Waarom doe je dit, is dat nou leuk, noem je dat vakantie, gaatje in je hoofd ?
Allemaal opmerkingen van “vrienden”, collega’s, familie etc. En inderdaad : het is leuk ! Ik deed mee aan een wedstrijd over 1150 km in een halve cirkel door Frankrijk : coast to coast ! Elke dag zo’n 65 km hardlopen, slapen op matjes in sporthallen met 40 anderen, elke ochtend om 5 uur opstaan… sportieve vakantie !
De deelnemers waren allemaal doorgewinterde ultralopers uit verschillende landen (Frankrijk, Duitsland, Engeland, Nederland, Zwitserland, US, Polynesie). Hans Joachim Meijer liep dag 12 zijn 1000e marathon+ ! Wij waren met 5 Nederlanders (wo een vrouw), dus heel goed vertegenwoordigd en ook heel gezellig.
Het grootste probleem is om uit te vinden hoe hard je kan/mag lopen zonder blessures te krijgen of uitgeput te raken, want je verlangt natuurlijk wel heel wat van je lijf. Als je een marathon hebt gelopen of een Kennedymars hebt gewandeld heb je de volgende dag spierpijn en voel je je moe. Probeer dan maar eens 65 km te rennen – dat deden wij dus 18 dagen achter elkaar. Dus rustig aan, goed slapen, eten en spieren verzorgen is wel nodig. Vooral de 2e en derde dag zijn moeilijk door de spierpijn en vermoeidheid, het lichaam geeft eerst een paniek reactie maar daarna gaat het er aan wennen.
Slapen is lastig met 40 man – er hoeft maar een snurker bij te liggen of daar gaat je nachtrust. ’s nachts naar het toilet moest je tussen de matjes door sluipen. Op een lokatie hadden ze geen toilet en moest je naar een openbaar toilet 100 meter verder op straat. Daar liep je dan in je pyama over straat. Moest een raar gezicht zijn voor de automobilisten en cafebezoekers.
De lokaties varieerden van een supermoderne sporthal tot een stoffig zaaltje op een camping. Meestal waren er goede douches maar ook een keer alleen maar een tuinslang…
Het eten onderweg was prima verzorgd. Elke 10 – 20 km was een verzorgingspost met eten (stokbrood met pate, koekjes), tomaten met zout, perziken, meloen en zelfgeplukte bramen en cola en water. Je kon je eigen eten of drinken meegeven, die je dan op de verzorgingsposten terug vond. We gaven altijd alcoholvrij bier mee (later met, voor de laatste post, ik was toch aan het wandelen…), heel goed als je maagproblemen hebt ! Ook hadden we blikjes sinas en tonic ipv. sportdranken, dat beviel erg goed (en marsjes/chocola voor Regina…).
’s Avonds bij de lange etappes kwam er een catering in de sporthal en bij de korte etappes moest je zelf naar een restaurant of jezelf tevreden stellen met de Bolino van de organisatie (plastic beker met spagetti waar je heet water op moet gieten). Vaak was er ook een receptie op het stadhuis met toespraken en wijn (terwijl je alleen maar wou liggen, slapen….).
We startten vanaf de vuurtoren in Roscoff, Bretagne. Sommigen vulden een flesje water uit de zee : die namen ze het hele eind mee om hem in de volgende zee weer te legen.
Mijn taktiek was om de eerste 4 uur lekker te rennen, en daarna tot de finish rustiger aan ivm morgen… dan moet je nl weer verder…
We liepen over rustige D weggetjes van Frankrijk, dwars door de velden, dorpjes, stadjes… Soms druk (vooral vaak auto’s in de ochtendspits, want je startte altijd vanuit een stadje met een sporthal), maar meestal heel rustig en vaak liep je in je eentje over een heel smal landweggetje door de velden, wijngaarden, bossen… Als je dan een dorpje naderde zag je in de verte al een prachtige kerk, kasteel (Loire) of abdij.
De organisatie week dan af van de doorgaande weg en ging dwars door het dorpje (kinderhoofdjes, trappen, 20 % hellingen) om langs dat kasteel of kerk te gaan. We kwamen langs de tempeliers kerken (Zie Da Vinci code), chateau van Montreuil, een prachtige afdaling naar het stuwmeer en het bruggetje over de Dordogne (15 km dalen,10 m klimmen) en de Tarn (Midi Pyrenees) en toch soms behoorlijk wat klimmen.
Het was allemaal asfalt (soms keek ik jaloers naar een GR natuurpad beneden langs een riviertje, terwijl wij bovenlangs liepen en af en toe de berm in moesten vluchten voor twee elkaar tegemoetkomende auto/vrachtwagen, die vaak precies waar jij liep elkaar moesten passeren….), dus ook een aanslag op de spieren, scheenbeen, enkels, knieen, heup.. Ik had nieuwe superschoenen gekocht (wel goed ingelopen) waarin ik geen antipronatieblok (nodig vooral voor mijn rechtervoet die behoorlijk naar binnen kantelt) meer nodig zou hebben vanwege de gel pads in de schoen die zich zo zouden richten dat je “eigen natuurlijke manier van lopen” tot zijn recht zou komen.
Ik besefte eigenlijk pas te laat dat als je al beroerd loopt dat dan door die schoenen alleen maar versterkt wordt. Ik voelde al de eerste dag een te grote druk onder mijn grote teen – ook omdat je (zeker in het begin als er verkeer is en je met anderen oploopt) je links moest lopen terwijl de meeste wegen in Frankrijk behoorlijk bol lopen.
Mijn voet kantelde dus teveel naar links zodat mijn achillespees te scheef kwam te staan en ging schuiven langs de peesschacht en na dag 7, de derde keer op die nieuwe schoenen (ik wisselde 3 paar elke dag af) had ik een dikke, rode, ontstoken achillespees.
De nieuwe schoenen konden dus weg (ik heb nu wel prachtige zilverkleurige schoenen van 135 euro om in de tuin te werken ! ).
’s Avonds heeft een dokter (een ander loper) het nog behandeld (er was geen massageteam of medische staf), maar de volgende dag was de pees dikker dan mijn enkel. Dus voet ingetaped (om de voet niet te laten kantelen), ingesmeerd met Arnica (later kreeg ik van Willem ontstekingsremmende zalf), hielkap van mijn schoen afgesneden met het Zwitserse Zakmes, proberen in het midden of rechts te lopen en weer op mijn goede oude Asics 111 of een paar trailschoenen met superdikke zool. Heuvel af ging wel, maar heuvelop moest ik wandelen…
Daar ging mijn klassement, helaas maar ja. Wandelen is ook leuk. Liever wandelen en als laatste binnenkomen en de tocht uitlopen en van de mooie natuur genieten dan te stoppen en je 10 dagen zitten te vervelen. Tot 30/40 km ging het redelijk (ook nodig ivm afkap tijd), daarna zocht ik een paar stokken in het bos en ging de laatste 25 km “Nordic walkend” naar de finish.
Meestal was het ’s morgens heerlijk loopweer (20 – 25 graden), maar vaak begon het ’s middags te regenen. Daar liep ik dan te strompelen door de regen met 2 stokken en een bloed knie (gevallen doordat ik vaak door het graskantje liep en door het hoge gras in een kuil stapte….) – een paar keer stopte een auto om te vragen of ik mee wou rijden en vond het heel gek dat ik dat niet wilde… weten zij veel van het genieten van het lopen… Bij de finish meteen ijs op de pees of voet in de fontein… Het werd gelukkig niet veel erger en het ging na een week zelfs weer veel beter zodat ik de laatste 3 dagen ook vals plat omhoog weer wat kon rennen.
De laatste 2 dagen waren behoorlijk zwaar : 70/72 km met behoorlijk wat klimmen (de vrijdag) en om 3 uur opstaan (de zaterdag) om op tijd met de eindfestiviteiten te kunnen beginnen.
Op het strand was de eerste Nederlander al gefinisht (Jan Nabuurs, prima 4e plek met een jaar blessureleed achter de rug, net weer op tijd genezen en dus toch wat te weinig trainingskilometers om de laatste 25 km ook nog gas te kunnen blijven geven… ), en wij wachtten op de andere Medelanders, Regina van Geene (1e dame, heel goed gelopen, soms de grenzen wat afgetast…. met de laatste 3 dagen behoorlijk onstoken scheenbeen), Theo Kuypers (helaas 1 dag gemist wegens ziekte, maar verder super gelopen zonder problemen en ook nog Opa geworden !) en Willem Mutze, die de hele 1150 km gewandeld heeft (hij kan trouwens wel 9 km/uur wandelen !), ook met wat achillespeesproblemen (een grande catastrophe !).
Veel uitvallers dit keer (9 van de 38), meestal door overmoedigheid te snel gelopen en daardoor blessures opgelopen.
Een supervakantie, weliswaar wat vermoeiend maar ook heel gezellig door de super sfeer in de groep, altijd vriendelijke helpers, mooi weer, mooie omgeving en geweldige verzorging.
{fixed}
1 Wednesday 16-Aug ROSCOFF – Plounévézel 68 K (68 K) cut-off 12h22
2 Thursday 17-Aug Plounévézel – Pontivy 64 K (132 K) cut-off 11h39
3 Friday 18-Aug Pontivy – Guer 75 K (207 K) cut-off 13h39
4 Saturday 19-Aug. Guer – Châteaubriant 68 K (275 K) cut-off 12h22
5 Sunday 20-Aug. Châteaubriant – St-Georges-sur-Loire 69 K (344 K) cut-off 12h33
6 Monday 21-Aug. St-Georges-sur-Loire – Doué-la-Fontaine 53 K (397 K) cut-off 9h39
7 Tuesday 22-Aug. Doué-la-Fontaine – Monts-sur-Guesnes 58 K (455 K) cut-off 10h33
8 Wednsday 23-Aug. Monts-sur-Guesnes – Angles-sur-l’Anglin 63 K (518 K) cut-off 11h28
9 Thursday 24-Aug. Angles-sur-l’Anglin – St-Sulpice-les-Feuilles 69 K (587 K) cut-off 12h33
10 Friday 25-Aug. St-Sulpice-les-Feuilles – Bourganeuf 62 K (649 K) cut-off 11h17
11 Saturday 26-Aug. Bourganeuf – Peyrelevade 49 K (698 K) cut-off 8h55
12 Sunday 27-Aug. Peyrelevade – Mauriac 75 K (773 K) cut-off 13h39
13 Monday 28-Aug. Mauriac – Aurillac 64 K (837 K) cut-off 11h39
14 tuesday 29-Aug. Aurillac – St-Cyprien-sur-Dourdou 61 K (898 K) cut-off 11h06
15 Wednsday 30-Aug. St-Cyprien-sur-Dourdou – Cassagnes-Bégonhès 56 K (954 K) cut-off 10h11
16 Thursday 31-Aug. Cassagnes-Bégonhès – St-Sernin-sur-Rance 54 K (1008 K) cut-off 09h50
17 Friday 01-Sept St-Sernin-sur-Rance – St-Pons-de-Thomières 70 K (1078 K) cut-off 12h44
18 Saturday 02-Sept St-Pons-de-Thomières – GRUISSAN-Plage 72 K (1150 K) cut-off 13h06
{efixed}
Groeten, Jos Broersen, 18e van de 38