Stein, zondag 7 maart 2010 Bij de inschrijving, enkele weken geleden, wist ik al wat ik zou doen in Stein. De 6 uur moest ik meedoen, is tenslotte een bijna thuiswedstrijd voor mij daar ik oorspronkelijk uit Beek-Elsloo kom, maar …… de week ervoor was de Magnetoise ( 64 km en 1900 hoogtemeters ) en dat soort loopjes vind ik toch wel leuker om niet te zeggen dat ik na 32 jaar hardlopen toch andere uitdagingen zoek dan rondjes draaien, met alle respect. Vroeger draaide ik er mijn rondjes maar meer dan 68,8 km heeft er nooit ingezeten.
Samen met Jo Schoonbroodt, wereldrecordhouder op de 6 uur categorie 55 plus, vertrok ik naar Stein. Jo is geblesseerd en probeerde aldaar wat rondjes te draaien zonder zijn knie te hoeven forceren en meer niet, als voorbereiding voor zijn zware trail in Nepal. Ik voelde s ‘morgens al dat het koud was, minus 2 graden, en dan nog de wind. Ook wist ik al precies waar die ons zou teisteren.
De dag ervoor nog eens mijn voeten geïnspecteerd en de nagel van langste teen van de linker- en rechter voet waren flink omhoog geduwd door de bloeduitstorting die ik had opgelopenbij de afdalingen in de Magnetoise. Enige manipulatie zorgde ervoor dat de nagels meteen loslieten en ik schrok want eronder zat week vochtig weefsel. Na dit meteen ontsmet te hebben en een sodabad genomen te hebben pakte ik ze droog in met verband en dat voelde niet prettig. Dat zou nog wat worden.
Na een onrustige nacht waarin ik het verband nog verwijderd heb i.v.m. pijn moest ik s ‘morgens de boel weer inpakken. Dat voelde iets beter. In Stein was het ook koud en meteen loop je zoals bijna altijd bekenden tegen het lijf. Marc Papanikitas, die ik feliciteerde met zijn boek, Vincent Schoenmakers als toeschouwer, Theo de Jong die zijn laatste wedstrijd zou lopen ( helaas), Eric de Vries die meeliep maar foto ’s maakte en nog vele anderen. De start was koud en het liep redelijk. Na enkele rondjes had ik het effe wat moeilijker maar ik draaide mijn eigen tempo. Het was koud en de kledingkeuze van te voren was moeilijk. Op de plekken waar het waaide was het echt koud en op andere plekken was het ideaal. Na 2 uur wedstrijd had ik 23,5 km erop zitten, misschien ( zeker ) iets te snel voor mijn huidige loopvermogen. Al snel voelden mijn benen stijf aan van de koude, de temperatuur was gestegen naar plus 2 graden. Ik kwam moelijker vooruit en de keuze die ik van te voren had gemaakt, iets meer dan de marathon, was duidelijk. De ingepakte tenen voelde ik wel maar het ging. De teen aan de rechter voet voelde na 2 1/2 uur wel onprettig maar dat ging na een half uurtje over. Er vielen regelmatig mensen uit en de Hongaar Janos Bogar, enkele malen winnaar en steeds vooraan in de uitslagen, had het ook erg moeilijk. Toen ik nog 2 ronden “moest” om de van te voren bepaalde afstand ( 43-44 km) af te leggen, ging het lopen iets beter en dan is de keuze moeilijk of beter gezegd toch gemakkelijk. Onder het motto: “Het moet leuk blijven” stapte ik uit en ik voelde me goed.
De officiëel afgelegde afstand volgt nog maar het is tussen de 43 en 44 km. Waarschijnlijk een goede keuze daar over 2 weken Limburgs Zwaarste is en dat is niet voor de poes met 70 km en 2500 hoogtemeters. Hopelijk zitten er dan weer nagels op de tenen anders wordt het een lijdensweg tijdens de afdalingen.
Nu, een dag later, denk ik natuurlijk na over mijn uitstappen en vraag me af hoever ik gekomen zou zijn als ik was doorgelopen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Stein, volgend jaar ben ik er weer als we gezond blijven want het is een groots en goed georganiseerd geheel. Het was de 15-de aflevering van de 6 uur van Stein en ik heb er 12 meegedaan. 2005, 2006 en 2007 helaas niet door lichamelijk ongemakken.
loop ze
Henk Sipers
site: http://www.adventure-runner.tk