De marathon van Rotterdam stond dit jaar in het teken van een verbetering van het wereldrecord, de 2.03.38 van Patrick Makau uit Berlijn vorig jaar. Je kan veel regisseren, maar de weersomstandigheden nu net niet. Er stond een stevig wind waar het schema al op werd aangepast, maar die in de wedstrijd toch voor veel problemen zorgde. Lang ging het goed met een kopgroep met alle favorieten en hazen die hun werk goed deden. Tot het moment dat de kopgroep brak en de Ethiopiërs Yemane Adhane en Getu Feleke voorop kwamen te lopen. De Kenianen met o.a. favoriet Moses Mosop kwamen achter te liggen. Na wat overleg werd er vanuit de kopgroep een haas naar dat groepje gestuurd voor het tempo. Mosop kwam al snel alleen te liggen op de derde plaats, maar kwam ondanks het werk van de haas niet dichterbij. De haas die bij Adhane en Feleke liep stopte al bij 30 km in plaats van op de afgesproken 35 km. De haas die bij Mosop liep stopte op 32 km. Tot en met 35 km liepen Adhane en Feleke voor op het schema van het wereldrecord, maar ze verloren wel op dat schema. Bij de bevoorrading ging het mis bij het aanpakken van de bidon en daar verloren ze dik 5 seconden en was hun ritme even zoek. Het stuk vanaf 35 km was ook lastig met stukken met veel wind. Adhane en Feleke bleven wel voor op Mosop. Net voor de laatste bocht op 600 meter van de finish plaatste Adhane een versnelling waar de frisser ogende Feleke geen antwoord op had. Adhane won de Marathon van Rotterdam in 2.04.48 voor Feleke in 2.04.50. Mosop kwam nog dichtbij met 2.05.03. Koen Raymaekers die zesde werd haalde met 2.10.35 een halve minuut van zijn PR af, maar miste de limiet voor Londen die op 2.10.00 stond. Net als de andere lopers liep het schema van Koen in de laatste moeilijke 7 km op. Maar de nieuwe loopstijl die Koen zich heeft aangemeten heeft wel effect gesorteerd. Na de finish zei Koen niet te rekenen op clementie om toch in Londen op de marathon te mogen starten, maar gaf hij aan dat hij de komende jaren nog genoeg ruimte voor verbetering zag. Dus wie weet worden het de Olympische Spelen van 2016, gezien zijn leeftijd (32) nog haalbaar voor hem.
Bij de vrouwen liep de Ethiopische Tiki Gelana een prachtige tijd van 2.18.58, met een indrukwekkende eindsprint. Haar tijd is een parcoursrecord in Rotterdam. Zulke tijden worden bij de vrouwen niet vaak gelopen. De Italiaanse Valeria Straneo werd tweede en verbeterde met haar 2.23.44 het Italiaans record. Merima Hasen werd met 2.25.48 derde voor Miranda Boonstra die met haar 2.27.32 net de limiet voor de Olympische spelen in Londen (2.27.24) miste. Miranda had wat last van de kuiten, maar wist zich in het laatste deel van de marathon weer te herpakken en kwam nog dichtbij de limiet. Direct na de finish sprak Miranda de wens uit dat ze toch naar Londen zou mogen. Gezien de omstandigheden, haar klassering in de marathon, het kleine verschil met de limiet en haar enorme progressie zal daar waarschijnlijk wel serieus naar worden gekeken. Als sporter wil je daar natuurlijk liever niet van afhankelijk zijn.
Wat mij opviel in de marathon was dat er geen ideale lijn op de weg is aangegeven, zoals in veel andere grote stadsmarathons. Ook zag ik het meerdere malen (bijna) fout gaan bij de bevoorrading. Merkwaardig vond ik de keuze om een haas vanuit de kopgroep naar Mosop te sturen, waarbij de inzet toch was om een wereldrecord te realiseren in Rotterdam. Maar aan de andere kant maakt zoiets zo’n marathon ook weer interessant. Je kan wel denken dat je alles kan regisseren, maar dat lukt dus niet. Je hebt te maken met mensen en met weersomstandigheden die je niet in de hand hebt.
Voor alle informatie inclusief de uitslagen verwijs ik naar de website van de marathon http://www.marathonrotterdam.nl/
Henri Thunnissen