Marc Papa onder het mes …

Sympathieke Vlaamse ultraloper geeft zelf uitleg.

Hoi beste vrienden,

Eventjes slecht nieuws wereldkundig maken.
De meeste van jullie zullen het al gehoord hebben, ik ben al enige tijd gekwetst.

Al 2 jaar sukkel ik met de buikspieren, door behulp van medische begeleiding en het nemen van veel risico’s (en pillen, spuiten etc….) ben ik er toch in geslaagd mijn beoogde doel (ooit WK geselecteerd te raken) te halen.
Natuurlijk heeft alles een prijskaartje en dat betaal ik nu.

Na veel onderzoek heeft men ontdekt dat ik osteititis pubis heb. (WAW, dat is nog eens bangelijk uitpakken hé)
Vrij vertaald heb ik een schaambeenbot ontsteking. Vraag me niet hoe ik er aan kom (ja, ja, ja, ik hoor jullie al denken………) maar het blijkt uiterst zeldzaam bij lange afstandslopers. Het komt veel voor bij voetballers en ijshockeyspelers. (dat doe ik geen van beide – allé toch niet bewust)
Wat kunnen ze er aan doen?
Niets! geen enkele behandeling helpt.
Het enigste wat nog soelaas zal brengen is een operatie.
Het geluk is dat het bot is en dat dit beter opereerbaar is dan een pees of spier.

Je vraagt je natuurlijk af of het nog zin heeft om met alles door te gaan. De vraag is ook aan de arts gesteld en hij verzekerd me dat ik 100% terug ga kunnen lopen.
Ik heb nu nog enkele RX-en laten nemen,( in flamingostand= zeker een aan te raden standje) om te zoeken naar de oorzaak, maar zo gauw het kan laat ik me opereren. Misschien zou ik ineens een geslachtsoperatie kunnen laten doen,( ze zitten toch in die regio te prutsen dan) dan heb ik meteen alle records bij de vrouwen)

Tja, dus voor het bestuur van mijn club, ik zal enige tijd niet kunnen uitkomen voor AVKA,
Voor de journalisten, jullie weten dat ik een tijdje uit de picture verdwijn (tenzij ik toch van geslacht verander)
Voor de organisatoren, ik zal niet aan jullie startlijn staan – toch niet om te lopen!
Voor de vrienden, nu weet ge het vanuit de juiste bron.

Groeten

{i}Marc{ei}