Na wat weken met mijn knie overgeleverd te zijn geweest aan een stel kwakzalvers, die volgens mij voornamelijk opgeleid zijn om zwangere vrouwen en / of obesitas patiënten op de been te houden, ben ik weer gestart op mijn volgende trail de Keufelskopf Ultra o.l.v. Eric Tuerlings. Mijn knie had ik intussen weer aan de praat gekregen m.b.v. een afgezwaaide fysio die nog verstand van zaken had. Te vergelijken met zo’n ouderwetse garagemonteur, die nog kan sleutelen.
Maar goed, ik ging mijn knie weer eens even testen op het wederom zeer creatief uitgezette trailparcours in de omgeving van Reichweiler. Dit keer 78 km en ongeveer 3.000 HM. Ook dit jaar was ik weer vergeten dat de posten alleen water verschaften, dus na zo’n 50 km schreeuwde mijn lichaam om cola, alcoholvrijbier, chips en chocola. De sportdrank en repen kwamen intussen wederom mijn neus uit.
Natuurlijk zit bij de Keufelskopf het venijn weer in de staart, met wat touwpassages en venijnige beklimmingen en afdalingen. Na 12 uur kwam ik met een vrij aardig gevoel over de finish met een knie die nog steeds meedeed; hoera! Direct na de finish de beloning……een heerlijk bord aardappeltjes met groente en een alcoholvrij bier op kosten van de organisatie. Perfect.
Ook dit jaar had Eric weer een geweldige race uitgezet met al zijn vrijwilligers. Ook dit jaar had hij weer moeite om de vergunningen rond te krijgen voor enkele looppassages. Hij denkt er zelfs over na om volgend jaar rondes van 20 km te gaan lopen en zo geen last te hebben van naburige gemeenten, die steeds moeilijker gaan doen. Hulde Eric, voor jouw vasthoudendheid !
See you bij de trail des Cretes du Chablais.
Groet,
Hans Lems