Van Willem de Lange ontvingen wij bijgaand verslag over een voor ons onbekende loop op een overzees eiland. De datum van volgend jaar 2003 is nog niet bekend maar zal april/mei zijn.
Ronde van Aruba
Het is 8 mei 11:00 uur ‘s avonds. Kleine groepjes sporters melden zich aan de wedstrijdtafel op het watersportcentrum van de marinierskazerne op Aruba. Op de steeds drukker wordende parkeerplaats bij de botenloods worden jeeps en 4 wheel drive pick-up’s op hun positie gedirigeerd. Coaches verzamelen lunchpakketten, bananen en grote jugs met water of sportdrank. Even voor middernacht verzamelen alle aanwezigen zich rond een door schijnwerpers verlicht startdoek. Twee lopers, John Jansen en Paul Dekker staan op de startlijn. De commandant van de kazerne werpt een donderslag in de loop van het “start kanon” en de atleten verdwijnen in de warmte van de tropennacht. Een kwartier later start er om de 30 seconden een nieuwe loper. Vanaf de parkeerplaats loopt hij verder in het licht van de koplampen van de volgauto. Hierin bevinden zich ook zijn 3 teamgenoten, wachtend tot hun gedeelte van het parcours in zicht komt. Vier en een half uur later en bijna 75 Km verder komt het eerste team over de finish. Het is al weer warm en de zon is begonnen aan een nieuwe Arubaanse dag als de laatste loper aankomt op het watersportcentrum.
Een van de grote evenementen die door het sportbureau van de mariniers op Aruba jaarlijks wordt georganiseerd is de Ronde van Aruba. Dit loop evenement beleefde dit jaar haar 10e editie. Een uitdaging voor de langeafstandlopers uit het gehele Caribische gebied maar vooral ook een happening met een zeer speciale sfeer.
In 1971 werd het Rondje Aruba voor het eerst gelopen, twee mariniers hadden het plan om hardlopend via de kustlijn Aruba te gaan ronden. De mariniers Dick Passchier en Piet de Vries gingen de uitdaging van toen nog 70 Km aan. Een prestatie die ze af hebben gelegd in een tijd van ongeveer 9 uur.
Het parcours startte op de Mariniers Kazerne. De poort uit rechts af richting Seroe Colerado, via de buitenzijde van San Nicolas. Bij “het Anker”naar links, via “vader Piet” dat momenteel in gebruik is als schietterrein door de Kon.Marine naar Boca Prins. Vanaf “het Anker” was de weg inmiddels al onverhard maar bij Boca Prins werd het pad verlaten en ging men via de ruige noordkust verder in de richting van de bekende Natural Bridge. Als maar recht door over dit rotsachtige deel van het eiland om de vuurtoren op de noordwest punt te ronden. Langs Palmbeach en Eagle Beach leidde de route terug. Oranjestad, het vliegveld, het Spaans Lagoen en Savaneta kwam weer in het zicht.
In 1980 pas werd de ronde voor de tweede keer gelopen. De route bij Boca prins wordt verlegt en men loopt via Ari Kok langs de Stenen van Ayo om vervolgens de oude route bij de goud ruïne weer op te pakken. Het parcour kwam hierdoor op haar huidige lengte van 74,6 Km Dit maal loop men in estafette vorm met een team van 4 personen. Later werd de ronde ook in duo vorm gelopen. De laatste jaren is het een vast evenement geworden op de sportkalender van MSKSAV
De Ronde van Aruba is gegroeid tot een speciaal evenement dat ook buiten de kazerne steeds meer bekendheid gaat krijgen. Steeds meer Arubaanse teams verschijnen aan de start. Arubaanse atleten willen serieus een gooi doen naar de scherpe records die staan op de namen van individuele, duo en estafette lopers. (resp. 6:16 uur, 4:53 uur en 4:16 uur) Teams van Curaçao doen mee en de locale media hebben aangegeven meer aandacht aan het evenement te willen besteden. Ook in 2003 zal de Ronde van Aruba vanwege de temperatuur, route en tijdstip van lopen weer een uitdaging zijn.
Willem de Lange
Chefsport, Marinierkazerne Savaneta Aruba
sportmsksav@hotmail.com
{arubateam.jpg}
Finish in de vroege uurtjes
{arubaday.jpg}
Het parkoers bij dag