{b}ULTRALOPEN IS EEN VERRIJKING{eb}
Tot slot mijn bijdrage.
Misschien is het toeval of word ik nu dan gestraft voor het feit dat de te weinig kilometers me nekken? Ja echt een blessure nekt me, even rusten en dan maar zien hoe het verder ver-loopt.
Nou mijn perceptie over mijn belevingswereld heeft met mezelf te maken, laat niemand, zeker dus beginners niet, denken we nemen een voorbeeld over. Maar wees eerlijk als je leest dat een ander het 5 tot 6-voudige loopt in verhouding tot de weekkilometers van ondergetekende dat kan je als beginner toch ook niet als voorbeeld nemen? Je kan er naar toewerken. Er is een middenweg.
M’n ideeën zijn zeker niet maatstavend voor de doorsnee en zeker niet met de bedoeling mensen op het misschien wel het verkeerde ultrapad te sturen.
Ultralopen is voor mezelf geen topsport, het betekent voor me vrijheid en hoe mensen me zien, laat maar. Oordelen -en veroordelen is makkelijk, is te gemakkelijk. Aandacht is niet hét punt, het lopen van lange afstanden is voor mezelf het prettigst zonder mensen in m’n directe omgeving, zonder toeschouwers, rust aan je kop. De maatschappij is al hectisch, dan is het lopen, lang lopen toch dé uitlaatklep bij uitstek.
Het belangrijkste is dat je jezelf prettig voelt in het doen en laten wat je doet. Het selecte gezelschap ultratoppers voelt zich prettig en de minder bedeelden ook. Laten we dit zo houden.
Een tip voor Dirk: je schrijft dat je met je waarschuwing mensen probeert te helpen en behoeden. Een prima geste maar misschien kan je iets gaan doen op het gebied gaan doen van adviseur bij de K.N.A.U.-ultralopen. Je denkt bewust na over deze tak van sport.
Ook al wijken we af in onze kijk op deze sport, elkaar respecteren en accepteren is zeker belangrijk. Wat is een algemene waarheid?
Afsluitend heb je gelijk met je opmerking: “Ultralopen is een edele en en mooie sport”!
Groeten,
{i}Henk Harenberg{ei}