Collen Makaza uit Zimbabwe won de IAU 50 km World Trophy Final in een tijd van 3.00.41. Zijn tweede overwinning in een World Trophy Final want Makaza won in 2010 al in Galway. Toen onder duidelijk betere omstandigheden in een tijd van 2.47.22. In 2012 werd Makaza tweede bij de World Trophy Final in Italië. Met Makaza kreeg de wedstrijd in Qatar dus een sterke winnaar. De omstandigheden waren niet ideaal, het was warmer dan vooraf verwacht. Tweede werd de Brit Phil Anthony in 3.01.26. Anthony liep eerder dit jaar een mooie 2.56.24 in Maasmechelen. Phil Anthony liep tot 35 km samen op met Makaza, maar liep toen in 5 km ruim een minuut achterstand op. In de laatste 5 km pakte hij een halve minuut terug maar het gat met Makaza was te groot om nog te dichten.
Harm Sengers werd derde in 3.05.01 in een mooi opgebouwde race. Harm had halverwege een tijd van 1.33.01 en liep dus een negatieve split. Over de wedstrijd meldt hij op Facebook het volgende: “Het was superwarm, heb om te koelen echt liters water over mezelf gegooid. Parcours was ook nog een ruk. Behouden gestart en de kopgroep na 1,5km laten gaan om solo op plek 7 door te lopen. Langzaamaan een aantal lopers die op een puin gingen weer ingehaald en opgeschoven tot plek 3. En dat terwijl ik zelf eigenlijk ook op een puin ging. Mooi mooi mooi.”
Vierde werd de Brit Paul Martelletti in 3.11.05 en vijfde de Ier Gary O’Hanlon in 3.14.35. In 2012 werd Martelletti in Italië derde in de IAU 50 km World Trophy Final. Wouter Decock liep de 50 km als voorbereiding op het WK 100 km. Daar loopt Wouter in de Belgische ploeg. Die 100 km wordt op hetzelfde parcours gelopen. Wouter liep in een licht oplopend schema naar een tijd van 3.22.02, goed voor een achtste plek. Filip Detiege kreeg het halverwege de race erg moeilijk, maar knokte zich naar een tijd van 3.55.18.
Bij de vrouwen was de Amerikaans Emily Harrison vooraf duidelijk de favoriete met haar tijd van 3.15.01 eerder gelopen dit jaar. Harrison startte relatief rustig en kreeg een aantal vrouwen mee. Daarvan hield de Britse Joanna Zakrzewski lang stand. Na ruim 10 km moest Zakrzewski een klein gaatje laten vallen, maar het verschil werd nooit echt groot. Emily Harrison won in een tijd van 3.32.30. Zakrzewski werd tweede in 3.33.23. De Canadese Catrin Jones werd derde in een tijd van 3.37.57. Mieke Dupont finishte net boven de 4 uur in 4.01.44. Net als voor Wouter geldt voor Mieke dat zij over 3 weken weer op dit parcours in Qatar loopt bij het WK 100 km.
Mannen:
1. Collen Makaza (ZIM) 3.00.41
2. Phil Anthony (GBR) 3.01.26
3. Harm Sengers (NED) 3.05.01
4. Paul Marteletti (GBR) 3.11.05
5. Gary O’Hanlon (IRL) 3.14.35
6. Michael Wardian (USA) 3.18.11
7. Raivis Zakis (LAT) 3.20.12
8. Wouter Decock (BEL) 3.22.02
9. Tomoya Sugimoto (JPN) 3.24.55
10. Thomas Klingenberger (GER) 3.29.42
Vrouwen:
1. Emily Harrison (USA) 3.32.30
2. Joanna Zakrzewski (GBR) 3.33.23
3. Catrin Jones (CAN) 3.37.57
4. Rita Nordsveen (NOR) 3.45.21
5. Neza Mravlje (SLO) 3.48.42
6. Pamela Veith (GER) 3.48.51
7. Valeria Sesto (GBR) 3.49.59
8. Svetlana Tkach (MDA) 3.53.04
9. Irina Antrapova (RUS) 3.53.59
10. Beverley Anderson (CAN) 3.57.22
Dat de omstandigheden lastig waren blijkt ook uit een korte reactie op Facebook van de Duitser Thomas Klingenberger. Klingenberger vertelt dat hij op 35 km een enorme inzinking kreeg, maar dat hij desalniettemin mensen bleef inhalen. Het was de zwaarste wedstrijd die hij tot nu toe gelopen heeft. Lopers/loopsters bleven ver achter op de tijden die ze normaal lopen. Hij wenst de deelnemers aan het WK 100 km over 3 weken veel sterkte, volgens hem is een goede 100 km lopen in deze hitte (bijna) niet te doen.
Henri Thunnissen