Elk jaar neem ik me voor weer iets meer te lopen zoals b.v. de 80 km maar ik weet me te beheersen. Zeker nu na mijn medische jaar 2014. Alweer mijn 4-de ultra/marathon van dit jaar vanaf maart. De start was rustig maar in het begin gaat het altijd wel wat te hard bij mij. Nu dus ook. Het weer is goed en de kleding keuze uitstekend met X-bionic shirt, Ron for Run T-shirt en armstukken. De groep is al snel een lang gerekt lint. Het gaat goed bergop en bergaf. Elke 10 km mijn gelletje. Powerbar bedankt alweer maar het was zo veel voor Tanzania dat ik nu er al gebruik van maak.
Het liefst loop ik alleen maar tijdens een steile helling kom ik samen te lopen met Ghislain en we praten en praten en ik vergeet te doen waar ik voor gekomen ben. Ik moet alles alleen doen en ben echt geen gezelschapsmens tijdens het sporten. Sommigen beweren zelfs dat ik dat normaal ook niet ben …… Ik doe mijn ding en Ghislain loopt van me weg maar hij blijft in mijn zicht tot aan de finish.
De Amstel Gold Toerversie komen we verschillend malen tegen en lijkt me vreselijk. De fietsers kunnen niet eens in eigen tempo bergop rijden zo druk is het en als wij het parcours enkele malen moeten oversteken dan is het moeilijk. Voor mij mag het volgend jaar weer voor of na de AGR. Zelf heb ik hem ook al eens gefietst in mijn triathlonperiode, ik dacht in 1988, en had toen in totaal 275 km gedaan. Eerst de lange versie en toen nog van Heerlen terug naar huis, Maastricht, gefietst pffff.
Mijn tenen hebben in tegenstelling tot Cretes de Spa 3 weken geleden nu wel blauwe nagels. Oorzaak is dat ik de veters niet goed genoeg aangetrokken heb. Mijn tijd 7 uur 30 minuten en het was mijn 357-ste marathon/ultra. Vorig jaar was het 6 uur 49 minuten maar ik ben tevreden, tevreden over het feit dat ik er weer ben. Ik kan weer lopen wat ik wil, behalve dan de tijd, en ik ben nog steeds niet de laatste in het deelnemersveld.
Volgend jaar de 80 km??? Denk het niet, een mens moet ook eens tevreden zijn met wat hij heeft of wat hij kan. Mijn 100 km trails zijn voorbij. De laatste was in 2009 in Mongolië, zie Hardlopen als Avontuur deel 2, en zoals het nu gaat, nogmaals, ben ik tevreden.
Willem, Annemarie, Henri Thunnissen en alle andere helpers hartelijk dank voor de goede verzorging. De voorbereidingen voor mijn meerdaagse in Tanzania in juni gaan goed. Waarschijnlijk nog 2 marathons tot ik vertrek dus misschien tot ziens
groet,
Henk Sipers
http://members.home.nl/ultrasport