Dwars door Drenthe

Kritische beschouwing over de eenmalige dwars door Drenthe marathon door Jaap Vis

Gisteren heb ik de dwars door Drenthe marathon gelopen, een tijd van 3 uur 1 minuut en 18 seconden gerealiseerd en een goede race gelopen, van achter uit, rustig gestart en uiteindelijk op de 7e plaats geëindigd. Het was een zware race, tegen de wind in
Maar mijn verhaal is een verhaal van frustratie, ik ben boos omdat de organisatie in mijn ogen een paar belangrijke steken heeft laten vallen die niet mogen vallen in een wedstrijd met enige allure.

{b}De bus:{eb}
De bedoeling was dat wij met bussen naar de start vervoerd zouden worden. Samen met andere lopers heb ik eerst lang staan wachten op de bus. Het werd uiteindelijk pas tien uur eer wij wegreden, en hoe. De bus reed de verkeerde kant op!! Uiteindelijk leek het allemaal nog goed te komen, we waren 10 minuten voor de start ter plekke, even plassen, met iemand een praatje maken, de kledingzak afgeven en voor ik er erg inhad was het veld al gestart en stond ik helemaal achteraan het startveld, moest ik me een weg wurmen door alle langzamere lopers heen. Uiteindelijk in een groepje beland, maar daar werd na een snelle start al snel getemporiseerd, en ik moest op zoek naar een volgende groep met een hoger tempo. Het gevolg: Ik liep de hele wedstrijd te zoeken naar iemand om mee samen te lopen, moest steeds van ritme veranderen en ben daar ongetwijfeld tijd door kwijtgeraakt.

{b}Het drinken:{eb}
Om de 5 kilometer een waterpost en om de 10 kilometer sportdrank, stond duidelijk in de papieren van de organisatie. Persoonlijk vind ik om de 10 kilometer voeding weinig, liever neem ik zo’n geval een fietser mee die me zo nu en dan wat aanreikt. Vrijwel geen organisatie doet daar moeilijk over, vooral omdat mijn fietser niet steeds met me meerijdt, maar op punten in het parcours, gaat staan waar hij me opwacht. Hoewel daar natuurlijk alle ruimte voor was vond de organisatie het nodig iedere fietser van het parcours te sturen.

De eerste waterpost zagen we na bijna 10 kilometer. Daarna was er om de 5 kilometer een waterpost, maar pas op 30 kilometer zag ik voor het eerst voeding. De vrijwilligers keken stomverbaasd als ik vroeg om sportdrank. Het was er gewoon niet.

Ik zal het nog een keer uitleggen. Een marathonloper verbruikt ongeveer 3000 kcal. Deels haal je dat uit vet, maar op een hoog tempo komt het meeste uit suikers (Glycogeen). Je kunt met flink wat sportdrankgebruik 450 kcal aanvullen. En dat is net genoeg voor de laatste 7 kilometer. Sportdrank moet dan wel vanaf het begin beschikbaar zijn, op 30 kilometer is het te laat, je bent gefinisht voor het opgenomen is.

Zuinig lopen was dus een vereiste, omdat er alleen water was, geen begeleidende fietser mee mocht. Ook dat kost tijd.

{b}De prijzen:{eb}
Uiteindelijk, doordat ik, hoewel ik boos was, mijn verstand er bij hield, ben ik toch nog voorin gefinisht. Op een 7e plek, achteraf realiseerde ik me dat ik zesde was geweest als ik voorin gestaan had bij de start, afgaande op mijn netto tijd. Daar ik de 50 gepasseerd ben hoopte ik op een prijs, een trofee als aandenken. Dat had veel goedgemaakt. Maar wat bleek: De organisatie vond het een goed idee, tegen alle regels die hiervoor bestaan en tegen alle gebruiken in 2 leeftijdscategorieën in te stellen: onder de 35 en boven de 35. Als ik mijn leeftijd 20 jaar jonger op had gegeven had ik nog een prijs gehad, maar nu niet. Als een normale indeling in veteranen en senioren met een leeftijdsgrens van 40 was aangehouden was ik nog 3e geweest, maar nu niet. Als een gebruikelijke indeling met 2 veteranenklassen, wat iedere zichzelf respecterende organisatie aanhoudt (40 en 50 jaar als grens) was ik 2e geweest. Hulde voor de man (Jo Schoonbroodt) die 3e werd in de 35 plus categorie, maar met zijn 56 jaar had hij bovenop het ereplatform moeten staan. De man levert een wereldprestatie en wordt naar een derde plaats verwezen!

{b}Was er dan helemaal niets goed?{eb}
De wedstrijd was geweldig, het publiek is altijd fantastisch. De vrijwilligers en het leger bied ik mijn verontschuldigingen aan omdat ik nijdig was vanwege de afwezigheid van sportdrank, dat was niet hun schuld. De aankomst in Emmen was een feest. Veel zaken waren buitengewoon netjes geregeld. Maar een organisatie doet er goed aan lopers in de laatste voorbereiding goed mee te laten kijken of alles goed gaat, want anders gaat het in de afwerking mis, en dat was hier het geval.

Jaap Vis