{b}24 uur Apeldoorn – 201,3261 km{eb}
In overleg met Peter Stein was het plan gemaakt zolang mogelijk 10 km/uur te lopen, net als op Texel en in Diever, dit als voorbereiding op de Deutschlandlauf in september, 1200 km in 17 dagen. In Diever en Texel ging het 75 kilometer lang in T10, in Apeldoorn tot 50 kilometer. Uiteraard staat uitlopen voorop en moet de 10 km/uur op tijd worden losgelaten………..
{i}Apeldoorn is niet mijn favoriete wedstrijd, het is me met de estafetteloop te druk, te veel lawaai, vooral ’s nachts, echter, Apeldoorn is, evenals Winschoten, een ‘must’ om als Nederlander deel te nemen, deze organisaties verdienen dit: de basis van het Nederlandse Ultralopen is hier gelegd! Helaas was het deelnemersaantal bij de solo en de estafette aan de magere kant, wel positief was het aantal Nederlanders die zich wagen aan een 24 uur, steeds meer Nederlanders schakelen over op de langere (> 100 km) ultra’s.{ei}
De eerste uren gaan redelijk makkelijk, de benen voelen nog wat zwaar, het ritme is nog niet echt gevonden. Opmerkelijk: in tegenstelling tot voorgaande jaren werd ik nu niet in de eerste uren door de kop van het veld meerdere keren gedubbeld, wel opmerkelijk dat enkele Nederlanders voorin de wedstrijd meegingen, het tempo lag op 12 km/uur?
Na 50 kilometer in 5 uur besluit ik het rustiger aan te doen, ik denk aan Uden (2003) waar ik na 6 uur 50 km. liep en uitkwam op 198 km. Eigenlijk gaat het steeds beter, het eten (brood) en drinken (siroop) ‘valt’ nog steeds goed en de benen voelen steeds beter, om me heen zie ik de eerste deelnemers met problemen…….. Het enige probleem is de linker voet, er dient zich een blaar aan, veroorzaakt door de nieuwe (correctie) zolen die de woensdag voor deze wedstrijd zijn aangeschaft. Ter preventie tape ik de gevoelige plek af, tevens doe ik een extra shirt aan en een langere broek.
Bij het ingaan van de donkere uurtjes gaat de snelheid naar beneden, een normaal gegeven, in de nacht gaat het altijd langzamer, zal wel iets met coördinatie te maken hebben, ik laat het maar gebeuren, de eerste 12 uren worden 103 kilometer afgelegd, de rondetijden (1,65 km) liggen rond 13 ½ minuut. Met klasseringen houd ik me nog niet bezig, als het licht wordt zie ik wel weer……. De omstandigheden zijn tot de morgen vrij goed, behalve een buitje bij de start en wat lichte regen in de nacht is het meest droog, ideale omstandigheden derhalve!
Bij het ochtendgloren zijn er al diverse deelnemers uitgestapt of nemen een korte rust, ik zie dat ik op de 12e plaats loop, 3e Nederlander, 5 ronden achterstand op Hermy Heymann en Michel Brouwer, dit met nog 8 uur te lopen.
Af en toe een dipje, door te eten en te drinken worden deze weer overwonnen, gelukkig duurden de problemen nooit langer dan 10 minuten, de ronden worden allang niet meer aan één stuk hard gelopen, ik trakteer mij per ronde op twee keer 25 meter wandelen. Per uur een iets langere zitpauze, maximaal twee minuten. De snelheid gaat weer naar ruim vijf ronden per uur…..
Met nog zes uur voor de boeg is de achterstand op Hermy nog drie ronden, Michel is inmiddels ingehaald. Per twee uur één ronde inlopen, ik wacht twee uur af, niet versnellen. Achteraf de juiste strategie, per uur loop ik meer dan een ronde in en drie voor het einde ben ik eerste Nederlander, vijfde in de wedstrijd.
De laatste 90 minuten valt de regen met bakken uit de lucht en waait het stevig, ik schuif ten koste van Anke Drescher op naar de vierde plaats. Het laatste uur moeten nog vijf ronden worden gelopen om de 200 kilometer te passeren, deze kans moet ik pakken, ik moet nu echt afzien…… Normaal is in zo’n laatste uur nog wel een tempoverhoging mogelijk, nu gaat het steeds moeizamer, toch blijf ik hardlopen. De laatste uren word ik alleen nog gepasseerd door de drie Belgen, de top-drie in de wedstrijd…… Met nog 10 minuten te gaan passeer voor de 121e keer de finish, 199,9 km. Voor de derde keer boven de 200 kilometer, de laatste keer 205 in 1994!
Met 201,3261 km. word ik NEDERLANDS KAMPIOEN!!!!!
{i}Ubel Dijk{ei}