Na anderhalve week acclimatisatie en vooral inwerken in mijn nieuwe functie eindelijk weer de hardoopschoenen aangetrokken en 45 minuten gelopen op…. een loopband.
Het kamp, waar ik voor 6 maanden ben tewerkgesteld heeft een verharde weg van zo’n 200 meter, waar overdag veel verkeer en mensen op de been zijn. Hier mag dus ook niet worden hardgelopen. Verderop is een groter kamp, waar men een rondje asfalt heeft van zo’n kleine 600 meter en daar wordt door de Nederlanders en buitenlanders veelvuldig hardgelopen. Maar dit gebeurt ’s morgens vroeg of tegen de avond, want het begint hier ook warmer te worden met temperaturen boven de 30 graden. ’s avonds koelt het af tot een graad of 15 en dus wel lekker loopweer. Ik kom daar wel op het kamp, maar het is voor mij qua werk erg omslachtig, om er elke dag heen te gaan om hard te lopen. Ik heb er wel een collega ontmoet, die ook al een paar keer een 60 km heeft gelopen en hij kende mij van Ultraned, dat hij dagelijks volgt. Op vrijdag is het voor de Afghanen een rustdag en hebben wij een dag van “low-activity”. Collega Jan is al wat langer hier en loopt dan op die dag zo’n anderhalf a twee uur. Ik wil daar dus op de vrijdag ook voor de langere duurloop gaan. het is volgens hem wel wennen, want Kaboel ligt op 1800 meter hoogte.
Voorlopig dus eerst maar op de loopband en dan zien we wel. Er zijn al plannen om voor een goed doel een 12-uurs estafetteloop te organiseren en ikzelf wil in mijn 6 maanden ook iets aparts doen. Ik hou jullie op de hoogte en volg Ultraned dagelijks.
Ik wil iedereen veel loopplezier en PR’s toewensen, vooral de deelnemers aan de 24 uur in Apeldoorn. Aan het deelnemersveld te zien moeten er mooie afstanden gelopen kunnen worden en ook weer een paar Nederlanders die de 200 km grens kunnen doorbreken.
Dat is mijn doel voor 2008.
Met vriendelijke hardlopersgroeten vanuit Kaboel, Afghanistan
Hermy Heymann