{i}Verslag optreden Nederlandse ploeg op het EK 100 km in Rusland{ei}
Dit jaar werd het Europese Kampioenschap 100 km op 19 april in Chernogolovska gehouden, een plaats die ongeveer 40 km van Moskou ligt. Het Nederlands team bestond uit Wim Epskamp, Edward de Ruiter, Edwin van der Loop en Rut Zoutman, en werd begeleid door ondergetekende. De atleten en begeleiders waren ondergebracht in één hotel op een klein vakantiepark temidden van wat wij zouden bestempelen als sloppenwijken. Het eten was even wennen. Het ontbijt bijvoorbeeld bestond uit een stevige pap met een klont boter, goulash en een pasta of een ondefinieerbare substantie. We kregen drie warme maaltijden per dag geserveerd. Op de dag voor de wedstrijd werd er een heuse openingsceremonie gehouden. Een maar liefst twee uur durende voorstelling waarin, na het voorstellen van de landenploegen en enkele korte speeches, Russische folklore, moderne dans en acrobatische toeren elkaar afwisselden en daarnaast ook nog klassieke en moderne muziek ten gehore werd gebracht. Een indrukwekkend spektakel. Vervolgens werden de deelnemers in drie bussen onder politiebegeleiding over het parcours gereden. Wat opviel was het slechte wegdek, de vele bochten, de drie keerpunten, de vele stukken waarop de atleten elkaar tegemoet zouden lopen en de lange stukken licht vals plat. Geen gemakkelijk en zeker geen fraai parcours.
De start was om acht uur in de ochtend. Het was windstil, bewolkt en enkele graden boven nul. De verwachting was dat de temperatuur langzaam zou oplopen naar 14 à 15ºC. Ideale omstandigheden dus. Edward de Ruiter startte rustig en lag na enkele ronden op een schema dat hem naar een tijd van net binnen de 7 uur zou moeten leiden. Na 50 km leidden de keerpunten en bochten echter tot fysieke problemen. Pijn in heup en lies zorgden voor verval in de rondetijden. Een pijnstiller en een verlaging van het tempo konden tenslotte niet verhinderen dat Edward gedwongen werd uit te stappen. De druk op de andere atleten nam hierdoor toe omdat bij nog een opgave een klassering in het landenklassement niet meer tot de mogelijkheden zou behoren. Wim Epskamp had zijn goede vorm al getoond tijdens de 6 uur van Stein (84.162 meter). In Moskou bleek hij niet alleen deze vorm te hebben vastgehouden maar zelfs te hebben uitgebouwd. Na een voorzichtig begin versnelde hij na 30 km om lange tijd op een schema te lopen dat net onder zijn pr lag (7.07.58). In de voorlaatste ronde brak echter de zon door waardoor de temperatuur binnen korte tijd met 10º opliep en begon daarnaast het zware parcours haar tol te eisen zodat in de laatste ronden er zelfs bij Wim sprake was van enig verval. Zijn eindtijd van 7.11.06 is een nieuw Nederlands record in de klasse M45. Het oude record stond op naam van Henk Bronswijk met 7.15.53. Wederom een verbazingwekkende prestatie van Wim. Zijn tijd was goed voor een 19e plaats op het EK.
Rut Zoutman had in de voorbereiding last gehad van één van zijn knieën, had niet optimaal kunnen trainen en was daarom niet zeker van zijn zaak. Desondanks liep hij een snelle eerste ronde om vervolgens in de tweede ronde wat gas terug te nemen en dit tempo tot het 80 km punt vast te houden. Daarna dwong een opspelende knie hem iets behoudender te gaan lopen om serieuze problemen te voorkomen. Uiteindelijk verpulverde Rut zijn onlangs in Stein gelopen pr (7.53.30). Hij finishte in 7.38.52 hetgeen hem een fraaie 34e plaats opleverde. Edwin van der Loop startte al even snel als Rut om daarna ook het tempo iets te laten zakken. Na enige ronden maakten darmproblemen een aantal sanitaire stops noodzakelijk. Deze problemen en het parcours maakten de wedstrijd al in een vroeg stadium zwaar voor hem. Dankzij zijn niet aflatende strijdlust wist hij de schade te beperken en eindigde hij zelfs nog in een mooi pr van 7.47.52 (was 7.52.40) op een prima 37e plaats.
Met een totaaltijd van 22.37.50 werd Nederland als 8e geklasseerd in het landenklassement. Achter Rusland, Frankrijk, Italië, Duitsland, België, Oekraïne en Wit-Rusland maar vóór Spanje, Letland, Denemarken, Slowakije en Tjechië. Vier landen werden niet geklasseerd omdat van die landen niet het minimum aantal van drie atleten de finish bereikten. Na de prijsuitreiking en de sluitingsceremonie werd de deelnemers nog een buffet aangeboden waar in een zeer ongedwongen sfeer ervaringen uitgewisseld en contacten gelegd konden worden. De laatste dag van het verblijf werd besteed aan een toeristische trip naar Moskou. Terugblikkend kunnen we vaststellen dat het een zeer goed georganiseerd evenement was waarbij alleen het parcours uit de toon viel. Met twee pr’s en een Nederlands M45 record kunnen we met grote tevredenheid op het EK terugkijken.
{b}Gerrit van Rotterdam{eb}
Bondscoach Ultralopen