Om het jaar in stijl af te sluiten besloot ik niet naar Limburg af te reizen voor de eerste (en waarschijnlijk enige?) Nederlandse grottenmarathon maar naar Epe om 6 uur op de atletiekbaan aldaar rondjes te hollen. Marina besloot in een impuls (want ongetraind) ook mee te doen en Robbert, clubgenoot in de A-groep van CAV Energie in Barendrecht zou ook van de partij zijn om zijn ultradebuut te maken. Wel zo gezellig om er met zijn drieën naar toe te rijden want de eenzame ritjes naar bijvoorbeeld Duitsland (Rurseemarathon) en België (Olne-Spa-Olne) alleen waren niet altijd even gezellig, zeker niet als je met stijve spieren weer het stuk terug moet tuffen.
Sinds het jaar 2000 is er aan het einde van het jaar 144 uur non-stop achter elkaar de top 2000 (misschien een idee voor een nieuwe ultraloop?) op radio 2 en dat maakt de autorit ook weer wat gezelliger want een hoop platen zorgen voor het nodige jeugdsentiment en doen je beseffen dat je ook een dagje ouder wordt….
Epe is snel gevonden en ook atletiekvereniging Cialfo zit niet al te diep verstopt in de Veluwse bossen dus hebben we nog dik een half uur om ons inschrijfgeld van slechts € 3,= te voldoen en het parcours te verkennen (wat in 10 seconden gebeurd is).
Natuurlijk ook hier weer bekende gezichten en het is leuk om Wim Heijenk weer eens te spreken die vanwege blessures een tijdje geen wedstrijden kon lopen. Verder valt het mij op dat deze wedstrijd relatief veel Duitsers trekt en ik herken onder anderen Karl Graf die ik op de Binnenmaas loop ook tegenkwam en voor Cor Westhuis is het de bedoeling om vandaag het Nederlands record van aantal gelopen marathons in één jaar te breken en het op 81 te brengen. Deze 2 heren volbrachten overigens eerder dit jaar ook de Trans Europa run die ze van Lissabon naar Moskou bracht. Ze hadden zich dus terdege voorbereid op deze 6-uurs loop op de baan!
Om 13:00 uur klinkt het startschot en gaan we het eerste rondje in, er zullen er nog velen volgen. Ik maak me geen illusies om een grote afstand te lopen: boven de 60 kilometer zou ik mooi genoeg vinden en in ieder geval de marathon afstand wat hier 100 rondjes betekent want we lopen op de buitenste banen en leggen dus zo’n 420 meter per ronde af.
Gelukkig hebben ze muziek op de baan en ook hier zijn het top 2000 fans dus dat zit wat mij betreft wel goed. De eerste 2 uren zijn altijd wel makkelijk. Je denkt nog niet aan de pijn die je in het laatste uur tegen kunt tegenkomen en het lijkt wel of het geen moeite kost en je dit wel 24 uur kan volhouden. Er wordt natuurlijk volop ingehaald en na 2 uur is het klassement voorin al aardig gemaakt. Karl Graf zal vandaag zeer waarschijnlijk winnen want die loopt veruit het snelst en makkelijkst. Ook André van der Vliert loopt een stevig tempo maar zal later toch wat inzakken en uiteindelijk als 3e eindigen. Later in de wedstrjid loop ik een paar rondjes met hem op en hij heeft grootse plannen voor volgend jaar want hij wil in mei de 24 uur in Apeldoorn proberen en later de 2004 editie van de Spartathlon. Daar kan ik voorlopig alleen maar van dromen en dus concentreer ik me vandaag voorlopig maar op deze 6 uur en hoe die zo ongeschonden mogelijk door te komen. De eerste 4 uren gaat het erg goed eigenlijk en kan ik heel constant lopen. In het 5e uur gaat het ook nog wel maar begin ik het toch een beetje koud te krijgen. We begonnen om 13:00 uur met een helder zonnetje maar het is nu eenmaal rond de kortste dag van het jaar dus na 16:30 is de zon weg en wordt het steeds kouder op de inmiddels verlichte baan. Ik ga er even tussenuit om een extra thermohemd aan te trekken en kom daarna niet meer lekker op gang. Na wat gedronken te hebben moet ik bijna over mijn nek dus besluit ik maar een paar rondes met Marina mee te wandelen die ondanks haar ongetraindheid nog steeds haar rondjes wegtikt. Na een ronde of 3 ben ik weer een beetje hersteld en kan ik weer aardig mijn oude tempo oppikken.
Het is altijd weer mooi om het slagveld van zo’n 6-uurs loop te zien. Na 4 uur lopen is bij de meeste deelnemers het mooie er wel af en worden de gezichten steeds grimmiger. Je ziet de lopers natuurlijk alleen van achteren maar het afzien is vaak goed af te lezen aan de lichaamstaal. Ook proberen de meeste lopers elkaar op te peppen en vooral Marina krijgt de nodige aanmoedigingen om vooral niet op te geven wat zij dan ook niet doet. Ook Robbert doet het goed op zijn debuut. Ondanks dat hij het na 4 uur steeds zwaarder krijgt weet hij niet van opgeven en zal uiteindelijk bijna 55 kilometer lopen.
Het laatste half uur weet ik toch nog aardig wat meters bij elkaar te sprokkelen en ik kom uiteindelijk uit op ruim 63 kilometer. Halverwege de wedstrijd had ik mezelf ten doel gesteld om vandaag in ieder geval 150 rondes proberen te lopen en ik probeer zelf met mijn horloge ieder rondje bij te houden door steeds een seconde verder op mijn stopwatch te tellen. Na de eindknal heb ik 2 minuut 28 staan wat dus 148 rondes betekent. Door onoplettendheid van mijzelf heb ik er toch 2 gemist want ik blijk wel degelijk 150 rondjes gelopen te hebben plus nog wat restmeters. Missie geslaagd dus wat mij betreft. Nu alleen Wim nog een keer achter me zien te krijgen want die zat ruim 40 meter voor me, blijkt uit het uitslagenblad wat we al snel krijgen na afloop. Als ik dat geweten had…..
Jan van de Erve
www.ultralopen.cjb.net
28 december 2003