Eén week na de natte editie van Apeldoorn stond de 50 km van Zolder alweer op het programma. Ik was van plan om “Zolder” als een soort veredelde training te lopen en niet vol gas te geven. De eerste ronde van 3268,28 mtr + 12 ronden van 3894,31 mtr (ja, ze hebben het daar vrij precies opgemeten) had ik evenals Apeldoorn ook al 2001 en 2003 gelopen dus het parcours kende inmiddels geen geheimen meer voor mij.
Ik wil graag in mei de 100 km in Stige (Denemarken) lopen en omdat alle geleerden het eens zijn over lange (heel erg), langzame duurlopen als goede trainingsvorm zou dit natuulijk een uitgelezen kans zijn om eens lekker lang en langzaam te lopen. Aan de andere kant was ik van plan om mee te doen met een 30 kilometer trainingsloop voor de marathon van Rotterdam, georganiseerd door Energie, mijn atletiekvereniging. Er wordt daar in groepen gelopen met vaste tempomakers en ik besloot om zaterdag een “ontspannen doch stevig” tempo te proberen en zondag met de langzaamste groep van Energie mee te gaan (= 32 minuten per 5 km).
Naar Zolder rijden is niet zo ingewikkeld en Marina en ik houden nog een uurtje over om in te schrijven en om te kleden en niet onbelangrijk, bekenden treffen en vragen naar elkaars belevenissen en plannen.
Verkleden doe je in een leegeruimde garage waarin normaal gesproken aan auto’s of motoren wordt gesleuteld wat te merken is aan de olielucht.
Het weer is een hele verbetering ten opzichte van vorige week. Het is een beetje mistig maar de temperatuur van een graad of 9 bevalt me wel en het is tevens bijna windstil. We wandelen ontspannen naar de start en het is mooi om te zien hoe sommigen zich hebben uitgedost alsof het 10 graden vriest terwijl anderen de blote benen en armen niet schuwen.
Ook staan er weer een aantal wheelers aan de start, zij zullen het parcours heel wat sneller afstuiven dan wij. Door het beperkt aantal deelnemers zullen we elkaar in ieder geval niet in de weg lopen/rijden.
Om 11:00 uur gaan we dan los en de eerste ronde loop ik met Ben Mol wat te keuvelen, hij liep vorig jaar de 100 km in Stige dus was ik wel geïnteresseerd in zijn belevenissen daar.
De 2e ronde voer ik het tempo een beetje op en loop nog een klein stukje met Cees v.d. Woude op die verhaalt over een mooie 100 kilometer in Toscane. Die blijkt ook in mei te worden gehouden, een week later dan in Denemarken. Had ik dat maar eerder geweten maar ja, zoveel te lopen en zo weinig tijd.
Maar goed, eerst vandaag maar eens vandaag fatsoenlijk zien door te komen. Het gaat erg lekker en ik moet me een beetje inhouden om niet te hard van stapel te lopen. De omstandigheden zijn prima vandaag en dat vertaalt zich dan ook in een soepel doch ontspannen tempo, zoals ik dat voor ogen had. Langzamerhand kom ik er achter dat ook Patrick Kloek weer van de partij is, altijd weer een vriendelijk woord van hem en ook Ruud Jacobs die later dit jaar een 6-daagse gaat lopen in Duitsland. Marc Papanikitas houdt er weer een TGV tempo op na. Balen is dat, net als je denkt dat je lekker draait komt er weer zo’n koploper als Papanikitas of Taelmans langs en voel je je weer een tobberd die een beetje aan het joggen is. Nou ja, daar is ook niets mis mee zolang je maar geniet van je hobby en je er goed bij voelt.
En genieten is het nog steeds, ook na een rondje of 7, ik ben inmiddels de tel een beetje kwijt. Dus ga ik maar eens kijken hoe lang ik eigenlijk ongeveer over een ronde doe, zo kan ik uitrekenen hoe ver ik eigenlijk ben. Het blijkt een kleine 20 minuten te zijn dus als ik dat volhoud kom ik uit iets onder de 4:10 waar ik goed mee kan leven. Mijn doorkomst na 10 ronden (net ietsje meer dan een marathon) is 3:23 nog wat en dat is natuurlijk voor mijn doen niet slecht. De een na laatste ronde gaat de soepelheid er echter wel een beetje af en ik zou het liefst mijn tempo flink terugschroeven maar aan de andere kant wil ik nu ook wel eens bij de finish zijn en die 4 uur tijd lonkt ook dus probeer ik maar in mijn tempo te volharden. Ik ervaar eigenlijk alleen de laatste ronde als echt zwaar maar zie mijn inspanningen niet echt beloond worden want 50 meter voor de finish springt de klok op 4:00 uur. Net niet onder de 4 uur dus maar daar zit ik totaal niet mee want een week na Apeldoorn, waar ik voor mijn doen vrij rap ging, weer een 50 kilometer in 4 uur is geen slecht resultaat!
Na afloop moet ik wel even bijkomen van vooral die laatste zware ronde en na een half uurtje, terwijl ik me verkleedt bij de auto spreek ik Cees nog even maar ineens moet ik wegrennen om mijn maag te legen (sorry Cees, het lag niet aan jou). Ik had het laatste anderhalve uur ieder ronde cola gedronken en wat stukjes Belgische wafel gegeten maar ik zal met andere voedingsmiddelen moeten gaan experimenteren want zo kom ik niet goed weg op een 100 kilometer.
Het is altijd weer een beetje goede tijden, slechte tijden zo’n wedstrijd. Rob Froonhoff en later ook Willem Mütze en Simon Pols moeten eerder stoppen terwijl Vincent heerlijk loopt (zijn eigen woorden) en Tom Hendriks een nieuw p.r. op de 50 km neerzet.
Persoonlijk vond ik het een lekkere wedstrijd waarin ik eigenlijk harder liep dan was gepland. Alleen moet ik echt werk maken van mijn voeding onderweg want dat zit nog niet snor.
Jan van de Erve
14-2-04
Naschrift.
Groot was mijn verbazing toen ik ontdekte dat de organisatie mij geklokt heeft op 3:59:46, dus wel net binnen de vier uur! Ik zou zeggen, niet meer over zeuren, ik vind het wel goed zo 😉
Op mijn eigen website staan nog 55 foto’s van dit evenement.
http://www.ultralopen.cjb.net