In het begin van de zomer twijfel ik nog, loop ik mijn eerste 100 km in Winschoten of in Drenthe? Eind augustus hak ik de knoop door, ik kies voor de RUN Winschoten omdat rondjes lopen op asfalt toch iets makkelijker is. Maar een paar weken na het volbrengen van Winschoten begint het toch te kriebelen. De vorm is aanwezig, wat zou het mooi zijn om ook de 1e editie van de Indian Summer Ultra te volbrengen.
Samen met Francois sta ik even voor 6 uur in het startvak tussen alle andere ultralopers. Francois loopt vandaag de 125 km. Vlak voor de start wordt er nog gezongen voor Marco, hij is jarig vandaag. Ik heb mij voorgenomen om net als bij de RUN Winschoten ook vandaag met Marco te lopen. Hopelijk kunnen we samen het tempo laag genoeg houden om niet te snel van start te gaan. We starten in het donker, de temperatuur is lekker. Ik heb vandaag een gps bij me, maar de lintjes zijn het eerste uur goed te volgen in het donker. Het bordje van 10 km passeer ik na 1 uur 10. Met de hoofdlamp op is het eigenlijk heel moeilijk te zien waar we lopen. Volgens Marco lopen we langs een hunnebed. Langzaam aan wordt het licht. Na 2 uur 30 minuten en 21 km komen we aan op de 1e verzorgingspost bij Anloo. Even een plaspauze, banaan eten en bouillon drinken. Nieuwe energiegelletjes uit de rugzak vissen en de hoofdlamp mag af.
De tweede etappe 21 km gaat vanaf Anloo naar Rolde terug, maar dit keer over de andere kant van het Balloërveld. De zon schijnt inmiddels al lekker. De mouwtjes kunnen uit. De ondergrond bestaat uit zand maar is best te belopen. Soms loopt Marco stukken vooruit. Net als in Winschoten beginnen we na 30 km langzaam aan lopers in te halen. Ook staan er veel fotografen langs het veld. Dat moet een mooie foto reeks worden. De organisatie heeft wel alles tot in de puntjes geregeld. Volgens mij zijn we deze etappe ook weer hunnebedden gepasseerd. Bij verzorgingspost 2 aangekomen na 5 uur 4 minuten weer goed zorgen voor voldoende drinken en genoeg te eten nemen.
De derde etappe gaat van Rolde naar Westerbork, ook deze etappe is weer 21 km lang. Wat ik me van deze etappe nog herinner is een enorm zwaar weiland langs een sloot. Dit kost echt kracht. Constant lopen er voor en achter mij 5 tot 6 andere lopers. Ik loop dit gedeelte voor Marco. We komen echt allerlei paden tegen. Singletracks, bospaden, weiland. Onderweg komt het mobiele ehbo team naast mij fietsen om te checken of alles goed gaat. Zelfs dat is door de organisatie geregeld. Ik kom bij een prachtige verzorgingspost op 63 km na 8 uur 9 minuten. Hier ligt ook mijn drop bag. Ik heb al bedacht dat ik mijn trui uit mijn drop bag meeneem voor straks de uurtjes in het donker. Ook neem ik weer bouillon, chocolade, banaan en zoute koekjes. Marco komt inmiddels ook aan op de verzorgingspost. Het zonnetje schijnt hier prachtig. Ook gaan we nog op de foto.
De vierde etappe loopt van Westerbork naar het Boomkroonpad. Dit stuk loop ik weer samen met Marco. Ook dit stuk is weer geweldig mooi. We lopen met voor ons lopers en achter ons lopers. Als we op een zandpad met veel sporen erg geconcentreerd naar de grond kijken, worden we opeens terug geroepen, we hebben 1 afslag gemist. Snel weer omgekeerd het goede pad weer op. Af en toe halen we lopers in die zijn gaan wandelen. Op verzorgingspost 4 na weer 22,2 km hebben we in totaal 86 km afgelegd. Hier staat een tent met een tafel vol lekkers. Chocolade, chips, bouillon, broodjes. Tevens krijg ik een pannenkoek met stroop aangeboden. Wat een fantastische post is dit. Hier komen ook de lopers van de 125 km langs als ze hun extra lus van 25 km hebben gelopen. Buiten staat een kampvuurtje aan. Ik haal mijn hoofdlamp alvast uit mijn rugzak voor de laatste etappe. Nog even geniet ik van de gezellige sfeer op deze post en van de heerlijke pannenkoek. Dan vertrekken we voor de laatste etappe.
Rustig wandelen we bij de post weg om de spieren weer op gang te krijgen. Dan proberen we weer een dribbeltje. Al gaat het niet zo makkelijk meer. Dan zijn we weer aan het wandelen. Vervolgens komen we vlak voor zonsondergang langs een fantastische mooie zandafgraving. Hier worden we nog 3 keer over een paar heuvels heen gestuurd. Hier is het windstil en het meer ziet er geweldig mooi uit. Alsof we ergens in het buitenland lopen. Dan het bos weer in. Inmiddels is het aardedonker en we stappen flink door. Ondanks dat we niet meer hardlopen worden we ook niet meer ingehaald. Waarschijnlijk zijn de lopers achter ons ook niet zo snel meer. Aan het bos lijkt geen einde te kopen maar dan komen we weer in een weiland terecht. Het kan niet ver meer zijn. Dan moeten we nog over 4 trappetjes over een hek. Lekker voor de bovenbenen. Dan nog een autoweg oversteken en weer een bos in. We zijn nu al ruim 14 uur 30 onderweg en hebben al die tijd geen dorp of stad gezien. Na 14 uur 42 (102 km) lopen we de camping bij start en finish op. We worden welkom geheten door de organisator en krijgen een mooie medaille om. In de kantine nog een heerlijke stamppot met worst. Daarna snel onder een warme douche. Francois is inmiddels ook al in de kantine, hij heeft 100 km gedaan in plaats van 125 km door een valpartij.
Vandaag hebben we de eerste editie meegemaakt, maar deze smaakt naar meer. Alles tot in de puntjes geregeld. 100 km lang klopten de lintjes vrijwel zeker. Marco bedankt voor jou gezelschap op jouw verjaardag.
Groet, Matthieu Magielsen
(mp.magielsen <> quicknet.nl)