Gesprek met Yiannis Kouros, zaterdag 17 juni
Het is zaterdag 17 juni; de zon moet nog opkomen. Kouros heeft weer een 100 kilometer onder de zolen door; ditmaal in Torhout.
Malcolm Campbell, Gerard Stenger, Yiannis Kouros en ik zitten op een terras bij de aankomst van de Nacht van Vlaanderen. Kouros is nog opvallend fris en verteld wat er mis is met de Spartathlon.
Volgens hem zijn er een aantal basale fouten gemaakt bij de totstandkoming van de Spartathlon. Allereerst is de Spartathlon maar half werk; Pheidippides is in 490 voor Christus heen en terug gelopen.
Dan het parcours, dat deugd niet. In die tijd waren boodschappers beschermde personen, die nooit door de vijand aangevallen zouden worden. Om dat wat beter te begrijpen, moet je denken aan het rode kruis in huidige oorlogssituaties; die val je ook niet aan, ongeacht wie ze helpen. Het huidige parcours is volledig bepaald op de aanname dat Pheidippides vijandige gebieden moest vermijden; hetgeen dus een verkeerde aanname is. Gevolg is ook dat Pheidippides een andere pas heeft gelopen.
Een derde miskleun volgens Kouros is dat men telkens van Athene naar Sparta loopt. Als je al half werk doet, doe het dan goed. Laat de lopers in Sparta vertrekken en in Athene aankomen; dat scheeld enorm veel in de publieke belangstelling en de belangstelling van de media.
Verder merkt Kouros op dat je de oude en de nieuwe Spartathlon absoluut niet met elkaar mag vergelijken, ook al zouden al die onvolkomenheden hersteld worden. Pheidippides liep niet op mooie asfaltwegen en had geen verzorgposten onderweg, dus het blijft appels met peren vergelijken.
Om van de Spartathlon een atletiekevenement te maken; dat wil zeggen dat de Spartathlon een atletieknummer wordt van ongeveer 250 km (250 km of 150 mijl of zesvoudige marathon), gelooft Kouros niet in. Het organiseren van wedstrijden over dergelijke lange afstanden is niet doenlijk. In de meeste landen krijg je nooit zo een wedstrijd op een veilige manier uitgezet en de hele organisatie van verzorgposten en alles is enorm. Daarom blijft Kouros dus geloven in de 24 uur als atletieknummer en de Spartathlon als klassieker.
Vervolgens blijkt dat Kouros geen liefhebber is van bochten en bolle wegen. De omloop van Torhout vond hij al erg bochtig en Winschoten vond hij nog altijd het toppunt wat bochten betreft. Bochten lopen nu eenmaal niet fijn. Je gaat ook telkens naar links en recht om de ideale lijn te volgen, waardoor je telkens op schuine stukken van de weg loopt. Op lange rechte stukken kun je beter op de as van de weg blijven lopen.
De vraag is dan hoe hij staat tegenover het lopen op de baan. Een voorwaarde voor Kouros is dat je tijdens een 24 uur ongeveer elke 4 uur van richting moet wisselen. Blijf je linksom lopen, dan zou je linker been wat korter moeten zijn dan je rechter. Ook andere atleten die regelmatig op de baan trainen zouden regelmatig in de tegenovergestelde richting moeten lopen. Hij beseft dat de meeste atleten daar geen oog voor hebben, omdat het nooit een echt probleem wordt als je maar 10.000 meter op een baan loopt, maar met afstanden van de ultramarathon kom je elk kleinigheidje tegen. Symmetrie in de loopbelasting is volgens Kouros erg belangrijk als je op de lange duur blessurevrij wilt blijven. Wie alleen maar links om op de baan loopt traint niet symmetrisch en zal daar oot de tol voor moeten betalen.
Tot slot nog zijn 48 uur in Surgeres, waar hij in de eerste 18 uur ongeveer even veel kilometers liep als in de laatste 30 uur. Ja, het was warm, verteld Kouros. De eerste dag ging dat nog wel, maar als de tweede dag de zon weer net zo fel op komt, dan weet je al dat een wereldrecord er niet in zit. Wat blijft dan nog over anders dan voor de winst van de wedstrijd te gaan. In mijn geval betekend dat dat ik veel slaap in mijn tentje langs het parcours. Als de afstand met de nummer twee klein wordt, moet ik weer eens wat rondjes lopen, en vaak volstaat het al om de rondjes te wandelen om ze op afstand te houden. Dat is dus de verklaring voor zijn splitwaarden die we van hem af en toe tegen komen. Zijn instelling wordt geheel anders zodra hij ruikt dat er een wereldrecord mogelijk is. Maar ook dan heeft Kouros verval in de tweede helft zo blijkt uit de gegevens.
UltraNed – Ton Smeets