Harzquerung 29-04-2006.
Ik was eigelijke van plan om op 6 mei 50 km te lopen in Diever. Maar dit werd afgelast. Daarom op zoek naar een vervangende loop. De keuze viel op de Harzquerung. 51 km in lengte en 1100 meter op en heen in het Harzgebergte van het voormalige Oost-Duitsland. Start is in Wernigerode en finish in Nordhausen. De terugreis naar Wernigerode is met de bus. We gaan met ons drieën. Adrie van Dijk, Simon Blaauw en ik. Adrie en ik gaan het lopend doen en Simon gaat op de fiets.
Dik vier uur hebben we er over gedaan om naar Wernigerode te rijden. Met dank aan een file bij Hannover. In het stadje zelf is het even zoeken. Maar na wat heen en weer gerij is het organisatiebureau gevonden. Het bevind zich in een oude sporthal. Hier kan je ook de nacht doorbrengen. Het ophalen van de startnummers gaat niet helemaal vlekkeloos. Zowel Adrie als ik blijken niet op de lijst te staan. We worden doorgestuurd naar de volgende kamer. Na wat gezoek op een aantal lijsten blijken mijn voor en achternaam omgedraaid en blijkt ‘van Dijk’ na de Z te komen in het alfabet.
’s Avonds een slinger door het stadje. Lekker eten bij de Griek. Biertje erbij en Ouzo van de zaak. We hebben ons lekker volgepropt voor de tocht van morgen. Half tien lagen we op onze luchtbedden in de sporthal. Het was intussen gaan regenen. Mooi geluid op het platte dak om bij in slaap te vallen. Ook de Ouzo’s hielpen om de slaap te vatten. Hoewel zo’n oude Oostduitse sporthalvloer kraakt lekker als er iemand naar het toilet moet.
Half negen is de start. Ik heb geen startschot gehoord maar iedereen begon te lopen dus mee in de stroom. Het gaat direct 250 meter omhoog over een smal pad. Na een tijdje zit er niets anders op om te gaan wandelen. Snel wordt het dan wat breder en kan ik weer gaan hardlopen. Nadat we de 250 meter overbrugd hebben gaat het lekker op en neer. Over leemwegen, bospad en grasvelden. Puur natuur. De eerste verzorging zit op 11 km. Thee, iso-drank, cola, gesmeerde broodjes, koekjes, chocolade, bananen, sinasappel en nog meer. De tijd genomen om te drinken. Volgende verzorging ligt op 20 km. Weer gaat het op en neer. Door de bossen en over de velden. De regen van de afgelopen nacht heeft groot deel van het parcours doen veranderen in drassige, natte en vooral modderige paden. Op 18 km krijgen we onze eerste hagelbui. Er zouden er nog twee komen. Na de 20 km gaan wat dieper de bossen in. Hier een daar moeten we een beekje over. De meeste hebben een bruggetje, andere alleen een plank. Glad zijn ze allemaal. Ook een dikke boom ligt over het parcours. Dus even door de knieën. De hagel is blijven liggen en het begint meer en meer op een Winterlauf te lijken. Echt een prachtige omgeving.
Op 35 km begint de 300 meter stijging naar de top van de Poppenberg. Bijna 4 km modder blijken te overwinnen om boven te komen. Afwisselen hardlopen en stevig doorwandelen. Afhankelijk van de hellingspercentage en de hoeveelheid modder. Op de top staat een bemoedigend bord. Nog 12 kilometer. Vanaf nu is het hoofdzakelijk naar beneden. Na 4 km komen we voor de eerste keer door de bewoonde wereld. Hier is de laatste grote verzorging. Dus nog wat drinken en een belegd broodje. Op laatste 8 kilometer zijn de bossen verdwenen en lopen we langs hout singels en boerenvelden. Ik zie zelfs een bizonfarm. Voor de derde keer vallen ook de hagelstenen. Het wildspoor waar ik overloop bestaat uit rode klei. Vermengd met de hagelstenen lijkt het wel een gravelbaan. Het is alleen een stuk smaller en vooral gladder.
Na 5:37 minuten ren ik over de finish. Ik heb onderweg nog even aangezet om onder de 5:30 te komen. Maar heb die gedachte na een aantal heftige glijbewegingen laten varen. Adrie is al een tijdje binnen. Hij heeft 5:01 gelopen. Simon komt na 6:30 met fiets over de finish.
Voor foto’s van de Harzquerung http://home.hetnet.nl/~gerikmik/ en http://www.simonsfotos.tk