De verrassing 2 weken voor de dit jaar niet op mijn plan staande Rotterdam Marathon was een mooie unieke brief van de Marathon organisatie:
Betreft: Invitatie Fortis Marathon Rotterdam 10 april 2005 – start 11.00
Wellicht ben je nog niet eerder op de hoogte gebracht maar wij hebben het genoegen je uit te nodigen voor de 25e Fortis Marathon Rotterdam, wat inhoud dat de organisatie het inschrijfgeld voor haar rekening neemt……enz.
Kortom ik mocht me bij de genodigde melden met invitatie en startbewijs in vak A. Voor startnummer, chip, T-shirt, broodjes, bananen, water, Extran, koffie, thee en massage werd gezorgd. Er stond ook nog een Afterparty in de Baja Beach Club, met schaars geklede dames, op het programma maar dat leek me teveel van het goede. Mijn trainingen stonden in het teken van de Maas Marathon Vise-Maastricht-Vise op 1 mei, dit betekende dat het programma drastisch maar prettig verstoord wordt. Deze unieke kans om direct achter Felix Limo, de winnaar van 2004, te starten kon ik natuurlijk niet laten lopen. De grote vraag is het tempo waar ik op zal vertrekken, wat kan ik aan 2:45 uur of lager ??????
Na een lichte massage in het Technikon, bij de genodigden, worden we begeleid naar startvak A op de Coolsingel. De spanning stijgt als het tegen de klok van elven loopt, de muziek aanzwelt en de helikopters in de lucht cirkelen. Ik drink nog 2 flessen sportdrank en Lee Towers doet zijn bekende “You never walk alone” vlak voor burgemeester Ivo Opstelten het kanon afschiet. De meute van 12500 deelnemers komt in beweging en ik breek gelijk een pr door mijn kortste tijd tussen PANG (kanon) en PIEP (overschrijden van de startlijn met de championchip). Ik loop even met Nadja Wijenberg en wens haar veel succes. Inmiddels heb ik Rob Riksen getroffen die onder de 2:40uur wil lopen. Over de Erasmusbrug gaat het naar de Brielselaan (5km in 18:41). De omstandigheden lijken nog aardig maar het begint te motregenen.
In het Zuiderpark komen we langs Ahoy (10km in 37:32). Ik ontwaar Marc Quadflieg die me aanmoedigt. Samen met Rob Riksen lopen we in een groep en ik bespreek het tempo met Rob. Rob heeft zijn bedenkingen of dit vol te houden is en loopt vaak achter de groep. Via Slinge (15km in 56:34) gaan we langs station Lombardijen. Het begint te regenen, dit is Rob zijn weer vertelt hij me, geef mij maar wat zon. We komen nu op de Stadionweg bij Feyenoord en de wind hebben we hier vol tegen (20km in 1:16:04). Het halve marathonpunt passeren we in 1:20:20 en Simon Blok staat klaar voor zijn Marathon estafette.
Het is moeilijk om het tempo vast te houden als we door Rotterdam-Zuid richting de Maas lopen. De Erasmusbrug is het hoogste punt in het parcours en ik probeer de km’s onder de 4 minuten te houden. De groep kan dit tempo niet volgen en boven op de brug heb ik onbewust een gat geslagen. In de afdaling bij Blaak (25km in 1:35:35) hou ik een beetje in en komt er nog een Belg bij me lopen, waar is Rob? De spieren zijn zoor de nattigheid en de koude wind sterk afgekoeld maar om een of andere reden loop ik weer verrassend sterk langs de Kralingseplas (30km in 1:54:34). Marc staat me ook hier weer aan te moedigen als ik de ooienvaar op zijn grote nest zie zitten. Langs de Boszoom haal ik veel lopers in en op de Hoofdweg (35km in 2:13:50) zwaai ik naar Rob die nog naar het keerpunt moet. Veel lopers vallen stil op de Bosdreef. Dat er een mooie tijd inzit geloof ik al sinds de opleving bij de Erasmusbrug, nu nog even volhouden. De binnenstad van Rotterdam komt nu weer in beeld (40km in2:33:24) en Simon moet nog aan zijn rondje Kralingerbos beginnen.
Mijn kousen zijn door en door nat van de regen en het opspattende water. In de bochten voel ik dat er blaren ontstaan onder mijn voeten. Echt soepel loopt het niet maar ik kom nog vooruit en de Coolsingel is nabij. De mensenmassa schreeuwt me naar de meet, na 2:41:40 passeer ik nu eens zonder krampen de verlossende streep. Emoties overmannen me als ik het lied “Papa ik lijk steeds meer op jou” uit de luidsprekers hoor komen (dit zong dochter Anouk op mijn verjaardag). Op de massagetafel van het Technikon schieten de krampen in mijn kuit als de masseur de achterkant van de benen onder handen neemt. De uitslagenlijst geeft aan dat ik 5e ben geworden in de 50+ klassen en dat ik hierin de eerste Nederlander ben. Met zo een resultaat zijn de ontberingen snel vergeten en is de zon warempel beginnen te schijnen.
Jogger Jo Schoonbroodt
Maastricht
http://www.jogger.tk