Math Roberts Nederlands kampioen bij debuut

Verslag van een gelukkige en trotse vrouw van een geweldige sportman.

NK 24 uur Ultraloop Stein 1 april 2006

Het is zaterdag, bijna half 2, dus vertrekken we vol goede moed, bepakt met tafel, stoelen, broodjes en de nodige proviand en reservekleding voor Math Roberts. Jawel, mijn echtgenoot die altijd op zoek is naar nieuwe uitdaging in zijn leven gaat deelnemen aan de 24-uursloop. Het moet niet gekker worden. Mijn twijfel (als niet-loopster) of dit wel vol te houden is, zal vandaag wellicht worden ontkend of bevestigd. We vinden een mooi plekje voor onze auto en verzorgingstent (van Hein Bodelier) en het blijkt al snel dat deze ons zal beschermen tegen de regen.

15.00 uur: Het wordt al gezellig druk. Nog 2 uurtjes; de plaatselijke TV- ploeg en het Limburgs Dagblad zullen de wedstrijd bijwonen. En dan opeens 16.30 uur schijnt het zonnetje. Math wordt nog even voor de start geïnterviewd.

17.00 uur: Startschot! Onze cd-speler doet het niet, echt balen.
De lopers lopen gestaag hun rondes. Sommigen lopen volgens mij iets te snel, tja, dat zal over enkele uren blijken. Angie mag niet meefietsen, alleen in de verzorgingszone is dat toegestaan. Math neemt zijn drankjes iedere ronde gewillig aan en nog steeds zijn de weergoden ons goed gestemd. Het is 21.30 uur en de grote favoriet Wim Epskamp is uit de wedstrijd: een vervelende zenuwpijn in zijn voet belet hem om verder te gaan. Wel jammer, ik vind het een sympathieke sporter. Math heeft een beetje last van zijn maag, dus ff geen voeding, alleen water drinken.

22.30 uur: Het gaat afkoelen, wel nog steeds droog, zit met Toos (vrouw van Hein Bodelier) en mijn dochter (Angie) nog een paar uurtjes bij de tent. Deze 2 dames verlaten me, dus zal in mijn uppie de nacht moeten doorkomen.

3.00 uur: Ze lopen al 10 uur! Math dieselt lekker door, Vincent vraagt weinig verzorging, (af en toe een boterham met rookworst of een Brabantse eierkoek) ik vind het een schat van een man. Ghislain Dops loopt de eerste 100 kilometer met Math mee. Het is wel aan velen te zien dat deze nacht één van de moeilijkste van hun leven is.
Zal voor mijn mannetje bouillon maken, om het flauwe gevoel voor te zijn.

5.00 uur: De helft zit erop, ik ben doodmoe, maar zal wakker moeten blijven. Het regent een beetje, regenjasje aangeven, radio op volume, lekkere muziek.

6.30 uur: F*CK, ben ik toch ff ingedoezeld, heb ik Math zeker 2 rondes gemist. Tja, hij heeft het me vergeven. Hij ligt nu ook op kop, dus Tom Hendriks en Herman Jakobs ingehaald. Nog eens shirt en jasje wisselen, het regent niet.

8.00 uur: 15 uur bezig, ik ben uitgeput van het kijken, hoe houden ze het vol? Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, enkele lopers uitgestapt, maar Math loopt nog lekker soepel. Zijn ontbijtje: bouillon met een Tuc-koekje.

11.45 uur: 18 uur 45 minuten bezig: 62 rondes (171 km) afgelegd. De 6-uurslopers zijn 3 kwartier onderweg. Math heeft zich naar een eerste plek gelopen, derde algemeen.

12.40 uur: Het regent en waait al ruim een uur, af en toe heeft mijn liefje kramp, weer een bouillonnetje dan maar.
14.00 uur: 21 uur bezig! Nog 3 uur te gaan. Zonnetje schijnt weer en familieleden en kennissen van ons komen Math die laatste uurtjes aanmoedigen. Dat stelt hij zeer op prijs. Hij wil nu ook niet meer stilstaan, huiverig dat hij dan niet meer verder kan lopen. Onze grote vriend Vincent loopt ook nog steeds trouw zijn rondes, geweldig toch!? Mijn respect en eerbied is voor deze kanjer met het uur gegroeid. Ed van Beek, Gerrit van Rotterdam, Ton Smeets, familie en kennissen vergezellen mij om Math naar die finish te juichen.

17.00 uur: Einde(lijk) wedstrijd! Wat een prestatie! Math 1ste Nederlander, fantastischà
224 kilometer en 534 meter. Daarnaast: Een Limburgs record! Tevens heeft Math zich nu geplaatst voor het WK, dat volgend jaar in Canada zal plaatsvinden.
Al met al heb ik genoten van mijn favorieten (Vincent, Hein, Ghislain en Ria), maar mijn grootste favoriet is natuurlijk mijn eigen Math, ben zo trots op hem. Wat zal zijn volgende uitdaging zijn? Moet niet gekker als dit worden.

Een gelukkige en trotse vrouw van een geweldige sportman, tot de volgende keer,

Ellen Roberts