{b}Oranje Boven Boot Marathon, veel bochten en veel muziek.{eb}
De OBBM kan je rustig bestempelen als een bijzondere marathon. Een 2150 m lang parcours dwars door een woonwijk, via woonerven, smalle paadjes, nog smallere bruggetjes, maar vooral langs heel veel gezellige, feestvierende mensen. En het was echt feest, met accordeonmuziek, schippersliederen, keiharde bleus en op één plaats ruim vier uur luid getrommel op vaten. En bovendien is bijna alles oranje en liggen her en der boten op het droge. Een rustige marathon is het bepaald niet. Ook geen marathon om een lekker hard te gaan. 25 bochten naar links en 21 bochten naar rechts ( de minder scherpe bochten en slingers niet meegerekend) nodigen niet bepaald uit om er eens lekker tegen aan te gaan. Hoewel Jannet Lange daar toch duidelijk anders overdag, Je PR met zes minuten verbeteren is toch niet niks. En behalve de vele bochten was het parcours ook knap ongelijk. Bert de Jong was daar al in de eerste ronde het slachtoffer van en moest opgeven. Zijn maatje Gijs mocht niet opgeven, niet in dat mooie oranje T-shirt met nummer 200. Aan zijn 200ste marathon werd ruim aandacht besteed, met dank aan zijn personal coach Bert.
Na het startschot probeerde ik bij te blijven bij Gijs en Micha, maar die eerste kilometers gaan tegenwoordig zo lastig dat het me niet lukte. Pas na een half uurtje kwam ik in mijn ritme en kon ik ook wat meer om me heen kijken. Kijken naar al die enthousiaste mensen, die je toejuichten en je naam riepen. En luisteren naar de accordeonmuziek of het zeemans(zeevrouwen) koor. Kortom het was een drukte van jewelste.
Rondje na rondje leg ik af. We moeten er 20 lopen. Mijn rondtijden schommelen rond de 12 minuten.Ik heb nauwelijks verval en het loopt als vanzelf. In de één na laatste ronde haal ik Micha, het konijn, bij. Hij klampt bij me aan. Met me meegaan, betekent een tijd onder de vier uur. Maar ons konijn heeft last van kramp en moet me laten gaan, maar eindigt toch vlak achter me.
Bij het ingaan van de laatste ronde krijgen we als beloning een opblaas kroon op. Ik had me er al op verheugd, in de laatste ronde lekker met de kroon lopen. Die laatste ronde gaat best wel moeilijk, maar met de vele toejuichingen van het publiek en de positieve uitstraling van de kroon op mijn kop valt het toch nog mee en eindig ik op 3:58. Eindelijk weer eens onder de vier uur.
De Oranje Boven Boot Marathon was een zeer speciale stadsmarathon die nergens mee te vergelijken is en zijn gelijke niet kent. Het kleinschalige karakter maakt het bovendien ook een gezellige, bijna intieme marathon. Ik ben blij dat ik hem gelopen heb, en ben benieuwd wat ze ons volgend jaar voorschotelen.
{i}Theo de Jong{ei}