{i}Haarlemsche Courant, maandag 5 november 1984, Sport, p. 19{ei}
(Van een medewerker)
Winnaar Schipholloop: “Nergens last van gehad”
{b}Bronswijk profiteert van inzinking Belg Van Camp{eb}
Haarlem/Schiphol – De zevende editie van de door AV Holland en Luchthaven Schiphol georganiseerde ‘Schipholloop’ is gisteren gewonnen door Henk Bronswijk. De 41-jarige atleet uit Naaldwijk, de laatste drie jaar steeds al bij de eerste vier te vinden (tweede in 1983), profiteerde in de laatste tien kilometer van een enorme inzinking van de Belg François van Camp. De tijd van de winnaar bedroeg 3 uur 46 minuten en 40 seconden.
De weersomstandigheden waren gisteren allerminst aantrekkelijk. Een koude snerpende wind blies de kilometervreters een groot deel van de race in het gezicht. Tezamen met kleine venijnige herfstbuitjes maakte het weer de Schipholloop tot een bijzonder zware opgave. Met nog zo’n tien kilometer te gaan leek François van Camp echter de minste hinder van met name de wind te ondervinden. Met een kleine drie minuten voorsprong op Henk Bronswijk leek de 39-jarige Belgische atleet, afkomstig uit Berchem bij Antwerpen, onbedreigd op zijn tweede zege (eerder won hij de Schipholloop in 1982) in de 61 kilometer lange supermarathon af te stevenen. Weliswaar was zijn voorsprong op dat moment met een kleine 10 seconden teruggelopen, maar niets wees er op dat Van Camp echt in tempo verslapte.
En toch staat de Belg erom bekend dat hij doorgaat met tempoversnellingen tot de ‘dood’ er op volgt. “Ik gokte er een beetje op,” aldus een dolgelukkige Henk Bronswijk na afloop. “Vorig jaar had hij zich immers ook stuk gelopen. Normaal gesproken liep ik op dat moment echter in een verloren positie.” Maar terwijl bijna elke atleet een (meefietsende) begeleider had, moest Van Camp deze hulp ontberen. En juist dat zou de bescheiden Belg fataal worden. “Ik miste een paar keer een verversingspost en toen ik drinken van omstanders wilde aannemen dreigde de organisatie me uit de wedstrijd te nemen.” Het onvoldoende drinken werd Van Camp in de slotfase dan ook fataal. Binnen een afstand van drie kilometer overbrugde Bronswijk de kloof met de op dat moment strompelende koploper om bij kilometer 55 de Belg definitief achter zich te laten.
“Je krijgt vleugels als je hoort dat je tegenstander stuk zit,” aldus de diesel uit Naaldwijk, die in september nog de 100 kilometer van Winschoten op zijn naam schreef en veertien dagen geleden nog de sterkste was in een loop van 50 kilometer over de Puy de Dôme in Frankrijk.
Het verschil tussen dit tweetal liep in de laatste zes kilometer nog flink op tot bijna vier minuten. Van Camp werd zelfs nog voorbij gestreefd door zijn landgenoot Jean-Paul Praet, terwijl een andere Belg, Lucien van Lancker – de man die de wedstrijd in de 22ste kilometer, nadat in de eerste fase vooral Henk Noor het zware kopwerk had opgeknapt, had opengebroken – Van Camp benaderde tot op vier seconden. “Om de derde plaats te behouden moest ik me nog flink forceren,” aldus de winnaar van 1982. Van Camp moest deze slotinspanning bekopen met een enorme krampaanval.
Op dat moment stond Bronswijk echter al ontspannen de pers te woord: “Ik heb nergens last van gehad. Toen ik mijn kuit een beetje voelde opspelen ben ik op souplesse gaan lopen. Ik loop trouwens op mijn gevoel en kijk niet naar de tijd en mijn tegenstanders. Je lichaam geeft immers aan wat mogelijk is.”
Van de regionale atleten zaten Hans Pleijster (pas 23 jaar en afkomstig uit Hoofddorp) en Ad Ulijn (De Zilk) met een negende en dertiende plaats voorin, terwijl Egbert van ’t Oever uit Lisse als 41ste de streep passeerde. De voormalige kernploegtrainer van de KNSB liep vier minuten langzamer (4.36) dan zijn snelste tijd, daterend van vorig jaar. “De triathlon van vorige week in Assen zat nog in de benen. Twee marathonprestaties binnen een week leveren blijkt te veel van het goede.”
Bij de dames zegevierde Tine Bronswijk, daarmee het succes van haar man evenarend. Het was voor de atlete uit Naaldwijk de derde keer dat zij de Schipholloop op haar naam schreef.
———–
Nawoord Martien Baars. Uit de andere krantenknipsels over 1984 uit de doos van Ad haal ik nog het volgende: ‘Van alle favorieten ontbrak de winnaar van vorig jaar Henk van Hoek. De 37-jarige Brabander was door de KNAU uitgenodigd om een marathon in Ierland te lopen.’
Waarschijnlijk had de editie van 1984 een record aantal deelnemers in de historie van de Schipholloop. Er hadden zich 143 deelnemers voor de 61 km ingeschreven. Hoeveel er daarvan daadwerkelijk gestart zijn, wordt uit de knipsels niet helemaal duidelijk. Een praktische inschatting van mijn kant is dat het er dicht tegen de 140 geweest zijn. Daarvan haalden er 111 de finish binnen de limiet van 6 uur. De lijst van de uitslagen gaat t/m 112, de laatste finisher kwam in 6.07 binnen.
In het programmaboekje staan 115 voorinschrijvers, waaronder 5 vrouwen: 3 Duitse dames plus Tine Bronswijk en Fia Groen-Witte (de winnares van 1983). Uit de krantenknipsels wordt niet duidelijk of al die vrouwen gestart zijn en er buiten winnares Tine Bronswijk er onderweg dus 4 uitgestapt zijn.
De organisatie zag onder het marathonvolk nog een groot groeipotentieel voor de Schipholloop en ook heel opvallend was het lange termijn denken van organisatie en hoofdsponsor. Ad Ulijn, een der organisatoren (en zelf ook loper, en knap gefinisht als 13e!): ‘Toch heb ik de indruk dat lopers thuisblijven omdat ze denken dat deze Schipholloop zwaarder is dan een marathon. Een marathon loop je echter op tijd. Deze 61 kilometer lange loop rond de Haarlemmermeer kan je qua tijd beter indelen.” Behalve voor de loop langs de Ringdijk namen nog eens 400 atleten en atletes deel aan diverse crossevenementen. Het is dan ook zeker de bedoeling dat de tevreden organisatie met deze Schipholloop/prestatieloop doorgaat: “We hebben indertijd met Schiphol afgesproken dat we een termijn van tien jaar zouden nemen om het evenement kans te geven te laten aanslaan. Pas na 1987 bekijken we of de Schipholloop bestaansrecht heeft,” aldus Ulijn.
{b}Uitslag Schipholloop 1984{eb}
Zevende editie, zondag 4 november 1984
143 inschrijvingen, 140? starters, 112 finishers
(hieronder alleen de enige gefinishte vrouw en de eerste 25 mannen)
{fixed}
Naam vereniging eindtijd tussentijd
61 km marathon
73 Tine Bronswijk Olympus ’70 5.06.35 (3.23.06)
1 Henk Bronswijk Olympus ’70 3.46.40 (2.36.30)
2 Jean-Paul Praet (B) ZOVA 3.50.32 (2.36.52)
3 Frans van Camp (B) Reebok Racing Club 3.50.51 (2.33.04)
4 Lucien van Lancker (B) Kasv Oudenaarde 3.50.55 (2.36.52)
5 Wim van Dijke Olympia 3.52.42 (2.38.11)
6 Hans Forrer Noordkop 3.55.05 (2.39.07)
7 Lex van Ravenzwaay Sparta 4.00.12 (2.40.44)
8 Henk Noor Aquilo 4.04.39 (2.42.22)
9 Hans Pleijster AAC 4.05.48 (2.44.57)
10 Kees Bruijns AV ’56 4.10.23 (2.49.17)
11 Cor de Boer Trias 4.10.29 (2.49.17)
12 Ron Teunisse Castricum 4.10.47 (2.53.23)
13 Ad Ulijn NSL 4.10.57 (2.45.50)
14 Jan Ooijen GAC 4.12.33 (2.50.26)
15 Wim Lammers Vet. Ned. 4.13.01 (2.50.38)
16 Siem Deen Vet. Ned. 4.16.24 (2.53.51)
17 Mathieu Simons Vet. Ned. 4.17.35 (2.46.28)
18 Pieter de Jong AV Zaanland 4.18.50 (2.57.43)
19 Frans Vermeulen AAC 4.24.31 (2.58.52)
20 Jan Koks Noordkop 4.24.46 (2.53.48)
21 Heinz Schmidt (D) LC Stolpertr Berlin 4.24.50 (2.50.38)
22 J. F. Kracht Vet. Ned. 4.25.14 (3.01.28)
23 Jan Lansbergen Attila 4.25.57 (2.46.33)
24 Hans Vugts Vet. Ned. 4.26.12 (2.59.10)
25 H.R. Sinot Vet. Ned. 4.27.25 (2.58.23)
{efixed}