De superronde van de 50 van Assen

Henk Harenberg deed een duurloop van 75 km op de Veluwe als voorbereiding op de 50 van Assen (en op de Spartathlon 😉

Vandaag, zondag 7 juli, is het de eerste keer dat ik deelneem aan deze loop. Het lijkt me een mooie ronde omdat het parkoers zich grotendeels afspeelt in het bos. Alleen 400 meter op de baan, de rest is dus bos. Ik vind het een superronde omdat er veel bochten in zitten waardoor het niet snel eentonig wordt.

Met totaal nul komma nul verwachtingspatroon start ik. De laatste lange duurloop van 75 km op de Veluwe (Apeldoorn, Hoog Soeren, Assel, Radio Kootwijk, Hoenderloo, Uddel en nog een aantal plaatsen welke me zo niet te binnen schiet) van twee weken geleden staat me nog helder voor geest. Goh wat een afzien op de Veluwe maar het was super waarbij ik in het kroondomein het Loo drie wilde zwijnen tegenkwam of kwamen ze mij tegen? Eigenlijk vier maar ik tel mezelf niet mee. Of ze gevaarlijk zijn was me niet bekend maar ze schrokken gelukkig van me en ik min of meer van hun. We hadden elkaar niet verwacht. Er liepen geen jonge zwijnen bij, dus dan is er toch minder kans op aanvallen, achtervolgingen of iets dergelijks. Of het een compliment voor me is dat ze van me schrokken maakt niet uit, ik kon mijn weg vervolgen. Het was een lonely day omdat een regenachtig zondag was voorspeld waardoor bijna iedereen thuis bleef. Het was trouwens nagenoeg droog. Vooral op de Uddelse heide was het lonely-gevoel er. Naast uiteraard de hei heb ik alleen een paar hazen gezien met een geweldig donkere lucht welke op onweer stond. De waarschuwingen op de Veluwe vanwege explosiegevaar i.v.m. bommen uit de tweede wereldoorlog was o.a. op de Uddelse heide regelmatig te lezen maar zelf heb ik het idee dat het omvallen van dode bomen welke vol zitten met zwammen een groter gevaar is. Echt wat een prachtige, imposante zwammen en dode bomen heb ik gezien.

Vandaag waren er twee grote verschillen tussen Assen en de Veluwe. Ten eerste Assen is aanzienlijk korter én niet geaccidenteerd maar lekker vlak. Ten tweede op de Veluwe heb je Assel en in Drenthe Assen. Ten derde het weer. Helemaal super is het dat het vandaag ook nog eens lekker zonnig is. Een goede test. Daarnaast heb ik ook een keer bewust getest hoe het voelt om zonder eten de 50 km te voltooien. De laatste ronde toch maar twee bananenschijfjes gepakt omdat het lege gevoel te fors toeneemt gedurende de laatste twee ronden.

Met circa 40 à 50 sportievelingen starten we waarbij ik m’n plek achterin het peloton zoek. Wat me opvalt is dat er relatief veel deelnemers zijn welke tevens aan de marathons van Sjoerd en Ronald deelnemen. Circa vierhonderd meter na de start schiet het op het eerste bospad niet meer op omdat het gevoelsmatig lijkt of er heel veel deelnemers achter in het peloton starten.
Wat ben ik blij dat het lekker weer = lekker warm is. Volop zon waar we eigenlijk geen hinder van ondervinden omdat de bomen ons beschermen tegen de zonnestralen. Na een kleine halve kilometer staat er een bordje met 1, vervolgens een bordje met 2. Nou dit zijn wel verrekte korte kilometers maar het blijkt dat het de nummering is welke corresponderen met de vrijwilligers welke ter plekke de weg wijzen. Eerlijk de organisatie heeft alles prima aangepakt: het afwisselende parkoers (een aantal boomwortels zijn zelfs roze geverfd), de verzorging, de douche op de atletiekbaan, de speaker, eigenlijk alles. Daarnaast wordt elke kilometer duidelijk aangegeven.

Eerlijk gezegd denk ik na de eerste ronde dat het nog langzamer moet maar laat toch bewust een aantal lopers achter me omdat het praten voor mij niet symboliek is met hardlopen maar maakt niet uit, ieder zijn of haar eigen keuze. Wil je als sociaal mens gezien worden door anderen, dan dien je toch bijna de godganse dag te praten waarbij sommigen nog verder doorslaan hierin door ‘s nachts in hun dromen hardop iets te mompelen wat geen wild zwijn kan verstaan. Ik luister liever naar de vogels en de geluiden in de natuur. Dan maar niet sociaal en voldoen aan een bepaald verwachtingspatroon.

Waar ik niet op zit te wachten is dat ik in ronde drie, vijf en zeven een sanitaire stop moet maken. Toch geeft het me een bepaalde adrenaline om iets minder zacht te lopen na deze stops. Elke keer na een stop, denk ik shit, die tijd wil ik weer goedmaken. Vele rondes loop ik alleen wat helemaal mijn ding is. Eigenlijk zit de afstand erop zonder dat ik hier mee bezig ben. De loopt verloopt eigenlijk best wel makkelijk wat uiteindelijk resulteert in een negatieve split. De laatste 25 km verlopen een minuutje sneller t.o.v. de eerste 25 km. Helemaal tevreden rijd ik met een hongergevoel naar huis.

Ronde-tijden:
1) 28.43
2) 29.15
3) 28.50
4) 28.43
5) 28.18
6) 27.59
7) 28.15
8) 28.17
9) 28.53
10) 29.29

Wat me achteraf opvalt is dat de eindtijd van vandaag (4.46.45) ongeveer net zo langzaam is ten opzichte van de eindtijden welke ik tien jaar geleden liep.

Groeten,

Henk Harenberg
(h.harenberg verosol.nl)