Het project van Nike om de marathon onder de 2 uur te laten lopen is niet gelukt. Maar Eliud Kipchoge, de beste marathonloper van dit moment, kwam heel dichtbijl.
Nog even de opzet. Er werd gekozen voor een snel parcours op het autocircuit van Monza in 17 ronden van 2400 meter perfect wegdek zonder scherpe bochten. Daarbij waren er een paar belangrijke voordelen. Zo werd er de hele wedstrijd met hazen gelopen, die elkaar om de zoveel kilometer vervingen. Daarbij ging het om meer hazen dan bij een stadsmarathon zijn toegestaan. Een van die hazen was Abdi Nageeye. Er reed een auto dicht voor de hazen met op het dak een hoge stellage met tijdklok, die de hazen nog een keer uit de wind hield. Dat is natuurlijk allemaal niet conform de regels van de IAAF. Net zo min als dat de verzorging vanaf een begeleidende brommer werd gegeven. De atleten moeten die bij een marathon zelf aanpakken, iets wat nog wel eens mis gaat bij een grote stadsmarathon. Daarnaast werd er een aparte schoen voor deze lopers ontwikkeld die niet op de markt gebracht gaat worden, waarmee ze een voordeel hadden. Nu was het ook niet de opzet van Nike om een geldig record te lopen. Wel om te laten zien dat je met het optimaliseren nog grote stappen kan maken.
De 3 atleten die de recordpoging gingen deden waren zorgvuldig uitgekozen en in de aanloopfase van 7 maanden naar de recordpoging intensief begeleid. De nieuwe ontwikkelde schoen zou 4% voordeel geven en men is met voeding bezig geweest die sneller in het lichaam wordt opgenomen. Door de bij het project betrokken wetenschappers werden er 3 atleten uitgezocht die het meeste kans hadden om een marathon van < 2.00 uur te lopen. Dat waren: Eliud Kipchoge, de man die 7 van de 8 marathons die hij liep won, met een PR van 2.03.05, Zersenay Tadese, de wereldrecordhouder op de halve marathon en Lelisa Desisa, 2-voudig winnaar van de marathon van Boston. Vanochtend, zaterdag 6 mei, werd de marathon gelopen. Eliud Kipchoge was de snelste van het trio. Hij leek nog lang zicht te hebben op een tijd van onder de 2 uur, maar verloor na 30 km terrein. Hij kwam uit op een tijd van 2.00.25. Lelisa Desisa haakte na 50 minuten af en Zersenay Tadese niet veel later. Dat betekende dat in die tweede helft alles van Kipchoge afhing. Voor Nike is dit een fantastisch marketing project geweest. Wat de loopgemeenschap met deze stunt is opgeschoten is natuurlijk de vraag. Er is met voeding geëxperimenteerd, als zo’n product beschikbaar komt voor de markt is dat een voordeel zeker voor de wedstrijdlopers die met tijden bezig zijn. De technologie van de speciaal voor deze marathon ontwikkelde schoen komt beschikbaar voor de gewone markt, zij het niet de door de 3 lopers gebruikte schoen. Zouden er dan in de toekomst op de grote formule 1 circuits marathons georganiseerd gaan worden? Het kan, er was er dit jaar al eentje op het parcours in Spa. Voor een grote marathon met veel deels langzamere lopers is een parcours in korte ronden niet handig omdat de langzamere deelnemers veel ingehaald gaan worden. De kans dat de regels voor elitelopers betreffende het aanpakken van verzorging gaan veranderen lijkt mij ook klein. Iets wat nogal eens fout gaat bij een grote stadsmarathon. Grote marathons spelen daar overigens steeds beter op in. De modale loper zal zijn voeding gewoon van de tafel moeten pakken. Nike heeft dus wel baanbrekend werk verricht, maar de modale marathonloper zal daar weinig voordeel van hebben. Henri Thunnissen