloop van Den Helder naar Hoek van Holland. Wel jammer dat naast Ron Teunisse de andere lopers niet genoemd werden. Ook zij leveren immers een topprestatie. Maar goed, dat is nog even wennen voor de landelijke pers. Deze ‘vergissing’ zal in Runner’s World wel even rechtgezet worden, dacht ik. Zeker daar deze loop vernoemd is naar Jan Knippenberg, jarenlang columnist van dit blad. Maar helaas, slechts één foto en een aantal zinnen moeten een indruk geven van deze loop. Ik vind dat Jan, de lopers en de organisatie meer verdienen.

{b}Wim Epskamp{eb}, Hoofddorp

{b}Knippenberg Memorial 2{eb}

Den Helder- Hoek van Holland. Bijna 150 km over de Nederlandse stranden. Ik kan weken aan weinig anders denken.
Zaterdagavond 25 mei, 22.00 uur: de start. Zeven lopers. Samen met Ron Teunisse op kop. Na zeven kilometer blijkt zijn basistempo iets hoger. Hij loopt langzaam bij me weg. Dan maar alleen de nacht in.
De nacht aan het strand blijkt niet echt donker. Het gaat gemakkelijk. Tussen de 25 en de 55 kilometer geen verzorgingspost. Hoewel ik een paar keer vloek, kan het mijn blije gevoel niet wegnemen.
Het is één uur in de nacht. Nederland droomt, ik droom op het strand. Het wordt langzaam eb. Na 55 kilometer ligt Ron elf minuten voor. Wijk aan Zee. Verder de nacht in. We gaan het strand af. Het parkoers loopt twintig kilometer door het ‘binnenland’. Elke deelnemer wordt op dit gedeelte begeleid door een loper van de organisatie. Bij 62 kilometer drink ik een bakje soep, klaargemaakt door mijn begeleider. Ron heeft het moeilijk, het verschil is nog maar zes minuten. De wedstrijd is nog lang. Rustig blijven.
Velsen. Ik zie de loper van de organisatie twijfelen over de route. Hij stelt me gerust. We lopen door. Dan is er ineens een pont. Dit hadden de sluizen moeten zijn. Shit! Het is drie uur in de nacht, ver van de route. De man op de pont roept dat de sluizen zeven kilometer verder zijn. Berusting. Het is over. Een half uur fout gelopen. Een leeg gevoel. De loper van de organisatie weet het niet meer. Waar zijn we? De spanning is weg. De pont gaat binnen één minuut. Balend besluit ik mee te gaan. De droom is voorbij.
We komen bij de volgende organisatiepost. Ron is nog niet langs geweest. Ik blijk zes kilometer minder te hebben gelopen. Ik verdring mijn teleurstelling. De wedstrijd is een memorial. Er moeten mensen finishen. De tocht moet door. Ik meld de organisatie dat ik de tocht zal voortzetten om te finishen. Ik zal achter Ron blijven. Hij verdient het en baalt natuurlijk ook. Ook zijn spanning valt weg. Na een half uur wachten, zeven minuten na Rons doorkomst, vervolg ik mijn weg.
Na een tijdje begin ik weer te genieten. Van de zee, het ochtendgloren, het strand. Ik zet me over de teleurstelling heen. Ron ook. Nog kilometers tegen de wind in. Nog eenmaal vloed. Kilometers door rul zand. In Scheveningen zijn veel mensen op het strand. De finish nadert. Ron wint verdiend. Ik finish op zeven minuten.
De mensen kennen de ware toedracht niet. Ik heb minder gelopen, weten ze. De rest niet. Een half uur gewacht, daarna niet meer gemogen. Als een toerist moeten lopen. Ook ik was moe, maar kon ik meer? Nummer drie finisht meer dan tweeëneenhalf uur later. Ik feliciteer Ron. Hij was erg goed, waarschijnlijk beter. Den Helder – Hoek van Holland is een klassieker. Ik ben nu al zenuwachtig voor volgend jaar.

{b}Wim Bart Knol{eb}, Den Haag

Naschrift van Martien Baars. Uit de laatste brief blijkt treffend waarom de JKM voor Wim-Bart Knol qua route en sfeer ‘de mooiste Nederlandse ultraloop’ werd. En dat was niet alleen omdat WBK de volgende drie edities wist te winnen. Wel ging toen die eerste keer de verwachte spannende tweestrijd tussen Teunisse en WBK de mist in. Jammer is ook dat de volledige einduitslag van die eerste editie van de JKM nooit goed is opgemaakt en verspreid. Daarom is ie helaas ook niet terug te vinden in het toen net een paar maanden eerder gestarte tijdschrift Marathon Plus (eerste jaargang 1996). Een paar jaar later heb ik nog navraag gedaan bij de organisatie en bij sommige lopers -dat was eind 1998, in verband met de Marathon Plus Kalender Special 1999 – maar ook dat leverde helaas geen compleet beeld op. Wim-Bart Knol mailde toen terug: “Er waren 9 deelnemers aan de hele JKM, en volgens mij liepen 2 lopers de eerste 80 km en een stuk of 8, 9, 10, 11 of 12 de tweede 80 km.” In de brief hierboven heeft WBK het echter over ‘Zeven lopers’. En Jaap Vis berichtte: “Al mijn spullen heb ik nog eens doorzocht, hoewel ik al vermoedde dat ik niets zou vinden. Een uitslagenlijst heb ik volgens mij nooit gehad. Mijn geheugen: ik liep 7.00.20, en Ria zat daar zo’n 45 minuten achter volgens mij. Ik liep eerst met Bram Heikamp en later met Jack Kamminga. We liepen voor de gezelligheid en voor de herinnering, in tijd waren we niet erg geïnteresseerd. Toch heeft het bekertje en de penning nu een ereplaatsje gekregen.”

Weet iemand meer dan hieronder staat? Ik hou me aanbevolen voor aanvullingen en correcties: die kunnen svp naar baars-kliphuis@ (de provider weet u hopelijk nog, die vermeld ik hier niet om de hoeveelheid reclame thuis niet verder te laten groeien 😉 of naar baars@nioz.nl (die volledige vermelding geeft naderhand minder overlast want daar op het Kon. NIOZ hebben we een netwerk met een goede spam-barrière 😉

1e reactie zondag 30/11 Rut Zoutman: de hele JKM ’96 had 7 starters en 4 finishers (waarvan hijzelf als 4e), de namen van de andere 3 niet-gefinishten weet hij niet meer met zekerheid
2e reactie maandag 1/12 Jitze Weber: ik heb er toen bij Katwijk de brui aan moeten geven. Ergens bij Noordwijk was Mik Borsten gestopt. En 4/12: De zevende loper was Frans Bergsma, en die is bij Santpoort uitgestapt.
3e reactie vrijdag 5/12 Jan van der Hoek: de 2 lopers van Den Helder naar Santpoort waren Harry Koers (8 uur en 30 minuten ongeveer) en ik zelf (8.33.51). Wij hebben toen met z’n tweeën samen opgelopen en vonden het een prachtloop zo over het strand met de start om 22.00.
4e reactie 16/12 Jos Broersen: zie zijn uitvoerige verhaal gepubliceerd op UN 23/12. Plus: “Hans Thijssen, van mijn club (AAV´36), heeft de eerste helft (Den Helder – Santpoort) gelopen in 8.50, die lag op de massagetafel van Suomi vlak voor mijn start.”
En een hele mooie bijdrage van Jaap Vis waarvan ik 22/12 een startfoto van de halve JKM in Santpoort ontving. Met 9 solostarters plus 2 duolopers. Als Kerstpuzzel op UN xx/12.

100 EM Den Helder -Hoek van Holland
7* starters, 4 finishers
1. Ron Teunisse 13.53
2. Wim Bart Knol 14.00
3. Guus Smit 16.39
4. Rut Zoutman 16.41
Jitze Weber dnf
Mik Borsten dnf
Frans Bergsma dnf

50 EM (Den Helder-Santpoort)
3* starters, 3 finishers
1. Harry Koers 8.30
2. Jan van der Hoek 8.33
3. Hans Thijssen 8.50

50 EM (Santpoort-Hoek van Holland)
9? + 2 starters, 7? + 2 finishers
1. Jaap Vis 7.00
0. duo Jack Kamminga/Bram Heikamp 7.00
2. Bram van der Bijl 7.15?
3. Jos Broersen 7.25
4. Ria Buiten 7.48?
(Ria was de enige vrouw die aan de 1e JKM meedeed).

* dus het startveld in Den Helder omvatte in totaal 11 personen (=7 + 3 + 1) als ook de startloper van het estafetteteam van de OSG De Hoge Berg wordt meegerekend.