Een ieder die eerder bij Willem in Limburg heeft gelopen weet:
-dat dit heel slecht voor de slanke lijn is, vandaar Limburgs Lekkerste.
-dat je dan een prachtig parcours voorgeschoteld krijgt, vandaar Limburgs Mooiste
-dat je dan elk heuveltje van Limburg minstens één keer op en af bent gelopen, vandaar Limburgs Zwaarste.
Deze loop heeft dus echt alles, vandaar dat ik het Limburgs All inclusive noem. Wel zo handig want dan hoef ik niet steeds weer te schrijven hoe goed de verzorging was, hoe mooi het parcours was en hoe zwaar het was. Over de piepende draaihekjes en klaphekjes zal ik het ook niet hebben, evenmin als over die verdraaide trappen. Waar ik het wel over wil hebben is dat Willem en Annemarie echt weer alles uit de kast hebben getrokken om er een onvergetelijke dag van te maken. Aan niets ontbreekt het de lopers. Als ik dan echt wat moet verzinnen had het van mij wat warmer en droger gemogen. Maar dat kan niemand regelen, zelfs Willem en Annemarie niet.
Ik zie deze 100 km weer als een training. Een mooie, pittige lange duurloop. De langste voor….ja voor wat eigenlijk? In elk geval voor de 48 uur van Bornholm op 8 t.m. 10 juni. En voor Steenbergen? Ik ben bang dat er geen NK voor vrouwen gehouden gaat worden, gezien het aantal inschrijvingen tot nu toe. Maar het is voor mij nu ook te laat om nog iets anders te plannen. Steenbergen is wel dichtbij en dat is ook niet onbelangrijk. Eerst hier maar eens kijken hoe die 100 km gaat en dan ben ik nog ruim op tijd om me in te schrijven.
En het ging goed. Het ging heel goed, ontspannen en soepel. Ondanks de regenbuien, de hagelbui en die ene onweersklap. Ondanks de zeker 20 plaspauzes die ik moest houden. En ondanks de modder die òf met kilo’s tegelijk aan je schoenen bleef kleven òf die het parcours in één grote glijbaan veranderde òf je tot je enkels omvatte en die probeerde je schoenen te bemachtigen (mooi niet gelukt!). En ondanks de kou, zeker als je even stil had gestaan bij de verzorgingsposten om een lekker stuk vlaai op te eten want dat is uitstekend hardloopvoer. De chips, boterhammen, ontbijtkoek, dropjes, wafels, koekjes, cola, sinas, water en alles wat ik nog vergeet om op te noemen smaakten ook goed.
Het lopen ging ook goed dankzij de uitstekende uitgepijlde route. Foutlopen kon alleen als je zelf niet goed oplette en dat deed ik 2x. Maar daardoor heb ik wel het dorpje Eijs kunnen bewonderen. Stom van mezelf want ik ben hier met de wandelvierdaagse al geweest en wist dus dat we dat zandpad linksaf hadden moeten nemen en niet de lange drukke asfaltweg moesten volgen. Nieuw dit jaar waren de verfstippels als aanvulling op de pijltjes. Dat maakte het nog extra duidelijk (en extra stom van mezelf om fout te lopen).
Ook nieuw dit jaar was het laatste stuk van de route. I.p.v. vlak asfalt heeft Willem als uitsmijter nog een 2 km lang modderpad gevonden met uiteraard een trap erin. Dus als je denkt dat je alles hebt gehad kun je daar je allerlaatste kleine beetje energie nog kwijt. Ik vind het een verbetering dus wat mij betreft blijft het zo.
Jos mocht dit jaar van Willem op stap met Jet. Zij hebben samen alle pijltjes van de eerste 25 km opgeruimd. Daarbij heeft Jos door het glijden in de modder een spierverrekkinkje opgelopen en nu loopt ie dus moeilijker dan ik. Ik heb alleen een klein beetje stramme bovenbenen.
Als herinnering krijgen alle deelnemers dit jaar een handdoek met daarop je naam en de afstand waar je je voor hebt ingeschreven, een extra motivatie om die afstand ook daadwerkelijk uit te lopen. Hemelsblauw, zo had ik de lucht vandaag ook graag willen zien maar je kunt niet alles hebben. Van Willem krijg ik nog een Limburgse vlaai omdat ik de eerste vrouw op de 100 km ben. Ik wist niet dat dit een wedstrijd was? Hij smaakt naar meer, net als dit mooie loopje.
Oja, ik heb 12.53.41 genoten.
Jannet Lange
http://jannetlooptlang.punt.nl