IAAF congress Edmonton

Approved proposals to amend the IAAF technical rules, relevant to ultramarathon racing. Some comment in Dutch is added.

We restrict ourselves to the new rules and to those relevant for ultramarathon racing. A complete document “PROPOSALS TO AMEND IAAF TECHNICAL RULES APPROVED BY THE 43rd CONGRESS, EDMONTON, 2001” can be downloaded from IAAF website http://www.iaaf.org/News/Newsletter/Proposals%20Technical%20to%20Congress%20approved.pdf

Rule 144, Assistance to Athletes
The following shall not be considered as assistance.
(i) communication between the athletes and their coaches not placed in the competition area. In order to facilitate this communication and not to disturb the staging of the competition, a place in the stands, close to the immediate site of each field event, should be reserved to the athletes’ coaches.
(ii) a hands-on medical examination during the progress of an event by medical personnel designated by the Organising Committee.
For the purpose of this Rule the following shall be considered as assistance, though not allowed.
(i) pacing in races by persons not participating in the race, by runners or walkers lapped or about to be lapped or by any kind of technical device.
(ii) of video or cassette recorders, radios, CD, radio transmitters, mobile phone or similar devices in the arena.
Any athlete giving or receiving assistance from within the competition area during an event shall be cautioned by the Referee and warned that for any repetition, he will be disqualified from that event.

Toelichting:
Voor de wegatletiek betekend dit dat coaching wel is toegestaan door meelopen of meefietsen vlak bij de atleet doch niet op het wedstrijdterrein. Het is de weg, in dagelijks gebruik bedoeld voor wegverkeer, dat het wedstrijdterrein vormt. Fietspaden of voetpaden horen niet tot het wedstrijdterrein tenzij dit expliciet is aangegeven.
Vroeger werd het gebruik van elektronische apparatuur als radio’s, cassetterecords etcetera alleen maar verboden bij internationale evenementen. Tijdens het EK 24 uur in Courçon (FRA, 1996) kregen een aantal atleten dan ook terechte waarschuwingen. Nu kan dit gebeuren tijdens elke wedstrijd. Ook het opbellen van het thuisfront met een mobiele telefoon in de eindfase van een wedstrijd kan dus resulteren in een waarschuwing en bij herhaling tot diskwalificatie leiden.
Uit de regel blijkt niet dat het bezit van bijvoorbeeld een mobiele telefoon is verboden. Wil een atleet dus een mobiele telefoon meenemen om bijvoorbeeld bij uitstappen iemand op te roepen om opgehaald te worden, dan is dat gewoon toegestaan.
Uit de formulering van de regel blijkt dat twee doelen nagestreefd worden:
1) de eerlijkheid waarmee atleten begeleid worden en het aan banden leggen van creatieve oplossingen van atleten en coaches;
2) het beeld dat toeschouwers van de sport krijgen mag geen schade aan brengen aan het imago van de atletiek.
In dat laatste geval is het lopen met een walkman tijdens een 24 uur een voorbeeld. Atleten die afgesloten van de omgeving al lopend luisteren naar muziek kunnen op die wijze een slecht imago geven aan de sport. Vroeger was het zo dat alleen de atleten van een internationale wedstrijd hieraan onderworpen werden, waardoor soms vreemde situaties ontstonden. In een EK 24 uur met open wedstrijd 24 uur, zou de atleet van een nationaal team een waarschuwing krijgen voor het gebruik maken van een walkman, terwijl de atleet in de open race daar gerust gebruik van mocht maken. Dat rechtsverschil is nu opgeheven, hetgeen de duidelijkheid alleen maar ten goede komt.

Rule 146, Protests & Appeals
The Jury of Appeal shall consult, all relevant persons, including the Referee and Judges. If the Jury of Appeal is in doubt, other available evidence may be considered. If such evidence, including any available video evidence, is not conclusive, the decision of the Referee shall be upheld.

Toelichting:
De vernieuwing zit in het feit dat nu elk videomateriaal wordt toegestaan, terwijl voorheen alleen maar videomateriaal bedoeld voor jurering werd toegestaan, zoals finishfoto of video-opnames bij de doorkomstpunten bedoeld voor jurering.
De herformulering van deze regel voorkomt dat een jury van beroep een niet gefundeerde beslissing moet nemen terwijl televisiestations overduidelijk aan het publiek kunnen laten zien wat “werkelijk” gebeurd is. Maar de regel staat niet zonder meer het gebruik van dergelijk videomateriaal toe. In geval de jury van beroep zelfstandig tot een beslissing kan komen, is nog altijd het bedoelde externe videomateriaal uit den boze. Pas als men niet tot een uitspraak kan komen kan mijn zijn toevlucht nemen tot extern videomateriaal; dit ter voorkomen van het feit dat je met geknipt videomateriaal ook een verkeerd beeld kunt scheppen en daarmee de leden van de jury van beroep kunt beïnvloeden in hun beslissingsproces.
Een pijnlijk voorbeeld is nog altijd de diskwalificatie van Jean-Paul Praet tijdens de World Challenge 1993 te Torhout, waarbij de jury van beroep videomateriaal van een Zuidafrikaans televisiestation heeft toegelaten in haar beslissingsproces.

Rule 162, The Start
Any competitor making a false start shall be warned. Only one false start per race shall be allowed without the disqualification of the athlete(s) making the false start. Any athlete(s) making further false starts in the race shall be disqualified from the race. (applicable 1-1-2003)

Hier is nogal wat om te doen geweest. Rede van de reglementswijziging is duidelijk, het atletiekprogramma moet vlotjes verlopen. Niet alleen de televisiekijker heeft hier plezier van, ook de ouder die op tijd zijn kroost wil meenemen na afloop van een pupillenwedstrijd.
Maar deze regel geld dus voor alle loopnummers, zowel op de ban als op de weg. Dus ook een marathon of ultramarathon. We zagen al bij de start van de marathon voor mannen tijdens het WK in Edmonton dat lopers op of over de startstreep stonden; in de toekomst kan dit gezien worden als een valse start. Bij herhaling ligt elke volgende atleet er uit.
De regel lost echter niet veel op voor de wegatletiek. Als uit het gedrang grote groepen al over de streep geduwd worden en de massa niet te houden is, biedt deze regel nog geen oplossing, want het gaat dan meestal nog om het eerste voorval van een valse start. Als er eenmaal al een valse start geweest is en dit zou gebeuren, dan kan deze regel wel voor een aanzienlijke opschoning van het deelnemersveld zorgen. Je kunt dan gewoonweg alle atleten diskwalificeren die reeds over de startstreep waren. In dat geval zal het echter protesten regenen, omdat de veroorzaker van de valse start niet de atleet over de streep was, maar de atleet daar achter die duwde, of de atleet daar achter of daar achter. Kortom, de regel zal niet veel helpen in de wegatletiek, maar kan er wel worden toegepast.

Rule 240, Road Races
The start and finish of a race shall be denoted by a white line at least 5cm wide.
The Start
6. The races shall be started by the firing of a gun. The standard commands for distance events shall be used.
In races which include a large number of competitors, a five-minute warning before the start of the race should be given, with additional warnings if required.

Bij een start of finish op de atletiekbaan, kan dus gewoon gebruik gemaakt worden van bestaande belijningen op de baan, want die moeten ook aan deze voorwaarde voldoen.
De regelgeving rond het waarschuwen is een nogal ruime regel. Wat een wedstrijd is met veel deelnemers is nogal contextafhankelijk. Een 100 kilometer wedstrijd in Nederland met enkele honderden deelnemers is groot in zijn soort, doch een stadsmarathon met duizend deelnemers is relatief klein in zijn soort. Verder is het onduidelijk wat de vijf-minuten waarschuwing in houdt. Je mag er vanuit gaan dat dit betekend dat de start over vijf minuten is “voorgenomen” en zeker niet eerder, en dat er gebruik gemaakt wordt van extra mededelingen als het voorgenomen tijdstip van de start niet gehaald wordt. Uit de formulering mag men ook afleiden dat bij grote wedstrijden de startprocedure de normale startcommando’s voor loopnummers vervangt.
Verder is het jammer dat de start moet geschieden met een pistoolschot. Een ander akoestisch signaal is net zo adequaat. Het voorkomst de aanvraag van vergunningen om zo een schot te mogen geven, en los daarvan voorkomt het de onrust van mensen uit de omgeving die alsnog de politie bellen met de mededeling dat ze in hun omgeving schoten hebben gehoord.

Anton Smeets
a.smeets@trouwweb.nl