De Belgen blijven voor Nederlanders een opmerkelijk volk. Verwant en toch anders, met eigen gewoontes,uitspraken,zo origineel dat ze vindingrijk genoeg zijn om mij steeds maar weer te verrassen. Een weekendje België en ik snap niets van hun uitleg en aanpak van verkeerssituaties laat staan dat ik kan wennen aan de rommeligheid in dat land. Maar geen kwaad woord over de Belgen, ik kom er graag en afgelopen weekend was het niet anders.
Het moet alweer jaren geleden zijn geweest dat ik op de kalender van Ultraned de Omloop Kluisbergen zag staan en dacht van hé dat moet ik voor volgend jaar onthouden. Lopen in de Vlaamse Ardennen over heuvels die ik ken van de Ronde van Vlaanderen die historierijke wielerwedstrijd aldaar. Jaar daarop geen Omloop Kluisbergen meer te zien op de kalender. Dat is nou jammer dan, pech, een volgende keer wat sneller beslissen als er iets leuks voorbijkomt.
Ja dan komt Willem Mütze met een bericht dat er gelopen kan worden over de Vlaamse Ardennen en of er mensen zijn die dat ook leuk vinden. Natuuuuurlijk, wat denk je, dat ga we eens een keer meemaken. Illustere heuvels met namen als de Kluisberg, Oude Kwaremont,Paterberg en niet te vergeten de Koppenberg. Op naar België voor twee keer 50 kilometer!
Dat wordt dus een gemeenschappelijke afspraak zaterdagmorgen in de sporthal van het Kluisbos. Aanwezig zijn dan Willem Mütze, Günther Meinhold, Wim de Kwant, Cecile Moolhuijsen, Jos Broersen, Renske Vermeulen, Ernst-Jan Vermeulen, Henk Geilen, Lineke Tepper en ondergetekende. Onverwacht sluit ook Jos den Hende aan; Annemarie Hosli is dan al onderweg voor haar 50 kilometer wandelen want dat is het eigenlijk hier, een wandeltocht waar hardlopers aan gaan meedoen met permissie van de organisatie.
Lineke houdt het bij een kortere afstand wandelen maar de rest waagt zich aan de langste afstand. Het is nog nevelig als we vertrekken, een teken dat is koud is geweest die nacht,maar ik schat in dat het best wel eens warm kan gaan worden, dus maar niet te dik gekleed. Het zal een rustige tocht worden met eerst een rondje Kluisbos en dan een stuk door de Scheldevallei om vervolgens de Koppenberg op te zoeken. Afwisselend gaat het over verharde wegen en zand en puinwegen en halen beetje voor beetje wandelaars in die die dag de vroege vogels uithangen om op tijd binnen te komen. We lopen niet snel en dat is maar goed ook want die kuiten van mij zijn de hele week al prak. Mooi tijd om foto’s te maken en uitgebreid de verzorgingsposten te bestuderen. Nou de verzorging is puik en via een bord wordt duidelijk gemaakt hoe het zit met de kilometers, niet dat het er toe doet maar toch fijn om te weten. Gaandeweg gaat het wat beter met mij dus dan toch maar wat doorlopen en dat in het perfecte gezelschap van Renske en Ernst-Jan. Nou is het parcours niet zo vlak als we ons dat hadden voorgesteld dus er is nog best wel werk aan de winkel en dan hebben we het nog niet over de Kluisberg want ergens daarachter ligt een eindstreep, althans dat stel ik mij voor.
Eerst nog even een eindje meelopen met lieden die in het Kluisbos met een of andere hardloopwedstrijd bezig zijn, kortere afstanden heb ik begrepen; het moet kunnen. Met het stalgevoel in de benen sla ik bij de de laatste verzorgingspost zomaar het Belgisch bier af; de Belgen zullen er wel niets van begrijpen. Renske en Ernst-Jan gaan wel voor de bijl. Het is ook wel verleidelijk moet ik toegeven.
Na een vrolijke finish in een sporthal is het heerlijk toeven buiten in het zonnetje om te zien hoe iedereen aldaar door elkaar loopt maar de organisatie heeft gedaan wat het moest doen door er een mannetje neer te zetten om alles te regelen. Voor de rest een prettige chaos en voor ons een prettige tocht.
Na zaterdag komt meestal zondag en ook deze keer is dat niet anders. Het zij zo! Wat bewolkt vandaag maar toch wel op temperatuur. Geen winterkleding vandaag. Lineke en ik kunnen nog net de auto kwijt in het Kluisbos en dat scheelt ons een pendelbus. Het gaat vandaag druk worden is mij ten ore gekomen met diverse wandelafstanden en veel mensen op de been. Een deel van de Nederlandse enclave is alweer op stap want het schijnt vandaag om het eggie te gaan. Lineke wandelt de 25 KM, Cecile blijft met knieklachten aan de kant maar heeft toch mooi gisteren haar eerste ultra gelopen; de rest gaat weer voor de 50 KM.
In het begin is het gelijk lekker warm worden met een klim in het Kluisbos; daar wordt een mens wakker van. Dat zal dan ook wel moeten vandaag met grote hoeveelheden mensen op een deels gezamenlijke route en dat met aardig wat smalle paden. Je kunt moeilijk al die wandelaars van de sokken lopen dus af en toe even tempo inhouden. Het zonnetje komt er langzaam door, de kuiten zijn opgeknapt, de bermen vol met bloemen, de bossen fris groen, de verzorging nog steeds puik, het humeur goed dus wat wil de mens nog meer.
Ik loop in een stuk historie hier met heuvels en wegen bekend van de Ronde van Vlaanderen. Wegen met borden met idyllische namen als de Teirlinckroute, de Eddy Merckxroute en hoe kan het ook anders de Ronde van Vlaanderenroute. Veel fietsers op pad vandaag. Ik loop alleen maar ben niet alleen. Soms worden er grappen gemaakt als ik voorbij kom, soms krijg ik complimenten en soms kom ik mede hardlopers tegen, kortom ik ben niet alleen op de been.
Op 22 KM kom ik een deel van de Nederlandse enclave achterop en zie tot mijn verbazing Wim en Jos in de lange broek; die moeten vanmorgen bijna bevroren zijn geweest. Ik heb het al warm zónder al dat textiel en het is warm! Gelukkig lopen we zo nu en dan door het bos en komt er wat wind opzetten. En dan één van de hoogtepunten dit weekend “de Koppenberg”. Steil omhoog,over kasseien en volgens het bord maximaal 22 procent.Prachtig gewoon. Daarna de Scheldevallei induiken met de aangetrokken wind tegen richting Paterberg.
Nog steeds gaat het voortvarend en die Paterberg is dan ook geen probleem maar het wordt wel drukker want de 25 KM voegt zich weer samen met de 50 KM. Slalommend tussen de mensen door, ik zal wel weer extra meters maken vandaag, op naar de Oude Kwaremont en ja hoor, er voegt zich nog een afstand bij, die van de 8 KM. Families met kinderen, buggy’s met kinderen hobbelend en slingerend over de kasseien. Je zal maar kind zijn en in zo’n buggy zitten,fijne ouders heb je dan.
In het dorpje Kwaremont is het een volksfeest en als hardloper zou je er bijna in verdwalen. Ik blijf op weg terug naar het Kluisbos maar hordes wandelaars inhalen wat enige alertheid van mij blijft vragen. Vier, vijf dik over de breedte van de weg. Een moderne beeldentuin waar we dwars doorheen lopen zorgt voor afleiding maar daarna is het gewoon weer zigzaggend en kruip door sluip door over de wegen en paden Uiteindelijk komt aan alles een eind, dus ook aan deze tocht en zowaar ben ik vlotter dan gisteren.
Een T-shirt is mijn deel en dat voor twee dagen rennen,zoiets tenminste,en dat voor maar 15 euro. Een mooi volk die Belgen en en mooie Omloop Kluisbergen. En waar ik nou het meeste last van heb gehad het hele weekend? Van die file bij Antwerpen opweg naar huis.
Een aardig verhaal zullen jullie misschien zeggen, onderhoudend, leuk voor mij maar wat levert zo’n weekend nou uiteindelijk op? Wel twee maal 50 kilometer zijn een goede trainingsmiddel om naar een doel toe te werken. De gemiddelde snelheid is daarbij niet zo van belang;het is zelfs goed om die laag te houden in voorbereiding naar een meerdaagse. Men hoeft zich niet te bekommeren om de verzorging want die is gewoon goed te noemen zodat een extra rugzak eigenlijk niet nodig is. Door de vele wandelaars op het parcours wordt wel extra aandacht gevraagd maar ook dat is positief te benaderen mits men geen energie verspild aan ergernissen. Gewoon nemen zoals het komt in het hier en nu,overal optimaal op in kunnen springen om daar later van te kunnen profiteren. Kortom, energiezuinig lopen om het beste uit je zelf te halen. Het lukt misschien niet altijd maar als je het uitprobeert, wie weet dan wel. Het zij zo. Het ga jullie goed en tot ziens.
Herman Euverman.