Er is dit jaar geen ultra-bijeenkomst na afloop van de Midwintermarathon Apeldoorn 4/2 maar wel heeft ultracoördinator Ed van Beek de vier grote ultrawedstrijden van Nederland (Stein, Texel, Apeldoorn en Winschoten) uitgenodigd om mee te lunchen bij de centrale training in Deventer 11/2.
Op de ultra-bijeenkomst na afloop van de MidWinterMarathon Apeldoorn op 29 januari 2005 kwam in de rondvraag de volgende bijeenkomst in 2006 aan de orde en boden Frans van Melsen (Apeldoorn) en Ed van Beek aan om die te organiseren nadat Martien Baars, die 4 jaar lang het voortouw had genomen om de bijeenkomsten voor te bereiden, aangegeven had die taak nu graag aan anderen over te dragen.
Inmiddels heeft Ed van Beek zijn beleidsplan geschreven en een planning gemaakt voor maar liefst 4 + 4 centrale trainingen, zie de deze week hier op UN gepubliceerde stukken die inmiddels ook op de KNAU site zijn verschenen (http://www.knau.nl/global.php?nfo=loopsport/index.php ).
Gezien die centrale trainingen, met de eersten op 21/1 en 11/2 in Deventer, berichtte Ed van Beek liever af te zien van het houden van de ultra-bijeenkomst in Apeldoorn: {i}“In de stukken die ik in december naar ca. 60 ultra-atleten heb gezonden, heb ik ook een aantal momenten aangegeven waarop in Nederland centrale trainingen gepland staan voor eigenlijk alle ultra-atleten die zin hebben en zich geroepen voelen om deze trainingen bij te wonen. Ik heb Nederland daarvoor in een regio 1 (Noord) en een regio 2 (Zuid) ingedeeld. Beide regio’s komen 4x per jaar (1x per kwartaal) bij elkaar. Tijdens die bijeenkomsten is er uiteraard ook gelegenheid om allerlei informatie met de atleten uit te wisselen. Bij alle centrale trainingen ben ik aanwezig, waarbij het de bedoeling is dat een aantal bijeenkomsten door experts op ultragebied verzorgd worden. Gezien voorgaande kan men zich misschien voorstellen dat ik enige twijfel heb bij een bijeenkomst in Apeldoorn aangezien in ieder geval alle atleten die ik daarvoor uit zou willen nodigen ook uitgenodigd zijn voor de centrale bijeenkomsten.”{ei}
Op voorstel van IAU-vicepresident Roelof Veld, die ook op de centrale trainingen van 21/1 en 11/2 aanwezig zal zijn, is nu besloten om de belangrijkste wedstrijdorganisaties te vragen om mee te lunchen bij een van de eerste centrale trainingen. De keus is gevallen op zaterdag 11/2 Deventer. Er wordt geen aparte agenda gemaakt maar ongetwijfeld zullen tal van onderwerpen de revue passeren en zal in het gesprek tussen de organisaties met Roelof Veld ook het nieuwe IAU labelling systeem voor ultrawedstrijden aan de orde komen. Voor de Nederlandse ultramarathons is het noodzakelijk als KNAU-wedstrijd geregistreerd te staan om internationaal mee te blijven tellen, want die KNAU-status is verplicht om 1 van de nieuwe IAU labels aan te kunnen schaffen (Golden, Silver, Bronze).
Prestaties door Nederlanders verricht op ultralopen zonder IAU-label (dus een deel van de KNAU-wedstrijden en alle niet-KNAU-wedstrijden) komen niet in de IAU statistieken terecht, en tellen dus niet mee voor de berekening van de reiskostenvergoeding van de Nederlandse ploegen. Wel kan de Nederlandse teammanager resultaten op dat soort wedstrijden intern gebruiken, bijvoorbeeld die van teamleden (m/v) die vormbehoud moesten aantonen of nog een bepaalde limiet dienden te lopen. Ook kan de teammanager dergelijke evenementen gebruiken om nieuwe ultralopers (m/v) te ontdekken, die dan persoonlijk uitgenodigd kunnen worden voor centrale trainingen.
Toch ontkom ik niet aan de indruk dat met de invoering van het IAU Label ook de KNAU-wedstrijd-status in één klap veel belangrijker wordt dan in het verleden. Er zal er nu een sterkere tweedeling in de Nederlandse ultraloop-kalender ontstaan dan tot op heden merkbaar en zichtbaar was. Ook de grote, gevestigde ultrawedstrijden in Nederland moeten echter wennen aan de financiële consequenties. Een citaat uit de samenvatting van de nieuwe spelregels zoals Jan Vandendriessche die verwoordde op de IAU site op 29 december 2005:
{b}‘This IAU label controls if the races are official recognized by their National Federations and if the course is measured officially according to the IAAF rules. Furthermore should the more prestigious labels Gold and Silver be obliged to organise doping control.’{eb}
Naast de kosten van de IAU Labels (200 euro voor Gold, 100 voor Silver en 50 euro voor Bronze) zou met name die verplichte dopingcontrole wel eens een flink financieel obstakel kunnen worden. Nadere bestudering van de IAU teksten leert dat die dopingcontrole niet bij het Silver IAU Label maar alleen bij het Golden IAU Label genoemd wordt: {i}‘Anti-doping control must be accepted by the organization following the demands of the IAU’{ei}. Er staat niet vermeld of de organisatie zelf of de IAU voor de kosten opdraait. Ongetwijfeld zal Roelof Veld op 11/2 meer details kunnen geven, en ons kunnen informeren hoe ver het besluitvormingsproces bij de IAU, en de andere betrokken instanties, over al deze nieuwe zaken is gevorderd.
De complete teksten van de IAU Labelling, inclusief de aanvraagformulieren, zijn te vinden onder de menuknop Downloads op de IAU site: http://www.iau.org.tw/download.php
Martien Baars