Dit jaar was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Hiervoor ben ik naar Praag gevlogen en heb ik deelgenomen aan de 48 uur. De loop is van 12 uur vrijdagmiddag 20 juli tot 12 uur zondagmiddag 22 juli. Ik ben in Tsjechië
geweest van woensdag t/m dinsdag na de loop.
Het Sri Chinmoy Marathon Team telt alleen al in Praag 90 mensen. En in Tsjechië-Slowakijë een veelvoud hiervan. Leuk is ze in eigen land te mogen ontmoeten. Organisator Viharin had het om begrijpelijke redenen heel druk.
De loop vindt plaats in het dorp Kladno (klemtoon op Klad), ongeveer 30km van Praag. Het is dorpje rondom een staalfabriek. Met een mooie omgeving en een mooi recreatiepark, waar wij mogen lopen. Er is een atletiekbaan en een ronde om de baan heen voor in-line skating. Daarachter staat een grote tribune met plek voor 1000 man. Er wordt getraind door lokale atleten en volgens mij worden er ook internationale wedstrijden gehouden. Vooral de technische nummers zien er indrukwekkend uit.
Onze loop is ook internationaal. Er is altijd een groep lopers uit de Duitse landen. En voor het vierde jaar op rij een deelnemer uit de BeneLux. Daar trek ik dan ook de Self Transcendence 24 uur bij die dan ook wordt gehouden. Deze is gelijk het Tsjechisch kampioenschap 24 uur en trekt dan ook een aantal goede Tsjechische lopers/loopsters aan. We lopen over de Inline-Skate baan en een ronde is exact 1 km. We gaan eerst om de atletiekbaan heen, lopen verder langs de manege. En daarna een stil (en meditatief) bos. In het bos is er een
deel waar 5 meter hoog met behulp van touwen van boom naar boom wordt gelopen. Achter het bos lopen we langs een fietspad terug naar de start. Dit stukje kent een klein hoogteverschilletje van zeg 2 meter.
Er is een grote gymzaal waar kan worden geslapen; helaas is die ietsje van het parkoers af. Aan het parkoers is er een veldje waar een grote tent staat met 15 slaapplekken; hier heb ik me ook gepositioneerd! Andere lopers hebben hun eigen tent mee en kunnen die ook op dit veldje kwijt. Voor de tribune staat een grote tent voor de massage/dokter. Een nog grotere tent voor de keuken met uitgebreide eet en drinkmogelijkheden gedurende de gehele race. En een tent voor de tellers om de lopers te tellen, te groeten of aan te moedigen. En tegen de baan staat nog een open tent met stoelen voor iedere loper één. Hier kan ik wat kleding neerzetten, eigen voedsel, en dingen als lippencreme en rescue-gel.
Vrijdagmiddag vlak voor de start worden de lopers voorgesteld. Er zijn 20 lopers voor de ST 48 uur. En dan worden we weggeschoten. De eerste uren gaan gemakkelijk. Ik wandel als ik het te snel vind gaan. Dat blijf ik tot het einde doen. Na 4 uur staan er 36 kilometertjes; het is eigenlijk net iets te warm. Maar ja, het is zomer.
In de keuken is er al soep en staan er bekertjes met pasta. Als ik de Duitse lopers zie, praat ik wat met ze. Ook met Chakradhara van de Tsjechische tak van het SCMT. Helaas begint de linkerwreef aan de schoen te schuren; dreigende blaar. Ik ga gelijk naar de massagetent en met behulp van talk-poeder wordt al het eelt ingesmeerd. En inderdaad het werkt.
Na 8 uur heb ik er 68 km; ik loop exact 8 km/uur. Wat ik te snel ren, wandel ik als herstel en compensatie. Het gaat nog heel makkelijk. Doordat we vaak onder bomen lopen, wordt het snel donker. Gelukkig is er veel verlichting, waardoor het duistere wel meevalt. Wel begin ik al last van de maag te krijgen. Ondertussen klim ik naar plek 4. Een aantal lopers kleden zich warmer en lopen wat langzamer. Na 11uur en 52 minuten krijg ik de vlag voor de 100km. Mijn geplande aanvangstempo voor deze 48 uur gaat heel erg goed. In het bos zie ik een haas wegrennen. Helaas rent dit haasje naar een ander deel van het parkoers. Bij de start gaan we van richting veranderen. En ik loop weer door het bos, waar de haas ook nog steeds rondloopt.
Ik wandel nog even door en om 1 uur stop ik. Neem wat spelt-vlokken op heet water. Alleen dit verteert de maag zonder problemen. Les uit de Spartathlon. Ik neem een heerlijke warme douche en ik ga 3 uur slapen. Als ik om 4.30 uur wakker word, ligt bijna iedereen in de tent te slapen. Ondanks dat het al licht is. Buiten hoor ik de Zwitserse begeleider van koploper Simon Schmidt een ieder aanmoedigen. Hij, Fredi Büchler, organiseert zelf ook een bekende 24 uur, Brugg.
Eerst een bezoek aan de massage. Krijg extra pil tegen de maagklachten en een tweede blaar op de linker kleine teen moet worden geprikt. En de benen worden warm gemasseerd. Iets na vijf-en mag ik weer verder lopen en genieten van de morgen-stond. De tweede dag is eigenlijk het midden-gedeelte. Door het slapen ben ik meer alert en kan ik langer rennen. Wel ben ik gezakt naar de 11-de plek. In de keuken is er tosti met kaas; hier pak ik veel van. En de müsli. Ook het magnesium-drankje. Ik blijf het tempo 8 per uur aanhouden en het gaat
soepel. De maag is hersteld. De manege heeft al haar eerste activiteiten. Op de atletiekbaan doen de eerste lokale atleten hun trainingen. Kogelstoten en speerwerpen; flinke afstanden. In het bomenbos wordt er echter weinig hoog in de bomen gelopen.
Onderweg zie ik de eerste deelnemers van de ST 24 uur. Het zijn er in totaal rond de 40. Veel Tsjechen, want het is het Tsjechisch kampioenschap. Ook enkele bekenden van het Sri Chinmoy Marathon Team. Halverwege, dus na 24 uur, sta ik weer zesde met 100 mijl, 161km.
De tweede dag is zwaarder. Net als de 24 uur-lopers zijn begonnen, komt er een buitje. Uiteraard word ik links en rechts door ze voorbij gelopen. Ik kijk uit dat ik mijn tempo van 8 per uur vast houdt en me niet laat meesleuren: Wat ook lukt. Helaas is de stoelgang niet te beheersen; diarree. Om 15 uur, als het volgende buitje begint, ga ik naar de dokter. Die stelt vast dat ook de maag nog steeds niet in orde is en geeft me een arsenicum-tablet. Je moet gif met gif verdrijven. Opnieuw korte massage en talk-poeder voor de voeten. Ik
blijf daar nog even een uur liggen. Ik mag alleen nog de soep en venkel-thee pakken. En gelukkig……. ook de diarree gaat over. Maar de buitjes niet. Ik kan blijven rennen en haal zo om 18:25 uur, na ruim 30 uur lopen, de 200 km. Weer een rondje met de vlag aangemoedigd door de andere deelnemers. Ik ben weer terug op plek 4.
Helaas gaat het nu continu regenen. Niet hard, maar het voelt wel koud aan. Ik ontvang berichten van Ann, die in Diever is. Met Pradeep SMS ik heen en weer; toch komisch om te SMS-en tijdens het lopen. En van Kees ontvang ik weerberichten; hem mag ik niet antwoorden. Gelukkig maar. De stoelgang lijkt weer genormaliseerd en ik eet weer alles. Ook de pasta-maaltijd.
Ik krijg de tweede avond helaas een dip. Een dip komt vaker voor als er langer gelopen wordt; deze worden ook vaak overwonnen. Maar het donker worden na ruim 24 uur lopen is een zwaar moment. Gecombineerd met de koude regen en een pijnlijke spier aan de buitenkant van de rechterbeen doet me te besluiten om te gaan wandelen. En om 10 uur al besluit ik te gaan slapen. Na 34 uur lopen heb ik 223km. Eerst nog even een spelt-papje eten. Rescue-gel over die spier. In de tent liggen al meer mensen te slapen.
Als ik om 2 uur wakker word, hoor ik nog steeds de regen op de tent vallen. Nu ligt hier iedereen te slapen. Eigenlijk wil ik niet uit het warme nestje komen, maar ik kan aan de andere kant ook niet meer slapen. Dus maar opstaan; warmer aankleden, 3 lagen zelfs. Gauw naar de massage; blaar kleine teen opnieuw intapen en de benen losmaken. Ik ben ze heel dankbaar, want het voelt lekker los aan. Na afloop groet ik ze “tot na de race”.
Een aantal lopers hebben de hele 48 uur niet geslapen. Ik heb altijd gedacht dat dat onverstandig is, maar het zijn juist de ervaren jongens die doorlopen. Ik ben er door 3 van hen ingehaald. De tellers schreeuwen ons toe zodra ik ze voorbijloop. Ze weten ook wel dat we het niet makkelijk hebben! Pataka komt met Hup Holland Hup laat de leeuw…….. Anderen maken opmerkingen over mijn oranje kleding. Wordt buiten ons land altijd leuk gevonden. De regen is wel minder geworden en ik heb nu aan het jack genoeg. En vanaf de zonsopgang
is het droog en gelijk iets warmer. Toch blijf ik wandelen. Met nog 6 uur te gaan heb ik 240 km. Vanaf nu ren ik iedere ronde een 200 meter. De eerste mensen arriveren al bij de manege.
Om 8 uur ‘s ochtends gooi ik definitief de remmen los en vanaf nu ren ik weer. Lastig voor de rondetellers omdat ik ze nu vaker passeer. Maar ze zullen het goed blijven doen. Ik sta zesde, maar ik kan nog 2 plekken stijgen.
Langs de ronde staat een muziektent, waar hele mooie muziek wordt gemaakt. Op een andere plek staat Daniel Oralek. Hij is op de ST 24 uur gestart, maar is ‘s avonds gestopt. Hij heeft nog een zware trail in Mexico in de benen. Vandaag is hij bezig met foto’s maken. Misschien ook om de a.s. Tsjechisch kampioene Michaela Dimitriadu aan te moedigen. Zij staat aan de leiding in de 24 uur, maar zij ligt ook voor op de snelste heer.
Na 45 uur lopen heb ik 260 km.
Ondertussen is de zon weer gaan schijnen en gaat het lopen makkelijker. Hier heb ik 45 uur op gewacht. De tellers maken meer lawaai. Een aantal keer ren ik de hele ronde. Het stukje dat omhoog gaat, heb ik tot nu toe
altijd gewandeld. Ik haal nog Alexander Bögi en Wolfgang Roether in. Wolfgang (her)ken ik nog van eerdere lopen in Keulen. Hij is zelfs een oud-winnaar, toen hij nog een stuk jonger jonger was. Velen schatten mij jonger in dan de 44 jaren, die ik ondertussen heb bereikt.
In het laatste uur haal ik zelfs nog 10 km en passeer ik oa de Tsjechisch Kampioen(e) Michaela Dimitriadu, zij eindigt net boven de 220km. Ik voel de blaar en pijnlijke spier nu even niet en kan gelukkig blijven
doorrennen. Met veel plezier eindig ik op 287,642km. Achter de sympatieke Bulgaar Radi Milev. Achter Jiri Hofman, die net over de 300km is gegaan. En achter de winnaar van de Self Transcendence 48 uur Simon
Schmid, 321km. Hij heeft de beide nachten doorgelopen. Na afloop heb ik hem en zijn begeleider Fredi nog wat langer gesproken.
De maandag na afloop ben ik de stad in geweest. En ben ik ook nog naar de Petrin-Toren geklommen.
Ik ben gelukkig voldoende hersteld van het weekendje.
Nitísh Zuidema
(nitish
Meer op de website:
http://cs.srichinmoyraces.org/48h_24h_Kladno
Daar ook de uitslag (even verder scrollen voor de ST 48 uur):
http://cs.srichinmoyraces.org/files/cs/48h_24h_Kladno/Results2012.pdf