100 km van Leipzig

Els Annegarn: “Bij een bruggetje stond 11 uur lang een oude man met een soort stoomfluit en ratelding je aan te moedigen. Hoe stiller het werd op het parcours hoe harder en enthousiaster hij aan het fluiten ging..,”

Tijdens het Ultraweekend van Maasmechelen was ik door drukte en nieuwe projecten op mijn werk te moe voor een 100 km. Aan Winschoten heb ik goede herinneringen, maar de limiet van 12 uur geeft mij teveel druk. Dus zochten we een leuke andere 100 km en het werd Leipzig, Ergens aan de rand van de stad ligt een prachtig bos met een meertje en daar wordt jaarlijks een 100 en 50 km gelopen. Met de trein ben je er zo als je een paar potjes scrabbelt en een mooi boek mee hebt.

We hadden een heerlijk appartement inclusief twee mooie fietsen, op 5 minuten fietsen van de start- en finishlocatie. Een (geweldige) kleinschalige loop met ontzettend leuke en enthousiaste vrijwilligers en wat is dat toch motiverend, met name de laatste ronden als je moe wordt.

Het was een beetje glooiend parcours van 10 km rond de Auensee, meestal onverhard met een paar bruggetjes over de Elster en een zijtak van de Elster. De start was lekker vroeg om 6 uur zowel voor de 50 km als de 100 km. Er was een stuk van 4 km waar je elkaar steeds tegenkwam, dan maakte je de lus om de Auensee, spoorbaantje over, treintjes vol kinderen en volwassenen puften steeds langs en dan weer de 4 km terug. Alles door de bossen met de doorkomst en finish op gravel atletiekbaan.

Met vier posten op de ronde van 10 km hoefde je zelf niets mee te nemen, want die waren ook nog eens bijzonder goed verzorgd met van alles wat je maar bedenken kunt. Bij Micha en mij waren vooral de gekookte aardappels – die je in zout kon dippen – favoriet. Op de 50 km startten ongeveer 50 mensen en op de 100 km 100 lopers waarvan er ongeveer 75 de finish hebben gehaald. We hebben ontzettend genoten daar op het mooie parcours, rustig, gezellig, leuk om elkaar steeds tegen te komen en het was perfect weer tot ongeveer begin van de middag. De laatste vier uur kwam de regen met bakken uit de lucht en veranderden sommige stukken van het parcours in een modderbaan, maar de vrijwilligers bleven even gezellig en enthousiast.

Bij een bruggetje stond 11 uur lang een oude man met een soort stoomfluit en ratelding je aan te moedigen. Hoe stiller het werd op het parcours hoe harder en enthousiaster hij aan het fluiten ging, ik moest ontzettend lachen elke keer. Het was gezellig om Veerle en Philip hier ook te treffen.

Het was een sterk deelnemersveld. bij de dames wisten 7 van de in totaal 12 loopsters binnen de 10 uur wisten te finishen en bij de heren waren 24 mannen binnen de 10 uur. Micha werd 5de in zijn leeftijdscategorie en ik eerste, maar ik was dan ook de enige 55 plus… De tijdslimiet was 13 uur, iedereen bleef wachten tot de laatste over de meet liep en elke deelnemer werd met evenveel gejuich en gerammel met koeienbellen ingehaald.

Leipzig is een prachtige stad vol geschiedenis, kunst en cultuur. Er hebben veel klassieke componisten gewoond en gewerkt en Bach heeft hier zijn werken gecomponeerd en uitgevoerd. Het is een typisch voormalige Oost-Duitse stad die nu hip en bruisend aan het worden is maar waar het Stasi-verleden nog goed zichtbaar is. Een aanrader dus, zowel de loop als de stad!!!

Els (en Micha)