La Passatore 100km, jasmijngeur, sinaasappelbloesem, zweet en heel veel enthousiaste Italianen tussen Florence en Faenza
La Passatore is een prachtige loop in het gebied van Toscane en Emilia Romagna. De start was om 15.00 in het bloedhete Florence en de finish in Faenza een prachtig stadje redelijk dicht bij de Adriatische kust. De loop begint in Florence en leidt dan door veel mooie typisch Italiaanse dorpjes, slingerend omhoog de bergen in. We gingen de Apennijnen over dus de eerste 50 km waren voornamelijk bergop en het was de eerste uren vooral erg heet. Gelukkig hadden bijna alle dorpjes wel ergens een pomp waar ik dan even mijn hoofd en haren onder koelde om niet oververhit te raken.
Die Italianen zijn een prachtig extrovert volk en het is maar goed dat ik van alles wat er onderweg naar me geroepen werd niet kon verstaan. De start was midden in een heet en druk Florence, daar rent dan zo’ n horde lopers door de stad en slaan die Italianen nog massaal een kruis als we langs de Dom stuiven. Buiten Florence was de weg niet afgezet en moest je goed uitkijken voor het verkeer. Ik ben eenmaal bijna geplet door een bus die een haarspeld bocht te krap wilde nemen.
.
Na 5.45 was ik halverwege op het hoogste punt en werd het tijd om me te verkleden, hemdje stond stijf van het zweet en zout, het was ook 20 graden frisser nu in de avond en boven in de bergen dus een droog en warmer shirtje aan, lampje op het hoofd, fluoriscerend hesje aan en klaar voor de laatste 50 km.
Zo rond 22.00 was het donker en hoorden we krekels, genoot ik sinaasappelbloesem en jasmijn en werd het stil onderweg behalve als we weer door een dorpje gingen waar dan de hele bevolking buiten stond of zat. Ik vond vooral het lopen door de stille nacht heel bijzonder, af en toe zag ik een kerkje, klein dorpje en tenslotte zag ik in de verte Faenza liggen, het hele dorp stond op het dorpsplein aan de finish te juichen ook al was het kwart voor drie in de nacht toen ik binnen kwam. Ik heb er 11.49 over gedaan en de tweede helft ietsje sneller dan de eerste vanwege het vele bergop in de eerste 50 km. En ik heb steeds goed de tijd genomen om te drinken, eerst even vragen wat het allemaal was en dan zo mogelijk nog een biscuittje of stukje brood in het drinken soppen want mijn mond bleef droog na die eerste uren in de hitte. De drinkposten waren ruim gesorteerd met van alles te eten en te drinken tot en met hardgekookte eieren en Parma ham, Italiaanse Kaas, boterhammen met jam en taartjes aan toe. En ze hielden je goed in de gaten langs de stille en donkere wegen. Het was een mooi gezicht zo de lampjes voor en achter je van de andere lopers, de stilte waarin je alleen veel krekels en soms nog vogels hoorde.
Aan de finish moest je nog een soort podium op en over waar je de medaille om je hals kreeg gehangen. Daarna kreeg je een loodzware paardendeken om je schouders en een arm van een EHBO er die je begeleidde naar een tentje waar van alles te eten en te drinken was en waar elke finisher drie flessen wijn kreeg. De bagage die je in Florence in en in het bergdorpje had afgegeven werd je hier weer keurig aangereikt. Ik was wel blij dat ik op 500 meter van de finish mijn appartement bedacht ik toen ik naar het appartement liep met mijn bagage en de drie flessen wijn.
De dagen voor en na de loop heb ik genoten van veel kunst, concerten en cultuur in Ravenna, Rimini, Bologna en Florence. Met je pasta party biljet kon je voor de halve prijs diverse musea bezoeken. Volgend jaar voor mij zeker weer de 100km del Passatore en wellicht over 6 weken de “Asolo 100 ultramaratona di 100km tra le collie Asolane en il Monte Grappa”.
Els Annegarn