Het is gelukt om de 24-uur run van Steenbergen 2010 te volbrengen! Met een 4 de plaats en 150,684 km bij de Nederlandse kampioenschappen 24 uur ben ik onwijs blij en nooit verwacht om ooit zo ver en hoog te eindigen, en dat bij een debuut. Verder onwijs moe nu en een avontuur dat met geen pen is te beschrijven! Daarom ook een filmpje gemaakt van deze run!
Start:
Samen met Mo is Steenbergen en de start al snel gevonden en we slaan onze party tent op en zetten het eten en drinken alvast klaar. Snel de startnummers opgehaald in de sporthal en daar komen we al veel bekende ultralopers tegen(namen komen later in dit blog). Dan omkleden en om 15 uur precies is de start van de 24 uurs run en daar gaan we. Het is een rondje van bijna 2,1 km en het eerste stuk is lastig met kiezels, zand en stoepranden en besluit om meteen die eerste 100 meter te gaan wandelen en dat elke ronde te doen (72 keer).
Na 6 uur:
Het blijft voor mij nog steeds moeilijk om het juiste ritme en gevoel te vinden, vooral de gedachten dat je 24 uur aan het lopen bent. Het is niet erg warm en mijn lange broek doet mij goed, terwijl bijna alle lopers een korte broek aan hebben, leek mij dat niet echt raadzaam. Ondertussen is het bijna donker aan het worden en benieuwd hoe de nacht zal verlopen. Wel halen lopers mij in en heb het gevoel dat ik ergens achteraan loop? Maar aan de andere kant is de overtuiging dat ik lopers later wel weer zal inhalen en geduld is een goede zaak in het begin.
Na 12 uur:
Het is ondertussen 03:00 uur in de nacht en het parcours is helemaal verlicht met kaarsjes en het is koud geworden en windstil. Ondertussen loop ik al uren alleen en niemand haalt mij meer in en hoor dat vele lopers zijn uitgestapt of zijn gaan slapen. Ik zelf heb besloten om niet te rusten of te stoppen, want anders kom ik nooit meer overeind! Op dit moment zijn er nog maar 8 lopers op de baan! Onze Mo heeft het ook zwaar en ik hoor dat hij regelmatig naar de massage gaat en ook een paar uurtjes rust heeft genomen.
Na 14 uur:
Het gaat steeds zwaarder worden en ik krijg last van mijn maag en moet bijna iedere ronde naar de wc voor de grote behoefte (geen diaree gelukkig). Dit is erg vervelend en alles wat ik eet is er zoweer uit en krijg de tip om alleen bananen te nemen en warme Bouillon en na 4 a 5 rondes gaat het beter.
Na 16 uur:
De teen van mijn rechtervoet staat voor mijn gevoel in brand en doe mijn sokken en schoenen uit en schrik mij rot van een gigablaar!!!! Voor het eerst een blaar tijdens het hardlopen en wat wil je na 16 uur! De ehbo prikt de blaar door en geeft aan nog nooit zo’n grote blaar gezien te hebben en daarna ga ik weer moeizaam verder. Het is ondertussen weer licht geworden en de mensen worden weer wakker en ook de lopers beginnen weer met tempo te maken.
Na 18:00 uur:
Vlak voor de start van de 6 uurs lopers kom ik Petra Domhof in de auto tegen en wijs haar de weg naar de sporthal, later zou ze eerste worden bij de 6 uurs loop!, top. Daarna is het druk op het parcours en vele bekende kom ik tegen. Ook Richard en Gertjan zijn van de partij en doen goed hun best.
Na 20:00 uur:
De 6-uurs lopers zijn ook alweer een 2 uur onderweg en het is gezellig druk en ook Bjorn loopt mee en is een grote steun. Verder raak je steeds meer vermoeid en het eten gaat steeds moeilijker en je gaat slap worden. Ik krijg wel te horen dat er steeds meer lopers zijn gestopt en dat ik op plaats 13 loop. Als ik door zou gaan dan zit een plek bij de eerste 10 in het verschiet en dat geeft mij moed.
Na 22:30 uur:
Ik besluit na 70 ronde er mee te stoppen want ik ben gewoon bekaf. Alles doet zeer en zelfs het knipperen van de ogen voelt zwaar. Onze Bjorn, maar ook Jos en Ans porren mij op om door te gaan en een 4 de plek bij het Nederlandse kampioenschappen zit in het verschiet deze laatste 1,5 uur. Nu weet ik dat ik deze kans en plek nooit meer zal behalen in Nederland en zeker niet op een 24-uur en met de laatste krachten ga ik verder!
Na 23:00 uur:
Het is nog steeds niet helemaal duidelijk op welke plek ik nu precies loop en een andere loper loopt vlak achter mij en gaat mij inhalen? Nu gaat Bjorn ook mee en loopt naast mij als steun aan 1 stuk door te kwebbelen en ik vind alles best als hij maar geen vragen gaat stellen want dat kan ik niet meer op antwoorden. Ook Hans kom ik tegen, geweldig die steun van zo velen.
Na 23:28uur:
De laatste meters gaan voor mij in en na 72 rondes en 150,684 km is het voor mij genoeg geweest… Ik kan gewoon niet meer en ben helemaal op en leeg en alles, maar dan ook alles doet mij zeer, ook de slaap is enorm en lever mijn chip is. Vlak daarna is de 24 uur afgelopen en duik even mijn luchtbed op om te liggen. Onze Mo komt er ook bij staan en ook Wilma en velen anderen komen langs.
Afloop:
Na het douchen en de massage zijn er nog veel spullen om op te ruimen en ik voel mij behoorlijk beroerd en op een gegeven moment krijgen we de mee genomen spullen niet meer in de auto en het past gewoon niet er in en ik ga helemaal moedeloos worden van de pijn en vermoeidheid. De prijsuitreiking laten we lopen want het naar huis rijden is nog 1,5 uur lang en de auto vol laden heeft mega lang geduurd door de vermoeidheid. Uiteindelijk zijn we thuis gekomen!!!!! en nadat ik Mo thuis had gebracht storte ik neer in mijn bed en na 13 uur van zweten en bibberen van de kou en warmte werd ik de volgende dag weer wakker! Natuurlijk spierpijn overal en erg vermoeid en moe deze dag en rustig herstellen.
Film/ movie
Kort en bondig:
Het is een avontuur waar je U tegen kan zeggen en dit zijn toch beproevingen voor lichaam, lijf en geest die haast niet te beschrijven zijn… Er gaat in die 24 uur zoveel door je heen en natuurlijk waren daar die mega dips en die vreugde sprongen. Tijdens deze ultra-run onwijs veel geleerd over het ultra-lopen en van onschatbare waarde. Voor mij zelf weet ik dat een volgende keer veel beter kan, maar of ik het ooit weer ga doen weet ik nu nog niet?.
Bedanken:
Graag zou ik de vele bloggers en lopers bedanken voor de support aan de kant en onderweg. Ook de berichten via de speakers op de baan en via twitter zijn binnen gekomen en gaven veel steun. Natuurlijk de organisatie bedankt voor de goede zorg en verzorging en top geregeld, vooral de 2,1 km lang kaarsen langs het parcours in de nacht. Verder natuurlijk de felicitatie’s aan de lopers jannet(dank voor de tips), Wilma die je op afstand hoorde aankomen ;-), Ans en Jos voor de steun en vele anderen, top. Verder Bjorn bedankt voor het mee rennen van de laatste 2 ronde’s waardoor ik toch een 150 km plus kon rennen en de 4 de plaats bij het kampioenschap! Voor nu rust en deze week helemaal bij komen van dit avontuur.
Groet, Rinus van der Wal
Redactie: Voor wie het niet weet, Rinus heeft ook een eigen blog wat zeker de moeite waard is om eens te bekijken: http://rinusrunning.punt.nl/?home=1