{b}Waarom?{eb}
Waarom was de 2de editie van de Isar Run (http://www.isarrun.com) in no-time volgeboekt, terwijl het er naar uitziet, dat er over een maand bij de 3. Westweg Abenteuerlauf (http://www.erlebnislauf.de) slechts 2 deelnemers van start gaan? Waarom raakt de 6 uursloop in Stein de laatste jaren altijd volgeboekt, terwijl dat bij andere 6 uurslopen bij lange na niet het geval is? Op deze en andere prangende sociaal-maatschappelijk relevante vragen probeer ik tijdens menig duurloopje een antwoord te vinden, maar eerlijkheidshalve dien ik te melden, dat ik er tot op heden nog niet uitgekomen ben. Gisteren vond in Den Haag wederom de jaarlijkse 6 en 12 uursloop (solo en estafette) plaats. Een goed georganiseerd evenement, wat qua deelnemertal maar niet echt uit de verf lijkt te willen komen. Het waarom is mij een volkomen raadsel. Twee weken geleden heb ik de historische overstap van de senioren naar de veteranen gemaakt. In de
ultraloperij niet zo’n gunstige transfer. Maar ja, ik kon het niet tegenhouden. Tijdens de 6 uursloop in Den Haag ging ik voor het eerst als
veteraan van start. Als twintiger dacht ik, dat ik god was: onkwetsbaar en onsterfelijk. Inmiddels ben ik daaraan gaan twijfelen: haren en tanden vallen uit en met zekere regelmaat steken nu blessures en andere kleine ongemakken de kop op. In Den Haag ging ik echter fit en aardig voorbereid van start, zodat het verschil in eindresultaat tussen 39 en 40 jaar slechts ongeveer 1 km was. Met een dergelijk jaarlijks verval kan ik wel leven, want het betekent, dat ik als 100-jarige tijdens een 6 uursloop nog altijd 5 km bij elkaar zal weten te schuifelen.
Terug naar gisteren! De weervoorspellingen voor dit weekeinde beloofden tropische temperaturen: 25°C op zaterdag, 30°C op zondag. Hoe warm het uiteindelijk geworden is, weet ik niet exact, maar persoonlijk vond ik het nog wel draaglijk. Grote delen van het parkoers liggen beschut, bovendien stond er ook de nodige wind. Alleen wanneer je aan het einde van iedere ronde de baan opdraaide kreeg je wel een nadrukkelijke ‘warmteklap’ in je gezicht. Het parkoers heeft een lengte van zo’n 1850 meter. Er zitten een aantal haakse bochten in, alsmede een bescheiden klimmetje (+ 1 m) en een oneffen duinpad (wel geasfalteerd). Iedere ronde kon er bij doorkomst een bezoek aan de verzorgingspost worden gebracht. Vooral het zoutvatje was onder de gegeven omstandigheden waarschijnlijk geen slecht idee. Een rondenparkoers maakt het voor deelnemers in nood wel erg aanlokkelijk om uit te stappen. Velen kozen gisteren voor die optie.
De combinatie estafette en solo zorgt ervoor, dat er voortdurend een ‘spel’ van inhalen en ingehaald worden gaande is.
De 6 uursloop kent 2 startgroepen: om 9.00 voor de vroege vogels en om 11.00 voor de uitslapers. Dit betekent echter wel, dat er van een te volgen wedstrijdverloop niet of nauwelijks sprake kan zijn. Het parkoers heeft een voor mij zeer aangename lengte: bij 10 minuten per rondje kom ik op een voor mij aardig eindresultaat uit. Dat ging zo’n 4 uur goed, waarna er toch een beetje de klad in kwam. Ik ging langzamer lopen en stond langer te dralen bij de verzorgingspost. Toch bleef een grote inzinking uit en kwam ik uiteindelijk toch nog tot 35 rondjes en een paar honderd meter. Carel Schrama heeft bij de heren de 6 uursloop gewonnen, vóór Theo Smit en Jordi Kremer. Verdere uitslagen weet ik helaas niet te melden, maar die zullen ongetwijfeld binnenkort ook ter beschikking komen. Ik heb 2 achtereenvolgende jaren met veel plezier in Den Haag gelopen. Ik denk dat ik voor een hattrick ga, temeer daar ik volgend jaar weer 1 km minder mag lopen.
{i}Bram van der Bijl{ei}
anvdbijl provider xs4all.nl