De Mali-Run sponsorloop, georganiseerd door Jos Vrancken en Henk Sipers, ging vanaf het voetbalveld te Noorbeek over een afstand van 44,541 km (9 ronden). Alle inkomsten zijn voor het realiseren van een melkfabriekje in Mali waar Jos en Henk gaan deelnemen aan de trial du Pays Dogon in Mali. Deze sponsorloop was dus de gelegenheid om het nuttige met het aangename te combineren.
Uit berichten van parcoursverkenner Huub Rokx had ik al begrepen dat het geen makkelijk ronde door het grensgebied van Zuid-Limburg en België wordt. Maar wie had wat anders verwacht van onze Limburgse Ultra’s Jos en Henk. Als extra handicap doet Koning Winter nog een uithaal en is het heuvelland in een witte kerstkaart veranderd. Niet bepaald Mali omstandigheden als er buiten de natte sneeuw ook nog een hagelbui los barst en enkele donderslagen dreunen.
Gelukkig is het droog als 75 deelnemers, veelal ultralopers uit verschillende landen, starten. Ik had de stille hoop dat er enkele lopers een gedeelte van de wedstrijd samen lopen. Helaas is de werkelijk anders en vertrekt de Belg Patrick Kloek (2e in de Grotten Marathon) met een rotgang. Ik heb geen meter warm gelopen en wilde de eerste km’s hiervoor gebruiken. De Belg neemt een voorsprong van bijna 1 minuut (5km in 20:10). Inmiddels is er een zonnetje vanuit Maastricht voelbaar en beginnen de spieren warm te draaien. Ik zie dat de Belg aan het verzwakken is en bij het ingaan van de 2e ronde kom ik er bij.
Elke doorkomst neem ik uitgebreid de tijd om wat te drinken. Een poging om samen verder te lopen strandt bij de Belg als het bergop gaat (10km in 40:05). Een snelle inschatting leert me dat vanaf nu 35km alleen op kop gelopen moet worden. Er is geen weg terug maar gelukkig begin ik lopers te dubbelen en kan ze mooi als richtpunt gebruiken. Ik hou even in bij Simon Blok en informeer naar de vorm. Bij de derde doorkomst staan de lopers van de kortere afstanden klaar (15km in 1:00:25). Op het laagste deel van het parcours is de weg veranderd in een grote modder/waterplas. Een smalle strook gras bood nog enig alternatief maar ook hier wordt het steeds meer een modderbrij.
Ik passeer steeds meer lopers en maak af en toe een praatje (20km in 1:21:40). Het is ongeveer halfweg wedstrijd als het begint te hagelen. Het zicht wordt minimaal en de stenen voel ik recht van voren aankomen (25km in 1:43:20). Ik krijg even gezelschap van een Franstalige loper die de korte afstand doet maar al snel valt ook deze steun weg (30km in 2:05:50). De zon is weer terug maar de bovenbenen zijn stijf van de kou en de opdonders in de gladde afdalingen (35km in 2:28:00). Het lopen gaat nu moeizaam en ik voel de krachten bergop minder worden als ik Huub Rokx voor de 2e keer passeer (40km in 2:51:20). Dit is het schema om de marathon binnen de 3uur te kunnen halen maar vandaag mag ik een stukje verder.
In de laatste afdaling is alle souplesse ver te zoeken kom ik wel erg houterig naar beneden. De 9 ronden (44,5km) zitten er na 3:13:37 op en mag ik de huldigingen in ontvangst nemen. Ik krijg het koud en een warme douche doet wonderen. De modder zit niet alleen aan de buitenkant van mijn lange tight maar op elk denkbaar plekje. In de jeugdsoos Pandores laat ik me de zelfgebakken wafelen van Henk zijn vrouw goed smaken en wordt er nog nagepraat over de strijd met de elementen. Karel beloont het getergde lichaam met een een Leffe. Is hier een nieuwe traditie geboren?
Jogger Jo Schoonbroodt
http://www.jogger.tk