RETOURTJE MARATHON SOERENDONK
EEN ENKELTJE OOK AL DIK DE MOEITE WAARD
De grote animator van de ultraloopsport Ton Smeets had in de gemeente Cranendonck een ‘retourtje marathon’ georganiseerd. Met 22 andere deelnemers uit Nederland, België en Duitsland stond ik zaterdag 8 december aan de start bij manege ‘de Boschhoeve’ te Soerendonk. Enkel een domoor kon te laat aanwezig zijn, want in tegenstelling tot eerdere berichten begon de wedstrijd om 11.00 uur en bovendien waren vanaf de afrit A2 de roodkleurige bordjes een perfecte bewegwijzering naar de locatie.
Het parcours bestond uit een aanloopstuk van ongeveer zes kilometer, gevolgd door twee ronden van vijftien kilometer, om dan weer over zes kilometer terug te gaan. Mooie groene bordjes voorzien met pijl en de tekst ‘ultra marathon’ wezen ons de weg. En als men al eens, het landschappelijk schoon in ogenschouw nemende, een verkeerde afslag nam, stond daar weer de aanwijzing ‘go back’. Fout lopen lag dan ook helemaal aan jezelf. Na een klein stukje langs de snelweg gelopen te hebben kon het grote genieten beginnen. Een prachtige route voerde over rustige landbouwwegen en vele ook glooiende bospaden, waar de rijm schitterde op de bomen en in de weilanden, wat voor prachtige plaatjes op het netvlies zorgde. Eén keer, en natuurlijk bij de tweede ronde nog een keer, moest een modderig stukje overwonnen worden. Daaruit blijkt dat we over een afwisselend en gevarieerd parcours gelopen hebben. De ideale weersomstandigheden van veel zon en weinig wind maakte het lopen tot een feest. Bij de eerste 5 kilometer stond de afstand per kilometer aangegeven, daarna per 5 kilometer. Daar bevonden zich ook de verzorgingsposten, ruimschoots voorzien van dranken, koek en banaan. Zelfs een kopje warme thee werd me aangeboden.
In tegenstelling tot volksmarathons was dit een eenzame race, waarbij ik rond de 15 kilometer 2 lopers passeerde en ik op het 35 kilometerpunt door Michael Lorenz uit Duitsland werd ingehaald. Ik ken zijn naam omdat hij volgens de uitslagenlijst voor mij finishte.
Ton Smeets kwam ik onderweg ook tegen. Ik complimenteerde hem met de goede professionele organisatie en voegde eraan toe: ‘nog 8 kilometer erbij en je hebt hier een prachtig 50 kilometer parcours’. ‘Nee’, riep Ton terug, ‘ik hou van afwisseling’. En gelijk heeft hij. Als we over een paar weken bij de Fat ass Fifty een ander parcours voorgeschoteld krijgen zit er tenminste variatie in.
Het is fantastisch om ook eens mee te maken dat je helemaal in je eentje loopt en op jezelf bent aangewezen zonder je te laten ‘trekken’ in een groepje. Met de mooie tijd van 3:42’21 u behaalde ik een tiende plaats en was daarmee toch nog 8 minuten sneller dan vorige maand op Terschelling.
Zo’n tien lopers hadden nog voldoende energie over om ook zondag weer van de omgeving in Soerendonk te genieten. Wat een moed en kracht moet je hebben om dit op te brengen. Misschien is het voor mij ook nog eens weggelegd.
Ton en Wilma, jullie hadden het weer voortreffelijk voor elkaar.