Toen ik in oktober de 6 uur in het A’damse Bos liep ging dat alles behalve soepeltjes. Ik kwam tot een afstand van net geen 61 km. Een paar jaar geleden zou ik daar heel tevreden mee geweest zijn maar deze keer niet. En dan ging het mij nog niet eens om de afstand maar meer om het geklungel wat ik daar deed. Zo voelde het tenminste. Ik zou toch veel verder moeten kunnen lopen? Maar in de uitslag staan alleen de droge cijfertjes achter mijn naam: Jannet Lange 60,964 km.
Er stond niet: Jannet Lange 60,964 km (maar als ze geen 24 uur in de benen had gehad was het veel verder geweest).
Er stond ook niet: Jannet Lange 60,964 km (maar als ze het niet benauwd had gehad zou ze 5 km meer hebben gelopen)
Of: Jannet Lange 60,964 km (maar op de helft liep ze nog op schema 63 km).
Nee, de uitleg voor de mindere prestatie staat er nooit in de uitslagen bij. En zo hoort het ook. Aan smoesjes en excuses verzinnen heb je niets. Het is zoals het is en of alle ‘maars’ wel kloppen zullen we nooit weten.
Maar goed, ik was dus niet tevreden en denk dat ik het beter kan. Dus moet ik dat dan ook maar laten zien. In Heerde dus. Om meteen maar weer met een excuus aan te komen: ik ben nog dommer dan een ezel. In het begin van dit jaar ging ik iets te voortvarend bezig om voor een strandloopje te trainen. Dat deed ik op een ruiterpad, hier in Almere. En dat leverde me al snel een geblesseerde knie op. Nou ben ik van plan om volgend jaar weer een poging te wagen om een loopje te doen waar strand in zit en wat deed ik dus? Juist, ik beging dezelfde fout als toen. Met weer hetzelfde resultaat. Aan de andere knie, dat dan weer wel. Ik houd wel van wat afwisseling. Een gelukje bij een ongelukje: deze keer wist ik dus precies waar het aan lag en hoe ik kon genezen. Dat was maar goed ook want echt veel tijd had ik niet meer, een spoedreparatie was dus noodzakelijk. En dat lukte! Nou ja, bijna dan want ik heb nog wel wat last van die knie. Maar het is verder niet schadelijk als ik er mee door loop en het voelt zelfs beter als ik wat harder loop dus vertrok ik toch naar Heerde. Te weinig getraind en een zere knie dus dat excuus heb ik al. Nog een excuus was het belabberde weer maar dit jaar heb ik bij vrijwel al mijn wedstrijden belabberd weer gehad dus daar ben ik ook al aan gewend. Vandaag mogen we genieten van een koude harde wind die de natte sneeuw bijna horizontaal over de baan blaast. Maar gelukkig ligt er hier niet zo’n pak sneeuw als in het zuiden van het land.
Deze keer maar weer eens met een echt doel in gedachten vertrokken. Niet één doel, nee ik had er maar liefst vier. In volgorde van haalbaarheid waren dat:
1. 61 km (Sarah-PR)
2. 63,3 km (1½ marathon)
3. 66 km (mooi getal)
4. 68 km (echt PR)
Nummers 1 en 2 zouden toch zeker wel haalbaar moeten zijn en nummer 3 eigenlijk ook wel. Maar nummer 4 was pas echt een uitdaging. Omdat ik de knie het minst voel als ik wat harder door loop had ik dat dus de laatste tijd redelijk veel gedaan. Nu dus ook niet voorzichtig begonnen maar meteen tempo gemaakt. Iets te veel tempo en ik zou het ook niet vol kunnen houden maar dat wist ik.
Er zijn niet veel deelnemers vandaag: 23 waarvan er 11 de totale 6 uur vol hebben gemaakt.
Tja, wat moet ik nu over 6 uur op een baan vertellen? Veel is er niet te beleven maar ik vind het heerlijk om die rondjes te draaien. Niet na hoeven denken maar alleen je ene been voor het andere blijven zetten. Steeds kom je dezelfde mensen tegen waar je even een paar woorden mee kunt wisselen. Zo is daar Theo de Jong, warm ingepakt in zijn eigen mooie constante tempo lopend en bijna elke ronde als ik hem voorbij kom praten we heel even. In het laatste uur moedigt hij me steeds aan, zegt dat ik die kramp er wel uit loop en dat Wilma en ik niet moeten praten maar energie sparen. Theo is vandaag steeds een richt- (en licht)puntje voor me, steeds iets om me op te verheugen. Thanks Theo!
Ik mocht vandaag ook een richtpuntje zijn en wel voor Wilma. Twee keer dubbelde ze me en kon ik niet aanklampen. Maar in het laatste half uur kreeg ik nieuwe krachten en kon ik een klein gat tussen ons weer dichtlopen. Wilma was zo lief om me weer op gang te trekken zodat ik de 65 km nog zou kunnen halen. Later bleek dat ik me verrekend had met de rondjes en die 65 km dik had gehaald. Ach, dat overkomt de besten.
Mijn gelopen 65,814 km rond ik naar boven af zodat ik toch mooi 3 van mijn 4 gestelde doelen heb gehaald.
Jannet Lange
http://jannetlooptlang.blogspot.nl/