Het vroor dat het kraakte (-8) op de dag dat Mea en ik van Schiphol vertrokken. Het vliegtuig bracht ons, via een tussenlanding in de Dominicaanse Republiek, naar Jamaica. Ons doel: de hele en halve marathon van de Reggae-marathon, die voor de tiende keer werd georganiseerd.
Bij aankomst werden we verwelkomd door een temperatuur tussen de 25 en 30 graden Celsius en na een bustocht van twee uur arriveerden we eindelijk bij ons hotel in Negril. In deze stad, op 80 km van de luchthaven Montego, vond de marathon plaats. Wij gingen eerst slapen, de 6 uur tijdsverschil wegwerken, en de volgende dag hebben we onze startnummers opgehaald. We moesten er per persoon 90 US dollar voor betalen, maar daar kregen we ook een mooi gevulde tas en een prachtig T-shirt voor.
Zaterdagochtend 4 december, de dag van de marathon, om 02.30 uur opgestaan en met de taxi naar de roundabout, waar shuttlebussen klaar stonden om ons naar de startplaats te brengen. Daar heerste een geweldige sfeer, mede door een muziekband, tientallen fakkels en veel geloofsgenoten. Om precies 05.15 uur werden we weggeschoten. We liepen richting roundabout, waar het keerpunt was. Onderweg passeerden we vele hotels, gelegen aan het langste strand van Jamaica (12 km) en de meeste waren prachtig versierd met kerstverlichting. Het was een schitterend gezicht zo in het donker. Omdat het al zeker 25 graden was, deed ik rustig aan en tot mijn verbazing kwam Mea naast me lopen, ze voelde zich goed. Na 6 mijl begon het al te schemeren en kort daarna kwam de koperen ploert ook te voorschijn.
Ons parcours ging nu richting Green Island. Een lange rechte weg naar het keerpunt, maar toch een prachtig stuk met aan de ene kant zicht op de Caribische Zee en aan de andere kant moerassen en plantages. Bij elke mijl (Engelse maatvoering, een overblijfsel uit de tijd dat Jamaica een kolonie was van Groot-Brittannië) water, Gatorade, chocola, banaan, spons enz. plus luide muziek uit grote gettoblasters die op de auto’s stonden. De organisatoren hadden het perfect voor elkaar. Het gehele parcours werd verkeersvrij gehouden door veel politieagenten. Op een gegeven moment zag ik twee van hen staan roken bij een zijweg en ik rook marihuana; dat is vrij normaal in Jamaica, maar … agenten onder werktijd?!?
Eindelijk na 3 uur en 57 minuten (in Soest 6 weken ervoor nog 3.23 gelopen) behaalde ik de finish en was mijn 88e marathon in 56 verschillende landen een feit. Ik zat er aardig doorheen. De temperatuur was inmiddels gestegen tot 30 graden en ik maakte dan ook dankbaar gebruik van de afkoelingstent met nevelstralen. Daarna een prachtige medaille en een kokosnoot in ontvangst genomen.
Mea heeft op de halve in 2.01.20 de 1e plaats behaald in haar leeftijdsklasse, een knappe prestatie omdat ze die tijd ook loopt in Nederland.
Al met al een prachtige en perfect georganiseerde marathon. De volgende editie is op 3 december 2011, zie http://www.reggaemarathon.com/
Jaap van de Berg
(mea.jaap
PS Hieronder de internationale club van ‘landenlopers’, met ook in Nederland bekende marathonlopers als Stefan Schlett, Horst Preisler en KG Nystrom
Country Club List (Oct 16/10)
{b}A list of members who have completed a marathon or ultra in a minimum of 30 different countries{eb}
Note: A country may only be counted ONCE and a marathon that passes through more than one country (such as Monaco) may only count for ONE country. All members in the top five rating must verify their stats.
Runner (Country) #Countries
John Wallace (USA) 106
Wally Herman (Canada) 99
Edson Sanches (USA) 71
William Govi (Italy)64
Tad Lancucki (UK) 57
Jaap Van de Berg (Netherlands) 55
Stefan Schlett (Germany) 55
Horst Preisler (Germany) 54
Roger Biggs (UK) 46
Peter Maier (Germany) 45
Don Lang (USA) 41
Dieter Elster (Germany) 38
Sudyong Toprasert (Thailand) 36
KG Nystrom (Sweden) 32
Helmut Lizbichler (Austria) 31
Antonius Steinberg (Germany) 30
Karsten Koehler (Germany) 30
Andy Kotulski (USA) 75*
Hajime Nishi (Japan) 72*
(* – stats not verified)