1e Ultraloop rond Amsterdam [3 juli 2004]

Bram van der Bijl weet nu eindelijk, welke ‘idioten’ die rare, kleine pijltjes op zijn trainingsparcours hebben geplaatst.

Het was druk in mijn achtertuin afgelopen zaterdag. Voor de jongste jeugd werd het dance-festival Awakenings georganiseerd, terwijl de oudere jeugd van start kon gaan bij de 1e Ultraloop rond Amsterdam. Aangezien ik tot de laatstgenoemde categorie behoor koos ik voor het laatstgenoemde evenement. Bovendien sterven veel lopen na de 1e editie een vroegtijdige dood. Door deelname aan de 1e editie kun je je later bij het schrijven van je hardloopmemoires tenminste nog beroepen op deelname aan de 1e en enige editie van loop x.

Op het min of meer geplande moment van vertrek op zaterdagmorgen regende het pijpe(n)stele(n). Luchtdicht verpakt begaf ik mij even later op de fiets richting Diemen, niet wetend, dat ik daarbij al enige parcoursverkenning zou plegen. Drijfnat – van het zweet, niet van de regen, want die was er tijdens mijn fietstocht nauwelijks meer gevallen – kwam ik aan. Snel inschrijven, omkleden, naar het toilet en naar de start. Wat in België en Duitsland meer regel dan uitzondering schijnt te zijn, namelijk hardlopers toelaten bij wandelevenementen, werd gisteren in de praktijk gebracht in Amsterdam. De Ronde van Amsterdam werd reeds 14 keer als puur wandelevenement georganiseerd. Aan de 15de editie werd de 1e Ultraloop rond Amsterdam gekoppeld. Dat betekende, dat 1 uur na de laatste wandelaars de (hard)lopers op hetzelfde parcours van 61,245 km werden losgelaten en van dezelfde faciliteiten gebruik konden maken als de wandelaars. Geen linten, dranghekken, parcourswachten, pijlen van mega-omvang of verzorgingsposten iedere 5 km, maar een route-beschrijving van 3 A4-tjes, miniscule pijltjes en 5 verzorgingsposten. De bedoeling was een ontspannen looptocht rond Amsterdam.

Om 9 uur ging een klein gezelschap op pad. Het was even wennen aan de kleine pijltjes. Na zo’n 2 km ging het al mis bij station Diemen-Zuid. Op een gegeven ogenblik krijg je toch een beetje oog voor de pijltjes en, op een aantal momenten van twijfel uitgezonderd, hebben zich verder bij mij geen problemen meer voorgedaan. Toch zijn een tweetal deelnemers dermate aan het dwalen geslagen, dat ze de loop niet tot een goed eind hebben kunnen brengen. De verzorgingsposten waren een verademing. Allemaal zaken, die je normaal gesproken niet (vaak) tegenkomt (limonade, chocolademelk, Fristi, boterhammen met jam, vlees of kaas). Ik liet het me goed smaken! Ik liep in een groepje, waarvan mij het tempo wel aanstond. Om bij het groepje te kunnen blijven liet ik wel lange tijd de grote sanitaire stop na, die mij het lopen aangenamer had kunnen maken. Hoewel de tijd niet echt een rol speelde, deden we toch ons best om na 33,5 km de pont over het Noordzeekanaal te halen (gaat 3x per uur). Middels een lichte verhoging van het tempo slaagden we in onze opzet. Met 7 man en 1 vrouw verlieten wij de pont en liepen wij gezamenlijk verder. Ik was aanvankelijk nog zo naïef of optimistisch om te denken, dat wij in deze samenstelling Diemen wel zouden bereiken. Het echte lopen begint echter pas na zo’n 35-40 km en uiteindelijk bereikte ik met alleen Simon Pols in mijn kielzog na 6.56.17 het eindpunt. Na het douchen en het natafelen in het clubgebouw snel op de fiets weer naar huis. Weer een loop tot een goed eind gebracht. Anders dan voor anderen was dit voor mij een bijzondere loop geweest.

Ik kom uit de omgeving (Halfweg) en tijdens het lopen was 27 jaar deelname aan allerlei trimlopen, etc. aan mij voorbij getrokken. Langs de Amstel de marathon tijdens de Gay Games, in het Amsterdamse Bos achter het Olympisch Stadion de bosloop van A.V. Phanos, in De Oeverlanden de halve marathon van Kombij, bij sportpark Ookmeer de nachtcross van A.A.C., in het westelijk havengebied mijn eigen heilige trainingsgronden, in het Vijfhoekpark de Vijfhoekparklopen van A.V. Zaanland, in recreatiegebied Het Twiske de Twiskepolderlopen van A.C. Waterland en ten slotte langs het Amsterdam-Rijnkanaal de lopen van A.V. ’23 en DGLA.

De belangrijkste winst van die dag was echter wel , dat ik nu eindelijk weet, welke ‘idioten’ (Willem Mütze, Alex Wijsman), die rare, kleine pijltjes op mijn trainingsparcours hebben geplaatst.

Bram van der Bijl
anvdbijl@xs4all.nl

P.S. De goede organisatie en de ruime tijdslimiet maken deze loop tot een must voor een ieder, die graag lang loopt zonder tijdsdruk. De organisatie verdient zeker meer deelname dan dat er bij de 1e editie was!