Bij de viering van het 15 jarig bestaan van een sportvereniging hoort een feest. Zo ook werd door de loopvereniging Plantaris uit Roelofarendsveen beoogd bij de organisatie van een heuse marathon afgelopen zaterdag. In combinatie met de opening van de kermisweek van de plaatselijke oranjevereniging en met een zonovergoten wedstrijddag werd het dan ook werkelijk een groot feest. Niet alleen voor de deelnemers, maar zeker ook voor het publiek en de organisatie. Alle verwachtingen werden overtroffen. Wethouder Wil Reijnders, zelf actief lid bij Plantaris, kreeg de eer om het startschot te geven aan de Rembrandt van Rijnsingel. Hierna begonnen 60 marathonlopers en 41 estafette teams, elk 4 man/vrouw sterk, aan hun tocht van 42 kilometer en 195 meter langs de Baan-Sotaweg, een traject van 2755 meter. Bij het opdraaien van “de Baan” was het duidelijk dat het een feest moest worden. Alle bewoners van deze fraaie bomenlaan van 800 meter lang, hadden meegewerkt aan het versieren met vlaggen, slingers en ballonnen. Alle tuinsets waren uit de schuur gehaald en met koffie en drankjes gevuld ging men er voor zitten om dit onbekende, maar groots aangekondigde evenement, te aanschouwen. Met de deelnemerslijsten in hand zag men de meeste atleten 16 maal voorbij snellen. Het werd een wedstrijd vol strijd. De beoogde kanshebbers hadden al snel een kopgroepje van vijf man gevormd: kilometervreter Frans Woerden, de razendsnelle Ben Kerkvliet en John Jansen, en de jonge runner-up’s Rene de Jong en Dennis van Berkel. Deze laatste Plantarisman was door enkele van zijn clubgenoten al getipt als de grote kanshebber, na zijn eerste marathon onder de drie uur in Rotterdam dit jaar. Enorm goed voorbereid en geen gram te veel aan het getrainde lijf bond hij de strijd aan met de ervaren Ben en Frans. De altijd snelle Jansen moest de tol betalen van een week verkoudheid en Rene de Jong kon ook het enorm snelle tempo niet meer volhouden. Na 8 ronden moest ook Frans de pijp aan maarten geven door een opspelende blessure, zodat Ben en Dennis gezamenlijk verder streden. De sluwe Kerkvliet probeerde de strijd te beslissen door aan te haken met een snelle estafetteloper, maar moest dit bekopen met maagklachten. Van Berkel liet zich niet vangen, liep zijn eigen race en zag na 11 ronden de weg vrijkomen doordat ook Ben het strijdperk moest verlaten. Aangespoord door honderden clubleden, bekenden en familie trok Dennis schijnbaar moeiteloos het tempo door om in een geweldig persoonlijk record van 2 uur en 50 minuten de finish te passeren. Karakterboy John Jansen werd op 6 minuten tweede, gevolgd door club- en naamgenoot John Rodewijk. Deze laatste zag zijn zoveelste poging voor de 3 uur grens falen, maar wel werd beloond met een fraaie derde plaats.
De strijd bij de dames was minder spannend. Veterane Marja Hogenboom uit Roelofarendsveen, lid van Leiden Atletiek, was op papier al ruim de snelste en voldeed geheel aan de verwachtingen. In een knappe tijd van 3 uur 39 behaalde zij onbedreigd de overwinning binnen. Tweede werd Janet Lange uit Almere. Om de strijd voor de derde plaats werd niet gestreden. Deze werd gebroederlijk verdeeld door drie Plantaris-dames. Marathondebutanten Petra Klein en Dorien Schrijvers gingen onder begeleiding van de ervaren Romy Meijer gedrieën over de finish in een tijd van 4 uur 7. Bij de estafetteteams werd keihard gestreden, maar ook werd net zo hard genoten van de enorme sfeer. Enkele fraai uitgedoste teams werden weliswaar geremd door de warmte, maar toch waren alle team binnen 4 uur binnen. Het eerste team van de Spartaan uit Lisse wist dit als snelste te presteren in 2 uur 40, gevolgd op 4 minuten door Corpora uit Leimuiden. De derde plaats was voor de Leidse Wormen. De fraaiste overwinning behaalde het fraaist verklede team van Erna Akerboom, Nel van der Tang, Connie van der Weijden en Jolanda Koek. Onder de naam ’t Kliekje werden zij net iets mooier bevonden dan het team de Jeu en het Niet Lullen Maar Lopen gezelschap van Gerard van Amsterdam. De prijsuitreiking werd door de organisatoren Jos Koek en Jan Bouwmeester verricht, die aan Dennis “de Peter Akerboom trofee” mochten overhandigen en aan Marja “de Karin van der Berg trofee”. Deze zeer bijzondere prijzen werden vervaardigd door plaatselijk kunstenares Annette Jasperse. Maar er waren nog meer onderscheidingen te behalen. Hoogtepunt van de middag werd de binnentocht van Toon van Vlimmeren, die zijn 50e marathon wist te volbrengen. Toon is een allesregelaar binnen de club en heeft al vele malen marathondebutanten van zijn club naar een goede eindtijd gehaasd. Nu werd hij zelf als het ware voortgeduwd gedurende zijn laatste ronde, door 60 clubleden inclusief echtgenote en dochter, allen gehuld in een fel oranje gekleurde “Toon 50 marathons” T-shirt, speciaal voor deze ronde vervaardigd. Met het kippenvel over het hele lijf liep Toon de ronde van zijn leven om onder de aanmoedigen van honderden en een enorm kabaal de finishlijn te passeren. Toen hij weer wat tot rust was gekomen wachtte hem nog een onverwachte huldiging door burgemeester Arie Meerburg.
Minder spectaculair, maar ook bijzonder, waren de binnenkomsten van Peter Akerboom, die nummer 75 op zijn naam schreef en Coby Vlasveld, die met haar 66 jaren de mammoetafstand ongeschonden wist te volbrengen. Bijna anoniem, volbracht eregast en wereldrecord marathonloper Horst Preisler, zijn 1210e marathonafstand. De 68 jarige atleet deed dit in 3 uur 52 en wist met zijn 28e plaats nog bij de eerste helft van de deelnemers te eindigen. De sympathieke Duitser, was bijzonder onder de indruk van de geweldige sfeer en entourage van deze marathon, die hij omschreef als een van de mooiste die hij ooit gelopen had. Een beter compliment en dan nog uit zijn mond, kon de perfecte organisatie niet krijgen. Horst vertrok met nog enkele van de ultralopers die deelnamen, na enkele uren het feest meegevierd te hebben, richting België voor hun volgende marathon, de dag erna. De feestdag bracht niet alleen zonneschijn voor de aanwezigen. Ook de arme en gehandicapte kinderen mochten indirect meegenieten. Marathonloper Aart den Hartog en het estafetteteam van Peter en Suze Groen in ’t Woud stelden alles in het werk voor de inzameling van geld voor het Mappa Mondo kindertehuis en de World Runners. Hiernaast stelde de jarige veender Jan Kortekaas, al 40 jaren supersnel en vele jaren lid van Leiden Atletiek, alles in het werk voor het GGK uit Rijpwetering. Met een topteam van 15 man werden naast supersnelle ronden ook enkele ronden met de collecte emmer afgelegd. Onder zijn teamleden ook Nederlands hoop in bange atletiekdagen Kamiel Maase. Deze gigant toonde iedereen de ranke hielen en legde de ronde sneller af dan ooit door iemand gedaan en waarschijnlijk ooit gedaan zal worden. Het parkoersrecord werd gesteld op minder dan 8 minuten. Jan en zijn clubje haalden maar liefst 1000 euro’s op. Maar ook de World Runners en Aart en Hartog mochten zich verblijden met een fikse opbrengst. Hun fondsen werden hiernaast nog versterkt door de opbrengst van een gokloterij, georganiseerd binnen de vereniging en onder de marathondeelnemers. Marathonner Joep Vesseur wist bijna feilloos zijn eindtijd te voorspellen, terwijl Peter Akerboom en Jos Koek de meeste eindplaatsen van de 30 Plantarislopers wisten te raden. De drie winnaars, toevallig ook deel uit makend van de organisatie van het evenement, stelden hun prijzen ter beschikking van de goede doelen. Direct nadat de laatste loper, nog net binnen de limiet van 5 uren, wist binnen te komen, barste een geweldig feest los, dat door zonsondergang en enkel nog lege biervaatjes werd afgesloten. Misschien niet geheel passend in de wereld van de atletiek, maar zeker passend bij de veense club en zeker bij een onderdeel van de veense kermisweek.
Wat rest was voor alle betrokkenen de vraag of dit nu echt de “one and only Biensotawee marathon” was? Voorlopig moeten de deelnemers het even met een mooie medaille en een finish certificaat doen en de hoop op “the two and only Biensotawee marathon”.
Wie weet over vijf jaar?
{b}Joep Vesseur{eb}