Vanaf vandaag donderdag 6 oktober is het tweede nummer van ‘42’ in de boekhandel te koop (voor 10 euro). Zoals het persbericht omschrijft: ‘een leesfeest van 120 pagina’s lang’.
Het ultralopen is natuurlijk ook vertegenwoordigd. Een mooi stuk van Rolf Bos met uitspraken van Jeffry Oonk, en de column (twee pagina’s) van Ron Teunisse, over Magere Hein. Prachtig is ook zijn biografische aandeel voor het rijtje teksten over de schrijvers achter in dit nummer, en die neem ik hier integraal over:
{i}‘Ik ben {b}Ron Teunisse{eb}, nog steeds dus recordhouder van Nederland op de 24 uur, de 12 uur en 100 Engelse mijlen en ik weet ook nog eens het meest over dat ultralopen en over alles in het algemeen. En toch wenden ultralopers die bijv. de Spartathlon voor het eerst gaan lopen zich nooit tot mij, maar liever tot betweterige mensen die zich trainer noemen. Ik vind het ongelooflijk, maar het zullen mijn eeuwige bescheidenheid en mijn onzekerheid wel wezen. Daarom zeg ik nu luid en duidelijk: Ron weet het beter.{ei}
Opmerkelijk in dit tweede nummer ‘42’ zijn ook de bijdragen van niet-hardlopers. Zo is daar een essay van Thomas Rosenboom over Leonard Corneille Dudok de Wit die eind negentiende eeuw ‘eeuwige roem’ verwierf als langeafstandswandelaar en die dankzij zijn uitgekiende public relations van vrijwel niets iets maakte wat algemeen lof oogstte. En mijn eigen collega op het NIOZ, Theunis Piersma, die ik nooit op enige sportieve activiteit heb kunnen betrappen, heeft een prachtig populair-wetenschappelijk verhaal over de kampioen-topsporter onder de trekvogels: de rosse grutto die in 1 keer van Alaska naar Nieuw-Zeeland weet te vliegen.
Met dit tweede nummer bewijst dit tijdschrift al een niveau en een levensvatbaarheid waar de Nederlands-talige hardloopwereld nog heel veel plezier aan gaat beleven. Hulde aan hoofdredacteur Kees Kooman die aan de basis van dit gedurfde initiatief staat. In een woord: machtig!
Martien Baars