Jogger Jo treurt niet om gemiste carrière …

… aldus Dagblad De Limburger – Patrick Delait.

{i}Dagblad De Limburger – Patrick Delait.{ei}

Tijden zeggen Jo Schoonbroodt meer dan een beker.
Een beker en een bos bloemen. Daarmee werd Jo Schoonbroodt afgescheept in de marathon van Rotterdam. De Maastrichtse winnaar bij de 55-plussers zit er niet echt mee in zijn maag. Ik droom nog altijd van een marathontijd onder de 2.40 uur. Dat is veel belangrijker dan een goed gevulde prijzentafel.

Jo Schoonbroodt kent zijn plaats in de atletiekwereld. Al jarenlang gaat de marathonloper uit Maastricht door het leven als Jogger Jo, tevens de naam van zijn eigen website (www.jogger.tk) op internet. Hoewel hij, voor zijn leeftijd, verbazingwekkende tijden neerzet op de klassieke afstand blijft Schoonbroodt met beide benen op de grond. Ik probeer mijn prestaties in het juiste perspectief te zien. Vergeleken met de Afrikanen ben ik slechts een eenvoudige loper. Daarom dus: Jogger Jo. Niet iedereen vindt het leuk dat ik mezelf op die manier profileer. Ik ken atleten die dit niet passend vinden. Zij denken dat ik me zo noem om anderen te prikkelen. Maar dat is flauwekul.

Aan Afrikaanse tijden kan Schoonbroodt niet meer ruiken, maar in zijn leeftijdscategorie duldt hij geen tegenstand. De tweede 55-plusser volgde in Rotterdam op tien minuten. Alleenheerser Schoonbroodt ligt er niet van wakker, zoekt voor zichzelf andere uitdagingen. Op de marathon, zijn favoriete afstand, droomt hij nog altijd van een tijd onder de 2.40 uur. Een zoveelste poging om die grens te slopen, liep in Rotterdam stuk op de stevige wind, maar ook – en dat is opvallend – op overmoed. Met al zijn ervaring liet Schoonbroodt zich ertoe verleiden om de eerste kilometers af te leggen met de snelste vrouwen. Een misrekening waarvoor hij later de tol moest betalen. In het begin heb ik te veel energie verbruikt. Het leek me gewoon leuk om een tijdje te lopen met een grootheid zoals Tegla Loroupe. Ik heb haar soepele tred drie kilometer lang kunnen bewonderen, daarna moest ik gas terugnemen, blikt Schoonbroodt tevreden terug.
Met zijn eindtijd van 2.43.21 uur finishte hij als 92ste op tienduizend deelnemers. Een knappe prestatie voor iemand die rijkelijk laat met hardlopen begon. Pas als Schoonbroodt op zijn 36ste het advies krijgt om iets te doen aan zijn te hoge cholesterolgehalte slaat de vlam in de pan. Daarvóór deed ik helemaal niks aan sport. Ik ben letterlijk begonnen met een rondje rond de kerk. Puur omdat ik van mijn huisarts moest afvallen. Na vier, vijf jaar ging ik meedoen aan wedstrijden. De definitieve ommekeer. Hardlopen is voor mij inmiddels een manier van leven geworden. Met zijn huidige tijden in het achterhoofd had Schoonbroodt, indien hij vroeger met hardlopen was begonnen, een echte topper kunnen worden.
Een overweging die hem allerminst frustreert. Schoonbroodt keert de rollen liever om. Was hij vroeger begonnen, dan was hij nu misschien uitgeblust. Er bestaan tabellen waarin de marathontijd van een 55-plusser wordt vergeleken met die van een senior. Daaruit blijkt dat ik zeker 2.20 uur had kunnen lopen. Spijt heb ik niet. Waarom zou ik? Ik geniet met volle teugen van wat ik doe. Aan stoppen denk ik nooit. Ondanks het enorme overwicht in zijn leeftijdscategorie hoeft Schoonbroodt niet te rekenen op een Nederlandse titel. Reden: hij is niet aangesloten bij een club en derhalve geen lid van de Nederlandse atletiekbond (KNAU). De grijzende langeafstandsloper traint liever op eigen houtje. Dat ik nooit lid ben geweest bij de KNAU heeft niks te maken met principes. Ik heb gewoon geen zin me te binden. Bij een vereniging wordt getraind op vaste tijden Ik wil trainen wanneer ik wil en hoe ik wil.

Het geheim van Schoonbroodt? Veel rustige duurlopen en zelden intervaltrainingen. Ik loop heel veel wedstrijden, daar haal ik genoeg snelheid uit. En na dertig kilometer neem ik altijd een bouillonblokje. Na al die zoete sportdrank kan het lichaam een opkikker gebruiken