Bruggen ultra – 65 km – 28 november

Henk Harenberg: “Tot slot deze loop verdient een dikke tien. Wat een prachtloop in een prachtomgeving met een geweldige organisatie.”

Vandaag deelnemen aan een nieuwe ultraloop maakt me nieuwsgierig. De berichtgeving vooraf ziet er professioneel uit. De inbreng van twee actieve ultralopers is duidelijk te zien. Professioneel is ook de markering, de ronde en de verzorging. In totaal staan er een kleine 35 ultralopers aan de start en een aantal die circa 30 à 35 kilometer lopen. Mijn doel is als eerste te finishen… met als eindtijd 7.59.59.

09.00 uur vertrekken we in een stevig tempo. Richting tien kilometer per uur wat te snel is voor me. De eerste twintig kilometer vliegen voorbij. Na een kleine twintig kilometer kom ik vlot tot inkeer. Dit tempo gaat het niet worden gedurende de hele run. Na 31 km passeren we de chipmat. Te snel doorgekomen waarna ik de tijd neem ondanks dat het nog wel redelijk voelt. Waarom haast hebben terwijl 8 uur minus 1 seconde het doel is?

Het Ketelmeer staat vandaag centraal. Het doet me denken aan het meer van Genève maar dan op kleiner formaat. De zon schijnt vandaag prima. Het klotsend water en het bewegend riet maken het tot een prachtige loop. Het alleen lopen vind ik heerlijk. In eigen tempo genieten van de vogels en in gedachte bij mijn Mexicaanse vriendinnetje Itze. Nog een paar weken wachten dan zijn we samen.

De organisatie heeft echt overal aan gedacht. Zelfs de wildroosters zijn afgedekt met een plank. Geen zere poten maar lekker relaxed er over lopen. De drie verversingsposten zijn gesitueerd op prima punten, te weten 17,5 km, 31 km en 50 km. De drie bruggen heeft de organisatie ook prima verspreid over het parkoers. Hoe ze dit hebben geregeld blijft voor me een raadsel. De laatste brug is zowel letterlijk als figuurlijk het hoogtepunt. Toch joggend er over gelopen. Wandelen wilde ik deze brug niet.

De enige trap in het parkoers is het punt waar ik mijn billen insmeer met babycrème. Niet omdat ik de luier heb gepoept maar er begint iets te schuren. Toch ook informatie die niemand wil missen? Eigenlijk valt het allemaal best te doen vandaag. De weersomstandigheden zijn goed. De ronde is perfect. Het is lekker rustig. Nagenoeg niemand gezien. De rechte paden vervelen niet echt. Alleen wat ik vervelend is het ellendige lange rechte stuk met de talloze rotondes door Kampen. ‘Waar ligt die ellendige atletiekbaan’ schiet regelmatig door mijn kop. Er lijkt geen einde aan te komen. Kan volgend jaar die atletiekbaan niet verhuizen naar voor in Kampen? Ook het bordje Kampen wanneer je IJsselmuiden binnenloopt is ‘prettig’. Denk je dat je er bijna bent maar niet echt. De kerktoren klinkt trouwens geweldig. Het Ketelmeer ligt achter ons.

Al uren heb ik geen loper meer gezien. De weg kwijtraken lukt vandaag niet omdat de bewegwijzering super is en eigenlijk vandaag grotendeels maar één ding geldt: het Ketelmeer aan je rechterhand houden. Daarnaast rijdt er een auto achter me waarbij de chauffeur spierpijn moet hebben omdat hij constant de koppeling ingetrapt moet hebben. De hele dag in zijn één rijden is geen pretje.

Het onthaal bij de finish is prima. De organisatie en de EHBO-ploeg wacht me op. Helaas is de planning voor 50% uitgekomen. 50% niet: de eindtijd helaas een kleine vier minuten had ik langzamer dienen te lopen. 50% wel: toch eerste geworden indien je de uitslagenlijst omdraait of op zijn kop leest.

Sorry voor toekomstige organisaties waaraan ik deelneem. Jullie dienen veel geduld te hebben om te wachten op de finish van de laatste deelnemer. Naast de 5x dnf op de Spartathlon kan ik wellicht als rode lantaarndrager ook die ranglijst in Nederland aanvoeren in de toekomst? 5x dnf heeft toch niemand overtroffen in Nederland tot nu toe of vergis ik me? Don’t worry er komt natuurlijk nooit meer een 6e dnf.

Dit was de laatste ultra-loop voor me dit jaar. Na overleg met mijn vriendinnetje heb vandaag gelopen maar ze heeft een punt. Is al dat ultralopen wel gezond voor mijn lichaam? Nee, niet echt/echt niet. Na twintig kilometer voel ik mijn buikspieren richting de liezen ontzettend zeuren. Het overgewicht als gevolg van een uitgeputte bijnier bevalt me totaal niet.

Tot slot deze loop verdient een dikke tien. Wat een prachtloop in een prachtomgeving met een geweldige organisatie. En let op Erik gaat 2 km + 1 cm boven zijn te verwachten afstand lopen in Epe. Erik nog een vrijblijvende tip: smeer de binnenkant van je knieën in met vaseline tijdens deze loop. Je begrijpt vast wel waarom nadat ik je zag finishen in Deventer.

Groeten,

Henk Harenberg