Basel, Self Transcendence 12 / 24 uur

Peter Zuidema (NED), Sjoerd Slaaf (NED) en Louis Emringer (LUX) vertegenwoordigen de Benelux. Peter doet verslag.

Vorig jaar heb ik in Basel de 12 uur gelopen. Ik eindigde met 100 rondes oftewel 114.2 km. De omstandigheden waren zwaar, vanwege de kou en het lopen in de nacht.
Dit jaar heb ik weer gelopen, maar dan de 24 uur. De loop vindt plaats in het St. Jacobspark, een park waar veel mensen naartoe gaan voor sport en / of recreatie. Er staat een sporthal, het stadion van FC Basel, zand-volleybal-velden etc. De loop zelf omringt een achttal voetbalvelden. Tijdens de loop wordt er ook volop gevoetbald, gevolleybald etc. Kortom een dynamisch geheel en dat is precies wat wij 24 uur-lopers nodig hebben. De ronde is extra versierd met slingers, muziekgroepen en ‘s nachts met verlichting. De rondetellers leven mee met alle lopers, ze zitten achter een tafeltje direct aan het parkoers. Verzorging is volop aanwezig: Water, isodrank, jus, cola, chi, zoutjes, koekjes, chocola, fruit, groente (met zout), brood met beleg, bouillon, macaroni etc.
De race wordt georganiseerd door het Sri Chinmoy Marathon Team, waarvan ik zelf ook lid ben. Zelf heb ik ook verscheidene malen meegeholpen met races in Keulen, Basel en New York. Uiteraard ben ik zo ook ultraloper geworden.
Op vrijdag 2 mei heb ik de trein naar Zwitserland genomen en kwam ik aan om 7 uur op de pastaparty. Precies op dit moment kwam er een onweersbui over. Even ben ik bang, dat we hetzelfde weer als vorig jaar gaan krijgen, maar gelukkig blijkt dit de enige neerslag van dit weekend te zijn.
Deze nacht heb ik kunnen slapen in de schuilkelder. Het is niet comfortabel, maar ik heb uitstekend geslapen.
Onder de deelnemers bevinden zich o.a. de Braziliaan Valmir Nunes (vorig jaar 270 km), de Schot William Sichel (winnaar in 2000 met 246 km) en Antonio Mazzeo (gewoon een goede Italiaanse loper). In totaal 90 lopers uit ruim 10 verschillende landen, waarvan 60 op de 24 uur.
De start is om 12 uur ‘s middags. Het is zaak om rustig te starten, ook omdat de temperatuur zal oplopen tot 24 °C. Echter velen starten te snel. Ik loop o.a. samen met Sjoerd Slaaf (de andere Nederlandse loper) en met Andreas Puntigam (een multi-day loper). Na 4 uur bereik ik 38 km en na 6 uur 55 km. Omdat dat veel te snel is, wandel ik af en toe als compensatie. Ik moet toch meer oefenen in het langzaam lopen.
‘s Avonds kom ik mijn gewenste ritme. Echter vele lopers komen nu in de problemen, ook toplopers. De temperatuur zakte in 2 uur tijd van 20 °C tot 10 °C. Zou ik kunnen doorlopen in korte broek? Ik draag een t-shirt van de Swiss Alpine Marathon, waardoor ik met verscheidene Zwitserse lopers kom te spreken. Ik krijg wat last van de maag, zoals altijd! Een speciaal moment is de 100 km. Ik mag een ronde lang met een blauwe vlag lopen. Dit geeft een extra stimulans, ook als je bedenkt, dat deze vlag alleen is vastgehouden door de ongeveer 15 lopers die boven jou staan. Waardoor je hun energie in de vlag voelt. Ik loop 11:18 en 105.5 km in 12 uur.
Na 13 uur komt het moment, dat ik de 100 rondes heb voltooid, oftewel de afstand, die ik vorig jaar heb voltooid in 12 uur. Het is nu 1 uur ‘s nachts, wat het moeilijkste tijdstip in de loop is, want het verlangen naar je warme bed is nu maximaal. Ik besluit richting de massage (de dokter is daar ook aanwezig) te gaan. Ik krijg arnica voor de maag en de benen zijn opvallend soepel. Dat is goed nieuws, want als ik nu 7 rondes per uur kan blijven lopen haal ik de 200 km. Ik kleed me om (kost 5 minuten), ik blijf in korte broek lopen. Dit kan zolang ik het maar niet koud krijg. Ondanks dat de temperatuur is gezakt tot 3 °C, hetzelfde als vorig jaar, heb ik geen last van de kou, ook niet meer van de maag en kan ik vrolijk verder lopen. Ik voel me bijna net zo fris als de net gestarte 12 uurs lopers. Ik loop 8.5 km per uur onder de muziek en de enthousiaste tellers, die ook ‘s nachts verder gaan. Valmir staat eerste, William Sichel tweede op 20 km.
Om 5 uur is de nacht voorbij. Het wordt per ronde (8 minuten) lichter en de vogels beginnen te fluiten. Dit is altijd het mooiste moment van de dag. Ik heb 153.5 km na 18 uur en ik sta zesde. Na 18:48 mag ik met een rode vlag lopen, want er zijn 100 mijlen voltooid.
De grootste verrassing is de Duitser Ralf Steisslinger. Hij debuteert en hij staat tweede terwijl hij zelfs inloopt op Valmir. Ikzelf voel nu (uiteraard) de benen, ook de maag begint weer te zeuren en ieder uur is een toiletstop noodzaak, wat het ritme breekt. Ik wandel vaker, maar de geest is helder en er gaan nog steeds 7 ronden in een uur. De weerstand wordt nog extra getest door de grote temperatuursverschillen tussen dag en nacht, want het wordt weer 23 C.
Na 22 uur en 186 km weet ik zeker, dat de 200 wordt gehaald. Tot mijn grote verbazing kan ik nog een ronde meelopen met Antonio Mazzeo, onder de 7 minuten. Blijkbaar geeft wandelen weer extra energie. Na 23:42 is het magische moment daar, als ik met de blauwe vlag van de 200 km kan lopen. En dat, terwijl ik 19 maanden geleden de laatste 24 uur deed en dit jaar niet verder heb gelopen als 67 km (in Wijdewormer).
Ik finish met 202.5 km op plaats 6. Voor mij eindigen 3 veteranen (ouder dan 50 jaar). Daardoor schuif ik op naar de derde plaats in de Herren Hauptklasse.
Dit verslag schrijf ik op donderdag 8 mei. Ik ben weer helemaal hersteld, ik voel me prima en ik kan denken aan de Eemmeerloop als de volgende ultraloop.

De uitslag:

242.603 Valmir Nunes (BRA)
233.468 Ralf Steisslinger (GER) debuut
224.434 Antonio Mazzeo (ITA)
217.602 William Sichel (GBR)
206.798 Rudi Ohme (CH) debuut
202.546 Peter Zuidema (NED)
199.004 Andreas Puntigam (AUT)
191.981 Sjoerd Slaaf (NED)

129.030 Louis Emringer (LUX)

Peter Zuidema

Uitslag 24 uur: http://www.scmt.de/ergebnisse/24h-basel2003.html
Uitslag 12 uur: http://www.scmt.de/ergebnisse/12h-basel2003.html