Dagboek Spartathlon 2018

In het clubblad van AC Duffel verscheen het Spartathlon-dagboek van Geert Ceuppens, met een inleiding van Jan De Dobbelaere, bestuurslid van AC Duffel

Bron: https://www.duff.be/?q=content/dagboek-geert-ceuppens-deelname-spartathlon

Geert Ceuppens… ultraloper van onze club. Iedereen kent hem, iedereen heeft hem al wel zien trainen. Tientallen rondjes afmalend op de assepiste. Hij is al effe bezig als de trainingen starten voor onze andere atleten, hij blijft nog effe bezig als de training voor hen al lang afgelopen is. Kilometer na kilometer, uren en uren aan één stuk. Sommigen verklaren hem gek, iedereen heeft een megabewondering voor zijn prestaties.
Geert heeft eind september deelgenomen aan de Spartathlon in Griekenland. De Spartathlon is een hardloopwedstrijd over 246 kilometer, jaarlijks gehouden de laatste vrijdag van september en de daaropvolgende zaterdag. Het parcours heeft Athene als start- en Sparta als eindpunt. Na 160 km wordt de ruim 1100 meter hoge Sangaspas getrotseerd. Onwezenlijk…
Geert heeft in onmenselijke helse weersomstandigheden deze wedstrijd tot een goed einde gebracht. Het is zeer moeilijk de grootsheid van deze prestatie te vatten.Wij wensen Geert hierbij te feliciteren met deze prachtprestatie. Geert heeft in een soort van dagboek zijn wedervaren neergepend. Hierna vinden jullie zijn verslag. {b}Jan De Dobbelaere{eb}

– – – – – – – – – – –
Dinsdagnacht arriveren we in ons hotel in de kustregio Glyfada 20km buiten Athene, waar de 7 Belgische deelnemers samen met nog enkele andere landen verblijven.
Woensdagvoormiddag gaan we onze startnummer ophalen en bezorgen we de organisatie een recente update van ons medisch attest.
Donderdagmiddag worden de persoonlijke dropbags met poedersticks voor isotone drank en gels ingeleverd (ik zal met enkel een drinkbus lopen die ik of mijn broer dan regelmatig zal vullen). Aan het eind van die middag volgt er nog een briefing met uitleg van reglementen voor lopers en crew. Van de 74 checkpoints (CP) waar je op tijd dient te passeren (op gevaar van uit de wedstrijd te worden genomen), zijn er een 17-tal waar de crew (mijn broer en schoonzus volgen me met hun camper) mag assisteren met de bevoorrading.

Vrijdagochtend 5u een vroeg ontbijt. De bus voert ons rond 6u van Glyfada naar de voet van de Acropolis in Athene, een lichte vorm van gezonde stress begint nu pas op te komen. Na een groepsfoto met de andere Belgische deelnemers klinkt om 7u het startschot. Lichte regen begeleidt ons door de drukke straten van Athene.

Het marathon punt passeer ik als 26ste in 3u33 en ik neem geen rustpauzes. Na 60km kom ik als 24ste door in 5u15 en nog steeds lichte regen. De doortocht na 80km, op een steeds sterk glooiend parcours veelal langs de zee, volgt in 6u59 op een 20ste plaats. Ik voel me goed en heb niet de indruk dat ik te snel ga. Na 102 km kom ik nog steeds op een 20ste plaats door in 9u17. Het wordt nu moeilijker, constant klimmen en dalen op de asfalt heeft nu al mijn quadriceps doen opstijven, en ondertussen is het steviger beginnen te regenen.

Halfweg na 123km bereik ik CP35 via door striemende regen ondergelopen onverharde paden met ruwe stenige ondergrond. Geen km gaat er vlak tijdens deze race. Op CP42 ben ik volledig verkleumd door regen en rukwinden, en ga ik een kwartiertje tevergeefs opwarmen in een metalen opslagcontainer waar de vrijwilligers van deze CP hun toevlucht hebben genomen. Ondertussen heb ik last van acute buikloop gekregen, elke bidon sportdrank en gel moet eruit en noopt me telkens tot korte pauzes langs de kant van de weg, in totaal wel 25x (zo dom geweest om vrijdagochtend mijn eerste bidon in het hotel met naar chloor ruikend kraantjeswater uit de badkamer te vullen…). 4km verder op CP43 overweeg ik om te stoppen aangezien mijn verkleumd lichaam niet meer mee wil. Maar mijn crew en andere supporters raden me aan om een half uur te pauzeren om op te warmen. Als 68ste zet ik mijn race in de striemende regen verder, mijn richttijd ergens tussen 26 en 28 uren wordt nu moeilijk te verwezenlijken.

Nu volgt de beklimming van de 1100m hoge bergpas, de eerste 750 hoogtemeters gaan over asfalt en doe ik volledig al lopend en geraak zo opnieuw opgewarmd. De laatste 250 hoogtemeters gaan via de in mist gehulde onverharde en ruwe Sangaspas met gevoelstemperatuur net boven het vriespunt.

Op de top CP48, na 159km, even geen regen meer. Maar ondertussen wordt de buikloop alleen maar erger en zal ik de resterende 90km uitlopen met slechts 1 bidon water en minieme innames van slechts 2 energiegels. Wil ik op deze manier de eindmeet halen zal ik zeer zuinig met de energie moeten omgaan en vooral veel vet verbranden.

Om 6u45 en na 186km loop ik op 70ste positie en ondertussen valt de regen opnieuw met bakken uit de lucht. Door de vele buikloop pauzes verlies ik veel tijd. Om 8u15 passeer ik na 212km CP65, en het blijft nu onophoudelijk gieten met bij momenten rukwinden op kop. Het water stroomt van de bergflanken en loopt als een rivier over de straat waar we steeds weer door moeten waden.

De laatste 10km gaan sterk afdalend richting Sparta en ik trek mijn tempo opnieuw wat op om nog enkele deelnemers bij te halen en voor te blijven. Bij het binnenlopen in de straten van Sparta gaat het nog een 3km wel heel vals plat en komen de krampen opzetten, om uiteindelijk na 31u17min als 61ste de voeten van het standbeeld van koning Leonidas te mogen kussen.

Ondertussen verneem ik dat we in de storm Zorba waren terechtgekomen. Maar dat kan me niet meer deren, want een 2-tal uren later zit ik na een verkwikkende douche met mijn crew in een restaurant aan de finish te eten. De halve liters Grieks bier blijven smaken tot een tijdje na middernacht. Missie volbracht…

Daags nadien op zondag lopen we met een 25-tal deelnemers nog een ludieke weliswaar pijnlijke mile op de atletiekpiste achter de finish, blootvoets en enkel in onze slip… In de middag volgt een diner georganiseerd door de burgemeester van Sparta, en aansluitend de busrit terug naar Glyfada bij Athene.

Maandagavond werden we met alle deelnemers verwacht op een afsluitende ceremonie en diner waar alle 238 finishers (van de 381 starters) fier hun medaille omkrijgen. De wijn vloeit rijkelijk en de spieren worden pijnlijk getest op de dansvloer. Op naar de volgende uitdaging…

{b}Geert Ceuppens{eb}
(geertceuppens <> outlook.com)

{i}Noot van Martien Baars{ei}: ondertussen is ook van Endy Kasanardjo een (engelstalig) verslag op de Spartathlon-site verschenen: https://www.spartathlon.gr/en/newsroom-en/web-news-en/102-race-report-2018-endy-kasanardjo.html