Toen ik in juni meeliep in de marathon van de Nacht van Vlaanderen kwam ik in gesprek met een Nederlander die liep in een t-shirt van de Zeelandmarathon editie 2010. Toen ik hem vroeg wat voor wedstrijd dit was kwam er een woord uit: Pittig. Via Ultraned en de website van de Zeelandmarathon kwam ik te weten wat voor parcours dit inhield, ook zag ik dat het aantal deelnemers beperkt was tot 1750 en er reeds 1642 inschrijvingen waren. Na overleg met nog enkele vrienden lopers ons onmiddelijk ingeschreven. Gelukkig maar.
Na ontvangst thuis van ons rugnummer en een mooi verzorgd boekje met alle nodige inlichtingen vertrokken wij naar Zeeland. Ikzelf en Kristof (Piek) vanuit Brugge, Greg (Adram) vanuit Brussel. Bij het binnenrijden van Zoutelande zat de sfeer er direct in. Overal spandoeken en vlaggetjes, vriendelijke helpers om parking aan te wijzen en de nodige bussen om ons te vervoeren naar startplaats Burgh-Haamstede. Voor instappen bus gaan zien naar de aankomstplaats die prachtig gelegen is. Toppie voor de organisatie, ik denk dat vele organisaties hier een puntje mogen aan zuigen, chapeau.
De start te Burgh verliep vlekkeloos, een massa toeschouwers om ons aan te moedigen en daar klonk het startschot. Een aankomsttijd had ik niet in mijn gedachten, wij zien wel. Samen met Piek en Adram de eerste 15 kilometer rustig verteerd zonder noemenswaardige hindernissen eerst wat lopen tussen struikgewas een strook zand aan zee en de 3 waterkeringsdijken. Maar!! dan begon het: Enkele steile hellingen en de warmte begon parten te spelen. Gelukkig gingen wij nu op weg naar het strand. Nu, 7 kilometer ploeteren door mul zand stroken zeewater is niet bevordelijk voor de kuitspieren en daar kreeg ik op een gegeven moment last van. Ik moest mijn vrienden laten gaan wat ik wel op voorhand wist: Piek heeft zich pas ingeschreven voor de Marathon des Sables en traint zeer veel aan onze kust in Belgie en loopt uren aan een stuk de rampe op, hij noemt zo een training rampetampen. Andram loopt veel in het Zonienwoud die ook veel kleine hellingen heeft. Gelukkig kon ik mijn gedachten wat verdelen op het strand toen wij passeerden voorbij het naaktstrand. Door het prachtige weer was er een massa volk en was het zicht superleuk. Overal op het parcours was er een massa volk en, dankzij onze voornaam die in het groot geschreven stond op ons nr moedigden de mensen ons van ver reeds aan.
Na de hoogste top te hebben overwonnen moest ik een ogenblik stoppen om mijn kuitspieren wat te stretchen en op dat ogenblik viel mijn oog aan de zijkant op een verfrommeld papiertje die bij nader zicht een briefje van 10 euro bleek te zijn, een geluk met een ongeluk. Het laatste stukje strand aan de aankomst heb ik dan wel goed verteerd? Honderden strandgasten die lagen te zonnebaden moedigden mij aan en de laatste km ging redelijk vlotjes. De aankomstlijn overschreden in 4u59min, Adram in 4u30 en Piek was al gedoucht toen ik aankwam in een tijd van 3u59, top. Terugreis verliep vlotjes ondanks de nodige omleidingen. Besluit: Een mega toffe sfeer, inderdaad !pittig! maar voor herhaling vatbaar, maar zal toch meer moeten rampetampen.
Thierry de Block
de.block.thierry(at)telenet.be